กลับมาเห็นตั้งแต่คราวที่แล้วแล้ว ว่ามีรอยพื้นรองเท้า

กลับมาเห็นตั้งแต่คราวที่แล้วแล้ว ว่ามีรอยพื้นรองเท้าที่ผ้าใบปูพื้นนอน ของกู... ไม่รู้ว่าเป็นรอยเท้าของใคร เป็นรอยขี้ดิน เลอะเป็นจุด เล็ก ๆ พื้นรองเท้า น่าจะเป็นขนาดของรองเท้าผู้หญิง ไม่ใช่รองเท้าผู้ชาย.. ย่ำบนผ้าใบที่นอของกู ตั้งแต่ปลายตีน ย่ำจนถึงหัวนอนเลย เป็นคราบขี้ดินรอยพื้นรองเท้า...ไม่มีใครสั่งใครสอนเลยเหรอ หรือไม่มีสามัญสำนึก ว่าไอ้ผ้าใบสีน้ำเงิน (ทำมาจากเบาเป่าลม ที่มันรั่ว) เป็นผ้าปูนอนของกู ย่ำเสียเลอะเทอะ สงสัยแม่งมายืนอ่านกระดาษที่กูเขียนแปะไว้ข้างฝา... แม่เขาไม่ยอมโอนเงินให้กูก่อน แม้แต่วันสองวัน ต้องวันที่ 1 เท่านั้น ก็ไม่มีเงิน ต้องกินน้ำประปา ประทังไป หิวจนแสบไส้ ก็ต้องรอ..รอไม่ไหว ต้องเดินออกไป เดินไปถึงรถเมล์ รอรถเมล์ฟรี เป็นนานกว่าเกือบชั่วโมง.. ลงสวนลุม เดินจากสวนลุม ทะลุ ศาลาแดง ไปบ้านร้านผัก เพื่อไปขอทาน(เงิน) พร้อมกับโดนด่า ว่ายังไม่ถึงวัน due ..จะเอาเงิน ก็ต้องยอมหน้าด้าน แลกกับการโดนด่า...ว่าใช้เงินเ้ปลือง ไม่ยอมทำงาน ให้ทำอะไรก็ไม่ทำ... * กูก็เอาแค่เดือนละ 4 พัน แบ่งจากค่าเช่า ตึักที่บางพลี (แต่แม่เขาด่าว่า...กูต้องขายของชำ เหล้า บุหรี่ หาเงินเลี้ยงมึง)... เพราะตอนนั้น แม่ยกมือ2มือ ท่วมหัว.. พูดประชดดัง ๆ "ค่าเช่าบ้าน มึงเอาไปให้หมดเลยมั้ย..ค่าเช่าบ้านมึงเอาไปให้หมดเลยมั้ย) ...เอาสิ เพราะกูไม่เอาสมบัติ ไม่เอามรดก เป็นภาระ..ไม่มีเงินจ่ายภาษี กูไม่รอถึงแก่ แล้วถึงจะมีเงินเก็บกินหรอก...ต้องรอแม่ตายก่อนน ...เขาถึงจะเอาชื่อกูไปใส่ไว้ในโฉนดที่ดิน 10 กว่าไร่ที่กำแพง..ไว้ ถ้าเขาตายที่ดินถึงจะเป็นของกูโดยอัตโนมัติ ไม่ต้องเีสียค่าโอน ไม่ต้องเสียภาษี ไม่มีค่าใช้จ่าย...ส่วนอันอื่นไม่มีสิทธิ์ ไม่มีเอี่ยว...บ้านดินแดง โอนเป็นชื่อกูแล้ว ผ่าตัดหัวเข่ายังเดินไม่ได้ ก็ยอมที่จะใช้ไม้เท้า ยัน 2 ขา ให้นั่งแท็กซี่ไปด้วยกัน...เสียเงินค่าโอน 20,000 เพื่อโอนกลับไปเป็นของชื่อคุณนายวิภา จงมีความสุข ตามเดิม..และยื่นเงินแบงค์พันสองใบ ให้เราให้เจ้าหน้าที่เก็บเงิน...เพื่อเป็นกำลังให้เจ้าหน้าที่ เขาก็รับไว้ไม่ปฏิเสธ ....แล้วก็นั่งแท็กซี่กลับ เสียค่าแท็กซี่...จบ * กูก็มือเปล่า มีแต่คนอื่นได้ทรัพย์สิน มรดก ได้เงินสด ได้ทองคำ (แต่เขาบอกว่าไม่มีใครได้ทองคำ เพราะขายไปหมดแล้ว ตอนเตี่ยรักษาตัว ตอนทำงานศพเตี่ย ไม่มีเหลืออะไรเลย) นอกจาเงินติดก้นบัญชี 7,000 กว่าบาท ที่่ต้องยึดบัตรประชาชน ไปถ่ายเอกสารไว้ก่อน รอให้ถึงวันโอนที่ดินที่สำนักงานที่ดินเขตมีนบุรี กับที่เขตหนองจอก เซ็นชื่อ "ไม่ขอรับมรดก" ที่สำนักงานที่ดินเขตมีนบุรีแล้ว ถึงจะันั่งรถ Honda Jajj (ประหยัดน้ำมัน ไม่ต้องขับสองคัน) ระหว่างทางไปสำนักงานที่ดินเขตหนองจอก ถึงจะแวะเอาเอกสารบัตรประชาชน สำเนาถูกต้อง ถอนเงินปิดบัญชีทหารไทย สำนักงานอยู่ในซอยเล็ก ๆ (สาขาย่อย) ... แล้วก็ไปเซ็น "ไม่ขอรับมรดก" ที่สำนักงานที่ดินเขตหนองจอก... * เสร็จเรื่องโอนที่ดิน เซ็นชื่อ "ไม่ขอรัีบมรดก" แล้ว (เหมือนตอนที่ป๊าพาไปที่สำนักงานที่ดินเขตหนองจอก เพื่อโอนขายคอนโดฯให้คนซื้อ..สนง.ที่ดินเขาปั๊มให้เซ็นชื่ือ..รับรองว่าเป็นโสด ไม่แต่งงาน ไม่ได้จดทะเบียนสมรส อะไรทำนองนี้"..เพื่อจะไม่มีปัญหาฟ้องร้องการซื้อขายในภายหลัง