สงสัยหยีเล็กคงไปว่าอะไรแซ่คิ้วแม้ เขาถึงไม่พูดด้วยเลย

หยีเล็ก โทร.มาถามว่าแซ่คิ้วแม้อยู่บ้าน หงี่หยีหรือเปล่า..พอวางสายก็เดินมาถามอีกทีเลยว่าไม่เห็นแซ่คิ้วแม้... แจ๋เล่าว่า หยีเล็กเคาะประตูห้องก็ไม่เปิด ไม่มีเสียง หยีเล็กก็เลยสงสัยว่าหายไปไหน เดินตามหา บ้ารึเปล่า... คงจะไปว่าอะไรแซ่คิ้วแม้เขาล่ะ เขาถึงงอนไม่พูดด้วย สุดท้ายหยีเล็กก็ต้องไปง้อเขา.. ก็มาอาศัยเขาอยู่น่ะ เขาเลี้ยง ก็ไม่เกรงใจเขา ไปว่าเขา.. คนเราน่ะ มาอาศัยเขาอยู่ เขาเลี้ยงก็ดีแค่ไหนแ้ล้ว ยังจะปากไม่ดีไปว่าเขาอีก... * นังปูถาม "แล้วหยีเล็กเป็นน้องหรือเป็นพี่ของแซ่คิ้วแม้" ..แจ๋ตอบทันที "จะเป็นพี่หรือเป็นน้องก็ไม่สำคัญ หยีเล็กเป็นพี่สาว แต่จะเป็นพี่หรือเป็นน้องก็ไม่สำคัญ ตัวเองน่ะ ตัวคนเดียว มาอาศัยเขาอยู่ เขาเลี้ยง ก็ต้องรู้ตัวเองสิ ว่ามาอาศัยเขาอยู่ ต้องรู้จักเกรงใจ...ไม่ใช่ตามใจตัวเอง พูดอยากได้โน่นอยากกินนี่..ใช้คนไม่เกรงใจ" (อ๋อเหรอ มาอาศัย ก็เลยถูกถล่ม ข่มเหง) * วันที่แม่ยายแดงมา... หยีเล็กก็ไปถามซักไซร้แซ่คิ้วแม้ น้ำเสียงห้วน ๆ "เขาขอตามมาเหรอ เขาขอตามมาเหรอ มาทำไม" ...แจ๋ "บ๊ะ ก็คนเขาอยากจะตามมาเที่ยวแล้วจะเป็นอะไรไป เขาเป็นแขก หยีเล็กมีหน้าที่อะไรไปถามเขาว่า เขาขอตามมาเหรอ ทำไมเขาจะขอตามมาเที่ยวบ้านลูกเขยไม่ได้ บ้ารึเปล่า"... * แซ่คิ้วกับแซ่คิ้วแม้ บ่นด่าใหญ่เลย ..."นี่ก็ถามแล้วว่าจะอยากจะกินอะไร จะทำให้กินก่อน ดูซิมันยังมาตวาดกลับ ไม่ต้องกินก็ได้...เดี๋ยวไล่แม่งไปอยู่ที่อื่นเลย ไม่ให้อยู่แล้ว" คนที่ต้องอาศัยน้องสาวกับน้องเขยอยู่ ตัวเองป่วยเป็นมะเร็ง แขนก็เดี้ยง ไม่ได้ค่อยออกกายภาพบำบัด ไม่มีเงินทองมากมาย หรืออาจจะไม่ค่อยมีเสียด้วยซ้ำ มาอาศัยเขาอยู่..ก็ไม่รู้เขาจะรู้สึกอึดอัดบ้างหรือเปล่านะ... *