16กค.57 ไปเอา 2,000 บอกเลย "จะไปเรียนขนมเปี๊ยะ ข้าวหมูแดงอบน้ำผึ้ง" คราวที่แล้วมาเอาวันที่ 6 เดี๋ยวก็เป็นวันที่ 3 คราวที่แล้วมาเอาวันที่ 6 วันนี้ 16 "กูต้องด่ามึงแล้ว" (...

2,000 (7กค.57) บันทึกไว้ กูไปเอา ขอทานเงินวันที่ 7 ไม่ใช่วันที่ 6 (มึงใช้เงินของแม่มึง กูทำจนต้องเหน็บเอวแล้ว) / 16กค.57 ไปเอา 2,000 บอกเลย "จะไปเรียนขนมเปี๊ยะ ข้าวหมูแดงอบน้ำผึ้ง" คราวที่แล้วมาเอาวันที่ 6 เดี๋ยวก็เป็นวันที่ 3 คราวที่แล้วมาเอาวันที่ 6 วันนี้ 16 "กูต้องด่ามึงแล้ว" (...เรายืนอยู่หน้าบ้าน เสียงตะโกนดังลั่นออกมาจากในบ้าน แบบเเสยงเบาแล้ว) .. / เดินเอาปึ๊งเงินออกมา 2,000 ใส่เลย.. เสียงดังลั่น เอาฝ่ามือข้างขวา ตบฝาถังน้ำแข็งอย่างแรง สุดแรงที่มี ตะโกนถาม "กู..ถามมึงจริง ๆ เถอะ.. มึงจะเรียนไปหาอะไร เรียนไปหาเหี้ยอะไร มึงจะเรียนไปหาพ่อมึงรึไง".. / ตบถังน้ำแข็งอีก อย่างสุดแรง อีกครั้ง. "กูถามมึงจริง ๆ มึงจะเรียนไปหาพ่อมึงรึไง" / "กูอายเค้านะมึง.. ใครมาก็มีแต่คนถาม ไอ้ปูมันคลอดเมื่อไหร่ คลอดโครตพ่อโครตแม่มึงรึไง ให้เงินไป ไม่ไปหาหมอ มึงจะให้ท้องมึงแตกตายรึไง ..มึงมา ไม่อายชาวบ้าน แต่กูอายชาวบ้านเค้านะมึง ยิ่งอาอึ้มเต้าส่วน มาทีไรก็ถามทุกที กูอายเค้านะมึง" / "บ้านดีดีอยู่กัน 4 คน 5 คน ไม่มีใคทำความสะอาด ปล่อยให้บ้านเลอะยังกับอะไร.. กูจะพาใครไปเที่ยวบ้าน กูยังไม่กล้าพาไปเลย.. ช่างไปทำบ้าน กูยังอายเค้าเลย .. " / "รู้ไว้ซะด้วย ค่าขนขยะไปทิ้งน่ะ 5,000 นะมึง.. ค่าซ่อมบ้าน หมดไป 200,000 " /( อ้าวไหนว่าทำหลังคำดาดฟ้า หมดไป 20,000) กลายเป็นสองแสนซะแล้ว.. / "ขยะมึงจะเก็บไว้ทำไม ไม่ขนลงมาทิ้ง (เสียงปรี๊ดขึ้นสมอง).. ถ้าปลวกกินหน้าต่างหล่นลงมา. กูจะไม่ซ่อมให้แล้วนะ (ซ่อมให้กูเหรอ อะเรเนี่ย).. มึงอยู่ได้ ก็อยู่ไป มึงอยู่ไม่ได้ ก็ชั่งหัวมึง".. / ถาม "ปลวกที่ไหน ไม่เห็นมีเลย" / "มีสิ..