วันอาทิตย์ที่ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2554

จดหมายถึงแจ๋ ให้ไปไถ่ทองอาผอ สลึงนึง

แจ๋ เดี๋ยวเค้าจะเขียนหนังสือมอบอำนาจ ให้แจ๋เอาบัตรประชาชนของเค้าไปไถ่ทอง ที่ตลาดดอนหัวฬ่อ จำนำไว้ 8,000 เลยมาเกือบเดือนแล้ว อาจะหลุดจำนำ ดอกเบี้ยประมาณ 200-300 บาท
*
เอาบัตรนั่งรถตู้ไป ขึ้นรถตู้ที่วิน อมตะนคร บอกลงตลาดสิรัชชา (ปลายทาง คิวรถตู้) เดินไปทางขวา ข้างธ.ไทยพาณิชย์
*
กับจำนำกล้องไว้ 700 ดอกเบี้ยก็ประมาณ 200-300 บาท เอาบัตร เอาตั๋วจำนำทองไปด้วย
*
จะเอาหรือไม่เอาก็ได้..เค้าคงไม่ต้องใช้แล้ว บัตรประชาชน และเดี๋ยวจะกลับไปเผาบ้านดินแดงให้วอดวาย จะไม่เหยียบเข้าบ้านนั้นอีกตลอดชีวิต อะไรที่ไม่เอา ให้คุณนายวิภา สั่งคนเอาไปเผา หรือเอาไปทิ้งได้เลย
*
มีของอยู่ในห้องเช่า "อัญชณาแมนชั่น" หลายอย่าง ไดร์เป่าผมอันใหญ่ หลายร้อย โต๊ะพับใหม่สีน้ำเงิน
เก้าอี้พลาสติก 2 ตัว หนังสือถักนิตติง (เผื่อให้เล็ก) กิโลลูกเล็ก
แต่ต้องเอาเงินค่าเช่าไปเคลียร์อีก 5,000 บาท ทิ้งเลขที่บัญชีเอาไว้ให้คุณแม่บ้าน วันที่ 31 ตค.54
ถ้าเจ้าของหอเขาเคลีย์ค่าน้ำค่าไฟค่าของเสียหายเสร็จแล้ว เขาจะโอนคืนให้ที่เหลือเข้าบัญชี
หรือถ้าไม่เอาเงินไปจ่ายก็ให้ยึดของไป แล้วให้เขาด่าไล่หลังเค้าในนรก
"อัญชณาแมนชั่น" อยู่ในซอยข้างธ.กรุงไทย กับ 7-11 ตรงข้ามธ.ไทยพาณิชย์ รถเยอะ ข้ามถนนระวังแล้วกัน
*
ฝากคืนกุญแจบ้านให้คุณนายวิภาด้วย มีกุญแจห้องสวรรค์ (ดาดฟ้า) แจ๋เอาไปเปิด ยกให้แจ๋หมด
หนังสือมองซีอีโอโลก หลายเล่ม กับ ผมจะเป็นคนดี ฯลฯ ที่มีลายเซ็นให้วูดดี้กับดีโน่ ให้เด็ก 2 คน
แต่แจ๋จะเอาไปอ่านก่อนก็ได้
*
ค่าเช่าห้องเช่าใหม่ (ถ้าเค้าไม่กลับภายในสิ้นเดือนนี้) เจ้าของบ้านคงจะโทรศัพท์มาทวงค่าเช่า
ประมาณ 2 พันกว่าบาท (เพราะไม่ได้อยู่แล้ว คงไม่ต้องจ่ายค่ามัดจำห้อง 1,400 บาท)
หรืออาจจะต้องจ่ายค่ากุญแจบ้านให้เขา ค่าน้ำ ค่าไฟ
*
เขียนหนังสือบอกเจ้าของบ้าน ให้เขาเอาเครื่องมือ ไม้ถักนิตติง อุปกรณ์ ไหมพรม ไปบริจาคให้ที่ไหนก็ได้ แล้วแต่เขา (คงทำมาหากินพวกนี้ไม่ได้จริง ๆ ไม่ได้เงินจริง ๆ อย่างที่คุณนายวิภาพูดไว้..แต่คนเขา
ทำกันได้ ขายกันได้ มีร้านขายไหม ขายเสื้อผ้า)
*
จะมานั่งเป็นลูกจ้างรายวัน ก็มือ แขนขาเดี้ยง ชาไปหมดแล้ว จะทำงานทำไมให้เหนื่อย
ทำมาตั้งแต่เด็ก ช่วยทุกอย่าง คุณนายวิภากลับพูดว่า "กูทำคนเดียว" ลูกชายสุดที่รักทั้ง2คน
ทำเท่ากูหรือเปล่าก็ไม่รู้ มันได้ทุกอย่างไป.. แต่กู 45 จะ 50 แล้ว คุณนายวิภาจะให้ทำให้เหนื่อยตาย
"ให้มันทำซะบ้าง ให้มันรู้บ้างเงินหายาก ค่าเช่าเอาไปให้หมดเลย เอามั้ย กูเป็นคนทำเหนื่อย ทำตั้งแต่ เช้ายันดึก กูเป็นคนหา มึงเป็นคนใช้เงิน"
แต่ลูกใครต่อใคร ลำบากลำบน โดนตบ โดนตี โดนกระทืบ น่าสงสาร ให้ซะ ก็เขาดีนี่
มึงเป็นลูกแท้ ๆ ยังทำได้ไม่ดีเท่าเขาเลย ก็ไม่สมควรได้อะไร ให้มึงขนาดนี้ก็นับว่าบุญโขแล้ว
นอนในคุก ทำงานแบบคุก ๆ ก็ไม่เลวนักหรอก..คนอื่นได้ กูก็ต้องทำได้
ขอให้มีข้าวกินฟรี มีที่ซุกหัวนอนฟรี จะนรกดาดฟ้า ห้องเก็บของ หรือนรกคุก ก็อยู่ได้เหมือนกัน
*
ฝากคืนหนังสือ 2 เล่มในกล่องข้างกำแพงข้างตู้เสื้อผ้า อยู่ในถุงพลาสติก เป็นของห้องสมุดซอยพระนาง
บอกเขาว่าเอามาคืน คนยืมตายไปแล้ว ขอให้เขาอย่าคิดปรับ (ถ้าคิดคงจะหลายพัน) เอามาหลายปีแล้ว
*
คงจะจริงอย่างที่คุณนายวิภาพูด "เสื้อถักสวย ๆ ถักเครื่องถูก ๆจากเมืองจีนเยอะ ๆ ไปตัวละ 50 บาท" ขนาดเจ้าของร้านเน็ตยังใส่เสื้อถัก (เครื่อง) สวยจริง ๆ
*
ขึ้นอีกแล้ว คันแผลตุ่มใส่ที่นิ้วโป้งมือซ้าย ยังไม่หายสักที
*
เอาเบอร์โทรศัพท์ไป ร้านขายไหม 086-8280242 เผื่อพวกมึงจะโทร.ไปบอกเขา ใส่ร้ายกูได้อีก
แล้วจะให้เบอร์ 02-2668672 ไว้ ให้เขาโทร.มาทวงค่าเช่าห้อง ซึ่งตอนนั้นกูคงเข้าไปนอนในคุกเรียบร้อยแล้ว เหมือนลูกชายคนโตของป๊าไง..*
สุดท้ายจดหมายก็ไม่ได้ส่ง แจ๋ไม่อยู่สีลม

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น