เป็นเรื่องที่ต้องส่ายหัวให้..เย็น ๆ แม่ให้ลูกไปหยิบกาวยู้ฮูแท่งบนชั้นวางของ.. เราก็หลับในห้อง.. / เย็นออกมา..ค่ำ.. ลูกร้องหิวข้าว..แม่ก็นั่งม้วนกระดาษแดง ๆ

เป็นเรื่องที่ต้องส่ายหัวให้..เย็น ๆ แม่ให้ลูกไปหยิบกาวยู้ฮูแท่งบนชั้นวางของ.. เราก็หลับในห้อง.. / เย็นออกมา..ค่ำ.. ลูกร้องหิวข้าว..แม่ก็นั่งม้วนกระดาษแดง ๆ / มันพลิก ๆ (ทากาวต่อกัน) แล้วแม่ก็นั่งม้วน ๆ ๆๆ พลิกกระดาษ "Poom หิวแม่" / อี๊บอก "ลูกก็กินกาโตะก่อนก็ได้นี่ลูก" / แม่โวยนิดหน่อย "กินไปแล้ว 1 ขวด ไม่ให้กินแล้ว..มันหวานมากเลยนะลูก" ซ้ำ ซ้ำ ซ้ำ / "มีเบคอนทอด (แบบมีไขมันเป็นจุด ๆ แต่เวลาทอดกระทะดาว ก็มีน้ำมันออก..แต่ที่สำคัญมันเค็มมาก ๆ "...ยี่ห้ออย่างดี.. / ลูกก็ร้องไป.. "Poom ไม่ได้ช่วยแม่เลยนะ..เห็นมั๊ยแม่ทำอยู่ (กระดาษเหลืออีกเป็นกอง..ชิ้นไหนหลุด ก็เปิดกาวทาติดกัน) แม่ทำไว้ใช้ตอนตรุษจีนนะลูก..จะได้ไมต้องเสียสตางค์ซื้อ ลูกก็กินเบคอนรองท้องไปก่อน..เห็นมั๊ยเนี่ย (เสียงรมณ์ประชด) แม่ไม่ได้อยู่เฉยเลยนะลูก แม่ทำงานอยู่นะลูก แม่ไม่ได้อยู่เฉยเลยนะลูก... / เออ ใช่เห็นแล้ว.. ตำแหน่ง ผู้ตรวจการ เทียบเท่าระดับหัวหน้าฝ่าย (สมัยก่อนเป็นตำแหน่งสำหรับไว้แขวน..บุคคลอันไม่พึงประสงค์ ..เมื่อ 20 ปีที่แล้ว)...แม่เป็นผู้บริหาร(เวลา)ที่ดีมาก ๆ ... / เฮ้อ ได้แต่ถอนหายใจและส่ายหัว.. / 20 ปีผ่านไป เป็นไงก็เป็นงั้น / นี่ถ้าเค้ารู้ว่าเรามา post บันทึกส่วนตัวเขาต้องด่าเราแน่ ๆ / ได้ด่าเราน่ะไม่เท่าไหร่หรอก..ห่วงแต่ Poom จะโดนหางเลข..ใส่อารมณ์ เพราะพ่อแม่ต้องเอาเราไปว่าให้ลูกฟัง.. ลูกไม่เกี่ยว ก็ต้องให้ลูกรับรู้.. ให้ลูกมีเรื่องที่ต้องคิดบ้าบอคอแตก มากกว่าเรื่องเรียน... แต่อย่างว่า ลูกคงได้ยินจนชินแล้ว.. แล้ว ปีก่อน ๆ แม่ก็นั่งคุยโทร.มือถือ คนนั้นไม่ดี คนนี้ไม่ดี... ลูกก็เล่นไปคนเดียว..อะไรก็ช่าง..