ก็ตู้เสื้อผ้าของไอป้อม ปลวกกินในห้องของมันไง กินตู้เสื้อผ้าหมดแล้ว มึงไม่เห็นรึไง" / เสียหมดเลย ถ้าปลวกขึ้นไปกินหน้าต่าง (ห้องดาดฟ้า) ของมึง.. หล่นมา กูไม่ซ่อมให้มึงแล้วนะ มึงอยู่ได้ก็อยู่ไป ถ้าอยู่ไม่ได้ มึงก็ไม่ต้องอยู่" ๑ (ขอโทษ ตู้เสื้อผ้าของไอป้อม เป็นลายไม้สีฟ้าอ่อน.. ก้มดูจากรูทะลุ ประตูห้องตรงข้าม ที่ใส่แม่กุญแจ SOLEX เก่าแก่ไว้.. ไม่เห็นมีตู้เสื้อผ้าของไอป้อมสีฟ้าด้วย ขยะไม้กระดานตู้เสื้อผ้า สีเนื้อ (น่าจะเป็นของกูที่ถูกยึดไป ขนจากห้องชั้น 2 ไปไว้ห้องเก็บของให้กูนอนห้องนั้น ตอนกูไม่อยู่.. แล้วกูก็ไปไถเงินค่าเสียหายกลับมา มันด่า ตู้เก่าเน่าเสีย.. ) / ห้องชั้น2 ทำอะไรบ้างไม่รู้ ห้องหลัง ห้องหน้า ลุงถอดฝากั้นห้องออกทั้งหมด โล่งเลย.. "ติดแอร์เหรอ" ลองตอบ "ไม่รู้"... / เห็นแต่ห้องหลังบ้าน (ห้องเก็บของเก่าที่ทาสีฟ้าสดใสใหม่ ทำหน้าต่างกระจก ตีหลังคาเหล็กลอนเหลี่ยม ปิดหน้าต่างลงมาเกือบครึ่งบาน.. ติดหน้าต่างกระจก.. )/..... ชี้ไปทางตู้กระจก ที่แตกเอาผ้าเทปแปะไว้.. "กูจะให้มึงขนเอาตู้กลับไปขายของที่ดินแดง.. (รวม 2 ตู้กระจกเตี้ย กับตู้แช่เครื่องดื่ม ของเก่าของป๊า..(เน่าแล้ว)" / "ให้ทำอะไรก็ไม่ทำ ให้ขายของก็ไม่ขาย ..เอาแต่จะแดกเงินของแม่มึง" / " / ตบฝาถังน้ำแข็งสุดแรงเกิดครั้งที่ 3 "ต่อไปนี้นะ ถ้าไม่ใช่วันที่ 10,20,30 ถ้ามึงมา ไม่พอแดก มึงก็ไม่ต้องแดก ปล่อยให้มึงอดตายไปเลย จะบอกให้" เสียงตวาดดังลั่น.. / เท่านี้ก่อนที่จำได้ (หนังม้วนยาวม้วนนี้ ฉายซ้ำต่อเนื่องทันทีอีกอย่างน้อย 2 รอบ อาจมีบางตอนที่ฉายรอบเดียว).. จบข่าว.. / ยายป๊อกก็จัดของจัดผักไป เงียบสนิท.. อ้อนึกออกแล้ว.. "กูติดหนี้มึงตั้งแต่ชาติไหน กูติดหนี้มึงตั้งแต่เมื่อไร่ เป็นเวรเป็นกรรมของกู ต้องมาหาเงินให้มึงใช้ เป็นหนี้มึงตั้งแต่ชาติไหน" / ๓๓ กูต่างหากทีเป็นหนี้พวกมึง.. เล็ก ๆ ก็ปลุกให้กูไปเฝ้าผัก ไม้กระดานขัดหลังกระจกห้องโดยสาร.. นอนบนนั้น เอาผักยกเข้าใต้ไม้กระดาน รถดัทสัน คันเขียว.. กี่ปี.. ป.6 หุงข้าวกินตอนเช้ามืด เดินไปซื้อหมูแดง ไอป๊อปจะกินข้าวมันไก่.. อาแปะเค้าก็ลำบากใจ แค่หั่นหมูแดงให้ก็แทบจะหมดวลาแล้ว เค้าต้องขนขึ้นสามล้อไปขายที่ ซอนยตรงข้ามเซ็นทรัลสีลมเก่า