เกลียดยายป้ามหาภัย.. วันก่อน ถุงเป๋าคล้องมือ กระเป๋าใหญ่ ร่มยาว.. วางพิงข้างผนังกระจก ล้มหล่นลงมา ...ตอนแกลุกไปถึงได้รู้.. "อ้อป้าเองรึ" วางไปทั่ว ที่ว่างตรงไหน แกก็จะวางตรงนั้น

เกลียดยายป้ามหาภัย.. วันก่อน ถุงเป๋าคล้องมือ กระเป๋าใหญ่ ร่มยาว.. วางพิงข้างผนังกระจก ล้มหล่นลงมา ...ตอนแกลุกไปถึงได้รู้.. "อ้อป้าเองรึ" วางไปทั่ว ที่ว่างตรงไหน แกก็จะวางตรงนั้น / เช้านี้ 20 กค.57 กระเป๋าคล้องมือสีชมพูช็อคกิ้งพิงค์ ถุงหิ้ว เก่าหน่อย ยี่ห้อ "Narita Airport" รู้แล้วว่า ไปนอกมา... นั่งเครื่อง 3 แต่เช้าเลย เราลงเวลาเน็ตเสร็จเดินมาดูว่า วันนี้ป้ามีสัมภารก สัมภาระ อะไรบ้าง.. แกหันมามอง "นั่งรึเปล่า" / "อ๋อ เปล่าค่ะ หนูลงเวลา 9.30 น." แล้วก็เดินไป (ปกติจะจัดหน้าจอ จัดแป้นพิมพ์ เม้าส์ให้เข้าที่) 9.30 แล้วลงมา แกยังนั่งอ่าน นสพ.อยู่อีก.. แกถาม "จะเล่นหรือยัง" ยังมีหน้ามาถามอีก... ก็รู้ก็เห็นว่านั่งเช้าทุกวัน.. โง่ บ้า หรือ ปัญญาอ่อน คะป้า... เซ็งเป็ด... มิน่า ไปไหนมาไหนคนเดียว.. ไม่มีใครพูดด้วย... งี่เง่าแบบนี้นี่เอง. ไม่มีใครคบ