"ลูกทาส" ละคร..กะ ชีวิตจริง มันช่างต่างกันสิ้นดี.. / "มึงเอาไปเท่าไหร่ กูจดไว้ทุกบาททุกสตางค์.. 10 ปีมานี้..มึงเอาเงินกูไปใช้เป็นล้านแล้ว

มึงเอาไปเท่าไหร่ กูจดไว้ทุกบาททุกสตางค์.. 10 ปีมานี้..มึงเอาเงินกูไปใช้เป็นล้านแล้ว / ปีละ 24,000 ของเตี่ย มึงจะเบิกเอาไปให้หมดเลยมั๊ย.. (เราปีละ 24,000 ลูกเขาปีละ 360,000 ต่างกันราวฟ้ากับก้นเหวลึก).. / ตื่นมาก็ด่าพี่ด่าน้อง (ด่าตรงไหนวะ แค่พูดเขียนความจริงที่เกิดขึ้น) / ปี 44 ไม่นับ เพราะเหลือ 2 แสน เรียนทำเบเกอรี่..ซื้อเตา..เงินเราเอง.. / ปี 45 เอาเดือนละ 2,000 ไม่ถึงปีดี หนีร่อนเร่ไปอยู่กับสาวที่บ้านนอก เงินก็ไม่มี ขนเครื่องมือเครื่องตี 30,000 กว่าบาท..ทั้งหมด จำนำได้เงิน 1,500 ไม่มีทุน ทำอะไรก็ไม่ได้.. ไม่ได้เงินเป็นหมื่นเป็นแสนเป็นล้านกับเขาหรอก.. ไปอยู่กำแพง 6 เดือน เขาก็ให้ใช้ประมาณ 3,000 มั๊ง.. ร่อนเร่กลับมา ขอไปอยู่บ้านแม่น้อง Poom รับจ้างเลี้ยงเด็ก ได้เงินเดือนละ 4,000 (ขโมยเงินเขาอีกนิดหน่อย คิดว่าถ้ามีเงินเืมื่อไหร่จะเอาไปคืน.. ตอนหนีออกจากบ้านเขา (ครั้งที่3) พ่อไม่ไม่สั่งสอน..นี่ขโมยเงิน ขโมยทอง ไปบ้างหรือเปล่าก็ไม่รู้..ที่นี่ไม่ใช่ซ่องนะ คิดจะไปก็ไป คิดจะมาอยู่ก็มา... เปิดตู้ ห้องที่เรานอนพัก..ค้นหา รื้อดูตรวจสอบทรัพย์สิน.. ขึ้นชั้นบน ตรวจสอบทรัพย์สิน... 25พย.47-31มค.50 ตีซะ 2 ปีนิดหน่อย. ไม่มีคุณพ่อ คุณแม่หรือใคร ๆ โยนเศษเงินให้แม้แต่สลึงเดียว.. / ปี 53 น้ำท่วม (หลังจากป๊าตาย 17กพ.53) กลาง พค.53 อยู่ที่อมตะนคร ชลบุรี อีก ถึงปลายปี 54 อีกปีครึ่ง..เงินที่มาไถ เป็นเงินเรียกร้องค่่าเสียหาย..ต่่าง ๆ ที่เราเคยมีน้ำใจให้พี่ชายไปใช้..หรือเขาทำลายข้าวของ วิทยุ พัดลม ฯลฯ.. ไม่ได้มาไถเอาเงินไปฟรี ๆ ..นับรวมด้วยเหรอ.. หลายหมื่นเนี่ย.. / ช่วยหน่อยเถอะ..ไหน ๆ ก็จดทุกบาททุกสตางค์แล้ว.. จดมาให้หน่อยได้ไหม..ว่าวันที่เท่าไหร่ เดือนไหน ปีไหน เอาเงินแม่ไปกี่หมื่น กี่แสน แล้วเป็นล้าน แล้ว ..ล้านเท่าไหร่..เดี๋ยวจะไปรับจ้างเป็นคนงานก่อสร้าง..หาเงินล้านมาคืนคุณแม่ให้ พร้อมดอกเบี้ยด้วย.. / แล้วพี่คุณป๊อป เรียนอะไร ซิลค์สกรีน ทำทุนขายตุ๊กตาโมเดล เรียนทำเรือวิทยุบังคับ เครื่องบินวิทยุบังคับ ลงทุนรับซื้อขายของเก่า ฯลฯ..คุณแม่เคยจะไว้บ้างหรือเปล่า น้องหนู หลิน พิมพา สุพรรณโกมุท กิน ใช้ ไปเรียนปริญญาโท นิด้า บริหารธุรกิจ.. ใช้เงินไปเท่าไหร่ เคยจดมั๊ย / ส่วนเรา ทุกวันไหว้ ทำของไหว้ จัดโต๊ะ จุดธูป เก็บของ เผากระดาษ.. รวนหมูเค็ม ไก่เค็ม ฯลฯ.. ผัดหมี่ซั่ว อุ่นไก่ต้ม สามชั้นต้ม ซาแซ.. ทำไมเราไม่เคยจด..ว่าทำงานไปเท่าไหร่ และได้ค่าแรง ได้ของตอบแทนเป็นอะไรเท่าไหร่..