แต่ก็จำใจสับไก่ น้ำจิ้มให้.. / เป็นเด็กติดท้ายรถรับส่งนักเรียน ดวงถวิล.. เจ๊งไปแล้ว ซอยข้าง โรงเรียนสมถวิล.. 1 ปีเต็ม... เปลี่ยนเป็รถ 6 ล้อ ก็ส่งนักเรียนขึ้นลง เดินไปรับเด็ก ๆ อีก 4-5 คน ร้านรองเท้าบัลเล่ต์.. มาขึ้นรถ เปิดประตู จนเปลี่นเป็นรถ 6 ล้อที่สตาร์ทไม่ติด ขากลับยืนพิงเหล็กท้ายรถ ตำรวจจราจรเรียกให้ป๊าหยุดรถ บอกให้กูนั่ง เดี๋ยวจะตกรถ ก่อนที่ป๊าจะเลี้ยวเข้าซอยข้าง ธ.กรุงเทพ สนญ. เลี้ยวอีกทีเข้าบ้าน.. จนเป็นรถตู้..กูต้องไปซื้อของด้วย เลือกแตงกวา มะเขือ พี่จุ๋ม (ชื่อถูกต้อง) เดินหิ้วตะกร้า ตามซื้อตั้งแต่ มะพร้าวขูด หน่อไม้หน่อ หน่อไม้หั่น พริกแกง แดง เขียวหวาน แกงส้ม. เห็ดฟาง ซอย 2 เดินตรงไป กลางตลาดเลย.. เดินไปสั่งไข่ไก่ ไข่เป็ด เดินตามสั่งหมู วางตะกร้าแดง.. คิดเงิน เดินตาไป ซื้อไก่ ซื้อเนื้อวัส 1 กก.แม่ใช้มีดยาวปลายแหลมหั่นแบ่งขาย.. / เดินหิ้วถัง ไปซื้อของทะเล ปลาสารพัด หมึก กุ้ง.. ก่อนข้ามมาฝั่งนี้ ต้องหิ้วถาด ตะกร้า ไปซื้อเส้นใหญ่ ถั่วงอก หลังร้านชำ ที่พี่จุ๋มขายแตง มะเขือ กระเทียม มะนาว.. เดินไปซื้อสั่งคะน้า หน้าร้านทอง หัวมุม ก่อนถึงตีนสะพานลอย วงเวียนใหญ่ เค้าไปส่งให้ที่รถ / หิ้วกะเพรา โหระพา แมงลัก.. กลับรถ.. หรือเปล่าไม่ได้ / รถคันเขียวแวะตลาด สามย่าน (ฟ้าสางแล้ว )เดินตามแม่ซื้อของ ซื้อทอดมันจากกระทะใหญ่ร้อน ๆ 1 กก. พร้อมน้ำจิ้ม หิ้วกลับไปข่ายที่บ้าน เทใส่กะละมัง มือเปล่า ๆ ร้อน ๆ หยิบใส่ถุง แป๊ปเดียวขายหมด เงินทุกบาททุกสตางค์ ลงเก๊ะ ไม่ได้ค่าจ้าง ค่าแรง ไม่ได้อะไรเลย / เฝ้าให้แม่นอนตอนกลางวัน หยิบชั่งน้ำหนัก ตะโกนถามราคา คิดเงินใส่ถุงให้ลูกค้า จัดเรียงของ โชห่วย..ทุกอย่าง เช็ดทำความสะอาด จัดตู้ยาขาย.. / ตัดสายไฟ ขายหลอดไฟ ลองไฟให้ลูกค้า ทุกอย่าง น้ำมันก๊าด ตะปู บุหรี่ เหล่า.. ตักข้าวสารตั้งแต่ ลิตร ยันโล ยัน ถัง (ถุงละ 7.5 ก.