เท่าที่จำไ้ด้ นาฬิกา Pomar 1 เรือน 3,500 กว่าบาท..กระเป๋าหนังสะพาย จากพม่า..กระโปรงสีฟ้าลายดอก จีบรอบตัว 1 ตัว..เสื้อแจ็คเก็ตสีม่วง 1 ตัว / แล้วมีอะไรอีก จำไม่ได้เลย... / "กูไม่ให้พวกมึงผลาญเงินกูหรอก" คำว่า "พวกมึง" นอกจากกู นังปู สุวรรณา สุพรรณโกมุท แ้ล้ว.ยังหมายถึงใครอีก.. อ๋อรู้แล้ว.. สาว นิจยา ปิ่นปรีเปรม.. คนที่ต้องไปยืนเชือดไก่ในโรงงาน จนอาุยุจะ 50 แ้้ล้ว นอนบ้านพักของโรงงาน ไม่ได้นอนบ้านของตัวเอง..พัดลม ไม่ได้นอนห้องแอร์... ไม่มีรถเก๋งให้ผัวเป็นขี้ข้าขับไปไหนมาไหน..เอาลูกห้อยไป สบาย..สุด ๆ ..ตอนไปขอพ่อแม่เขามาเลี้ยงเป็นลูกสะใภ้..ก็อย่าง.. ตอนเอาผัวชาวบ้าน ถูกอัปเปหิ ก็โดนอีกอย่าง.. เขาบอกกัน ถ้าไอ้ป๊อปเหยียบไปแปดริ้วให้เห็นหน้าล่ะ็ก็.. จะโดนพี่ ๆ เขากระืทืิบให้ตายคาตีน... / ไม่แปลกใจเลยเหรอ..กูทำงานให้ทุกอย่าง..อย่าง "ลูกทาส" / ไม่เคยมีสักเลยเหรอ..ที่พวกมึงจะนับเป็นผลงานที่ดีของกูบ้าง.. / "ก็จะไปหางานทำ หาเงินกินข้าวเอง..ถ้าไม่ให้ยืมเงิน 3 พัน..จะยอมเลี้ยง(ลูกเหี้ย)ไปตลอดชีวิตเหรอ".. / "เออ.กูต้องเลี้ยงมึงไปตลอดชีวิต" / เห็นคุณแม่กำัลังจิ้มเบอร์ฯ ในมือถือ ดูจากสมุดจดเบอร์เล่มใหญ่ เครื่องแดง สงสัยเพิ่งถอยจาก 7-11 ราคา 1,790 บาทแหงเลย..จิ้มเลขมีเสียงพูดภาษาไทยเป็นเลขด้วย.. คุณป๊อป อย่าลืมสอนคุณแม่เล่น Line Chat Youtube.com twitter ฯลฯ ด้วยนะ..เดี๋ยวจะไม่คุ้มเงิน 1,790 บาท... / วันที่ไปหาหมอ 30 บาท.. เขาถามประวัติ มีเบอร์โทร.มั๊ย / "มีค่ะ แต่โทรศัพท์มือถือเจ๊งไปแล้ว" / "ไม่เป็นไร ขอเบอร์ไว้ก่อน" / "เบอร์ที่บ้าน หรือญาติที่ติดต่อมีมั๊ย เผื่ออาจต้องโทร.ตาม" / "ไม่มีค่ะ" / "ไม่มีญาติเลยเหรอ ใครก็ได้ค่ะ" / "งั้น 02-2668672 ค่ะ" แต่เบอร์นี้เป็นญาติเราหรือเปล่าไม่รู้.. ฉันไม่มีเบอร์พ่อ ไม่มีเบอร์แม่ ไม่มีเบอร์พี่ ไม่มีเบอร์น้อง..ไม่มีเบอร์ใครเลย.. ไม่ติดต่อใคร..และไม่มีใครคิดจะติดต่อ..ถ้าไม่มีผลประโยชน์ให้เขา.. / "ให้ช่วยทำงาน ให้วันละ 300 ใ้ห้ช่วยนิด ๆ หน่อย ๆ ช่วยตักข้าวสารบ้างนิดหน่อย แค่นี้..ก็ไม่ทำ" 300 หักของป๊าวันละ 70 เหลือ 230 บาท หักค่ารถ 50 บาท เหลือวันละ 180 บาท.. / "แล้วถ้าเขาไล่ที่ เอาที่คืน จะให้ทำอะไรต่อไป" / เสียงประชดแดกดัน "ไม่ต้องทำก็มีกิน"... ตกลงเอาไง.. จะให้ทำ หรือไม่ให้ทำ..จะให้มีกิน หรือจะไม่ให้กิน.. / เอาเงินไป แล้วไม่ใ้ห้แล้วนะ.. "เป็นเวรเป็นกรรม" ของกู (คุณแม่ต้องถูกลูกสาวที่ช่วยทำงานตลอด..สิบกว่าปี..ไถเงินไปกิน) / "กูใช้วันนึงยังไม่ถึงร้อยเลย มึงใช้อะไรกันนักกันหนา 3,000 10 วัน วันละ 300 เลยรึไง"