ก.) หิ้ว 2 แขนไปส่งถึงบ้านลูกค้า... / กูช่วยพ่อแม่ขายของ ไปตลาด ทำมาหากินทุกอย่าง.. ลูกมึง 2 คนไม่เคยอด... ถ้าไปโรงรียน กูไม่ได้ไปตลาดตี 2 ตี3 ก็ต้องกระทุ้งเหล่าเต๊ง มึงจะนอนกินบ้านกินเมืองรึไง.. กูต้องรีบลงมาจัดของ (ไม่ได้ล้างหน้าด้วยซ้ำ).. / ช่วยปีษขายก๋วยเตี๋ยว ขายไอติม "นัท" ใบไม้สีเขียว4ใบ.. / ล้างชามต้มเครื่องใน ฯลฯ หุงข้าวทำกับข้าว ถ้าไปโรงเรียนก็ต้องทำมื้อเย็น ถ้าวันหยุด ก็ต้องทำ 3 มื้อให้ทุกคนกินทั้งบ้าน ค่ำ ล้างชาม ล้างถาด กวาดหน้าบ้าน (ไม่เหลือใบผักแม้แต่ใบเดียว) เด็ดใบมะกรูดหมดกำ ห่อก้านหนามทิ้งให้เรียบร้อย.. ตักน้ำตาลทรายหมดโอ่ง ชั่ง มัด เรียงลงโอ่ง.. เสาร์-อาทิตย์ สาย ๆ ยายจะมาซื้อถ่านยาว.. มัดด้วเชือก2 ข้าง ตรงกลางท่อนถ่าน ให้แกหิ้ว ตอนหลังต้องหักให้แกใส่ถุงหิ้วให้เรียบร้อย ห่อเหล้าเชี่ยงชุน (เสือดาวฉลากแดง)เป็นขวด ๆ เหล้าขาว / รองน้ำใส่ถังสแตนเลส มืดยกเข้าบ้าน เช้ายกออก ๑ ล้างหน่อไม้ ให้หมดกลิ่นเปรี้ยว น้ำใสแจ๋ว ค่ำล้าง เข้าตู้กับข้าว เช้าล้าง ใส่ของใหม่ แม่ให้เอาของใหม่ไว้ล่าง.. / ตั้งกระทะ เตาแก๊สปิคนิค อุ่นปลาทูเข่ง อุ่นเต้าหู้ ต้มในน้ำเดือดในกระทะ. ฯล..... หลิน พิมพา สุพรรณโกมุท จากตัวอย่าง (ไม่ทั้งหมด) อี Dog Thong ทำอะไรสักอย่างบ้าง... สุดท้ายเรียนปริญญาโท นิด้า บริหารธุรกิจ กินอยู่ 3-4 ปี หมดไปเท่าไหร่ / รอของเหลือเดน ที่มันใช้ทำประโยชน์ หาเงินไม่ได้.. ไม่เห็นบอกจะให้ เครื่องกรองน้ำ เครื่องซักผ้า ไว้เปิดบริการ หาเงินเป็นรายได้ให้กูหาเลี้ยงตัวเองเลย.. แม้แต่คำเดียว. ไม่เคยได้ยิน..เลย จะให้แต่ตู้ กับของเหลือเดน.. อย่างเก่ง ก็ จะให้ขาย ข้าวสาร กะปิ น้ำปลา ไข่ไก่.. แฟ๊บ สบู่ ยาสีฟัน..ให้ไปแมคโคร ซื้ของเอง..ทุกอย่าง กำไรก็เก็บไว้ลงทุนต่อไป..แถมเป็นหมาเฝ้าบ้านให้ด้วย.. / ฟ้ามีตา เวรกรรมมีจริง ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว..../ กลางวันก็ต้องนั่รถเมล์ไปซื้อปลาทู มะพร้าว ปลาช่อน สามล้อกลับ ขนของเข้าตู้เย็น กูทำคนดียว หลังจากที่ป๊าไม่ขับรถไปซื้อของที่ลาดสามย่านให้แล้ว กูทำให้พวกมึงสบายกี่ปี.. / คุณป๊อป สุชาต สุพรณณโกมุท ได้มอเตอร์ไซค์คาวาซากิ มีคลัช (ทุกวันนี้ยังเห็นอยู่) แล้วก็ได้มอเตอร์ไซค์ Yamaha อีกคัน / ป้อม สุเทพ ได้มอเตอร์ไซค์ คันนึง ขี่ไปเรียน บพิตรภิมุข ทุ่งมหาเมฆ 1คัน / กูเรียน "ว.เอี่ยมละออ" ต้องเดินจารกบ้านไปขึ้นรถสองแถว หรือไม่ก็เดินไป เดินกลับ ถ้ารถติด ถึงบ้าสนค่ำ ก็ต้องล้างชาม ล้างถาด (ถ้าเรียนรอบบ่าย) ทุ่งมหาเมฆเหมือนกัน.. ไม่เคยได้นั่งรถลูกชายมันเลยแม้แต่ครั้งเดียว.. เคยได้นั่งรถคาวาซากิ ซ้อนท้ายไปส่ง รีบลงกลางเกาะกลาถนน หน้าโรงแรมนารายณ์ เกรงใจมันต้องขี่ย้อนไปเรียนที่ กล้วยน้ำไท รู้สึกมันไปส่งแค่ 3 วันเท่านั้น ที่เหลือ 3 ปี พาณิชย์สีลม เดินไปข้นรถเมล์ บ่ายก็เดินกลับ เรื่อย ๆ (รร.ช่างอุสาหกรรมกรุงเทพ).... ๓๓๓ นึกออกแล้ว.. "มึงจะปล่อยให้ท้องมึงแตกตายรึไง (ตะโกนด่า) ถ้ามึงตายก็ไม่เสียเสียดายชีวิตมึงเลยนะโว้ย..(ซ้ำอีกครั้ง) เตี่ยมึงตายก็ยับไม่เสียชัวิตมันเลย (ซ้ำอีกครั้ง) ชีวิตใครชีวิตมันนะโว้ย (ซ้ำอีกครั้ง)" / เอาฝ่ามือตบฝาลังน้ำแข็งอย่างสุดแรงอีกครั้ง.. "......." / เดินออกจากร้านมาแล้ว .. เสียงตะโกนด่าไล่หลัง.. "ไอ้เหี้ย ไอ้ชั่ว .....(ไม่ได้ยินแล้ว.. เดินออกมาไกลแล้ว.. ไม่หันหลังกลับไปดู ..กลัวภาพติดตา) วิเคราห์ เราไปแต่เช้า แค่ 6 โมงกว่า แทบจะไม่เจอเครเลย เคยเจอแค่ พี่ผู้หญิงที่เป็นนลูกสาวป้า คนใต้ ที่มาซื้อกับตอนเช้ามืด เบอร์2 หลังป้าผอมหน่อยนึง..และก็เจอคนที่ไม่รู้จักมาซื้อผักหน้าบ้าน.. อาอึ้มเต้าส่วน วันนี้เพิ่งเห็นแกเดินออกจากบ้านมา ไม่ได้ทักแกเสียด้วยซ้ำ) ๓๓ มีอีก 3-4 ล็อต จำไม่ได้ ลืมแล้ว.. / รอขจ้ามไฟแดง นึกออก.. ฝ่ามือตบฝาลังน้ำแข็ง อีกครั้ง (ครั้งที่เท่าไหร่หว่า)... "ต่อไปนี้กูจะไม่ด่ามึงอีกแล้ว.. ต่อไปนี้กูจะไม่ด่ามึงอีกแล้ว.. ตบพร้อมกับหัวโยกไปตามมือ" / เดินออกจากบ้าน หันหลังแล้ว ต่ออีก "ต่อไปนี้กูจะไม่ด่ามึงอีกแล้ว.. ด่ามึงกูด่าหมาดีกว่า ด่ามึงด่าหมาดีกว่า... 70 กว่ายังต้องมาหาเลี้ยงมึง ... ให้มึงมาใช้เงินแม่มึงไปตลอดชีวิตสิ.. กูติดหนี้อะไรมึงตั้งแต่เมื่อไหร่ กูติดหนี้มึงตั้งแต่ชาติไหน.. ต้องมาใช้หนี้ให้มึงใช้เงิน "