Nai Pang Mak.. The Battle ended

Everything is O.K... Don't worry about me.. thank you verymuch..Naipangmak
I'll back home.. I can't promise.. but I hove verymuch.. I'll be right back.. impression in many people in this (perfect) city.. and Hove to see you again.. Look Old Man somuch.. hair back look thin.. for long distance..Good Luck see you.. Don't talk anything but You can know I'll will be to be...somebody who make success in one time..
*

ทันทีที่เห็นหน้าตัวเอง..เค้าจะนับแค่ 1 2 3 4 5

จะไม่เลย 5..แล้วจะหันหลังกลับทันที..ชาตินี้ก็เจอกันแค่นี้เหมือนกัน
*

ได้..เค้าจะเชื่อ..นาย..เป็นครั้งสุดท้าย...

ว่านายจะไม่ทิ้งเค้า...ในฐานะสุภาพบุรุษตัวจริง..

เอางี้สิ ไปเติมชื่อใน "โฉนดที่ดิน" ของแม่วิภา จงมีความสุข

เอางี้สิ ไปเติมชื่อใน "โฉนดที่ดิน" ของแม่วิภา จงมีความสุข
*
ไปเติมชื่อในโฉนดที่ดิน ทุกหลัง ทุกที่ให้ครบทุกชื่อ ไม่ว่า สุชาติ สุเทพ พิมพา สุพรรณโกมุท หนูยูริ..
*
อ้อลืมไป "บัญชีเงินฝากธนาคารของนางวิภา จงมีความสุข" ก็ไปเติมชื่อให้ครบทุกคน เพราะเวลาที่ถึงแก่กรรม จะได้ไม่ต้องให้กูไปเซ็นชื่อ ปิดบัญชีมรณะ..พวกมึงก็แบ่งสมบัติ มรดก เงินสด เงินฝากธนาคาร ทองคำ บ้านและที่ดิน ที่ดินและสิ่งปลูกสร้าง..ฯลฯ จะกี่สิบล้านก็ไปแบ่งกันเอาเองนะ
*
กู..นางสาวสุวรรณา สุพรรณโกมุท ไม่ขอรับมรดกของนางวิภา จงมีความสุข..และไม่ยินยอมเซ็น "ไม่ขอรับมรดก" เมื่อนางวิภา จงมีความสุข ถึงแก่กรรม และได้ทำพินัยกรรมให้ นายสุชาติ สุพรรณโกมุท นายสุเทพ สุพรรณโกมุท นางสาวพิมพา สุพรรณโกมุท.. หนูยูริ...
*
ขอให้กูกับพวกมึงเจอกันชาตินี้ชาติเดียว ทุกอย่างกูอโหสิกรรมให้พวกมึงทั้งหมด
*

ขยันจริงนะพ่อคุ๊ณ พรุ่งนี้ถ้าไม่มาเจอหน้ากัน(เป็นครั้งสุดท้าย) ขอให้ท้องเสีย..ไหลจู๊ด จู๊ด

อายเค้ามั้ยละ....แตก..แตน..
*
ขอบคุณนะตะเอง..พรุ่งนี้เจอกัน (เป็นครั้งสุดท้ายก็ยังดี)
*
Good Night Darling>>and Goodbye My Love
*
Goodbye My Love""เติ้งลี่จวิน
http://www.youtube.com/watch?v=kWHzDm3OjKw
*
สวัสดีที่รัก/ดาวใจ ไพจิตร
*
http://www.youtube.com/watch?v=IQ18pE9C60A
*

ฟังอาจารย์ดนัย จันทร์เจ้าฉาย

ภัยพิบัติจะเกิดขึ้นสักกี่ครั้งก็ไม่เท่าภัยพิบัติที่เกิดในใจขึ้นครั้งเดียว..ถ้าใจเราตั้งมั่นไม่หวั่นไหว มีคุณธรรม มีศีลธรรม มีสติสัมปชัญญะ ดูแลตัวเอง รักษาคนอื่น ๆ..อ.อาจอง..คุณอนุรุธิ์ ว่องวานิช ปีที่แล้ว ยุวพุทธิกสมาคมแห่งประเทศไทย เตรียมใจเตรียมกายรับภัยพิบัติ ไม่ต่ำกว่า 5 พัน ..คนสนใจมาก..ถ้าฟังแล้ว อย่างน้อยเราหันเข้ามาสู่เส้นทางธรรม รวบรวมเป็นหนังสือรูปเล่ม พระธรรมโกษาจารย์ หลวงพ่อกล้วย พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล ดร.สมิธ ธรรมสโรจน์ พญ.คุณหญิงพรทิพย์ ดร.วรพัฒน์ ภู่เจริญ ดร.ก้องภพ อยู่เย็น ประมวลครบหมดทุกมุม จักรวาล นักธุรกิจ ปราชญ์ของสังคมไทย..
*
เมื่อวานเรามีแขกพิเศษ ฐาปณีย์ เอียดสินไชย ทำข่าวมานาน น้องแยม..ข่าวเสี่ยงชีวิต..ลงพื้นที่จริง ตรงไหนมีน้ำท่วม ดินถล่ม เธอไปมาหมด 2 ปีที่ผ่าน เห็นว่าภัยพิบัติมาแน่นอน..ทำข่าวทั่วประเทศ บอกเพื่อว่า..ปีที่แล้วนี่กรุงเทพ ภาคกลางต้องโดนน้ำท่วมหนักแน่นอน..เกิดตรงนั้น ตลอดเวลา ไม่เว้นวัน ประมวลภาพได้ ตอนนี้แนวโน้มมันมาจริง เร่งทำข่าวในแนวนี้ ให้พวกเราทุกคนเตรียมพร้อมไว้ก่อน..การถ่ายทอดประสบการณ์จากข้อมูล ปีนี้เป็นต้นไป หลายสิ่งหลายอย่างจะเกิดขึ้นบนโลกใบนี้ ทางออกเป็นอย่างไรครับ.. สรุปก่อนให้สบายใจ ยังไม่สิ้นโลก หนังสือเล่มนี้มีความหมายซ้อนความหมาย.. เมื่อร่างกายธาตุขันธ์แตกดับ คืนสู่ธรรมชาติ สิ้นโลกภายใน แต่โลกใบนี้ยังอยู่ แต่ยังมีภัยพิบัติ ต้องเตรียมพร้อม..ไม่ผัดวันประกันพรุ่ง วันนี้เริ่มทำความดีอย่างยิ่งยวด เรามีเวลาเพียงแค่ลมหายใจเดียวเท่านั้น..สำคัญนัก.. หายใจเข้าให้รู้ตัว หายใจออกให้รู้ตัว อย่าหายใจทิ้ง เตรียมพร้อมให้ดีที่สุด ระลึกถึงอาณาปาณสติ ช่วยกันลดใช้ออกซิเจน 7% 7พันล้านคน คนเราเกือบ 100% หายใจทิ้งเปล่า
*
สรุปวิธีการเตรียมตัว ท่านพระธรรมโกษาจารย์ มจร. ในธรรมบท พระพุทธเจ้า เมื่อโลกกำลังลุกไหม้เป็นไฟ ยังจะมาร่าเริงบันเทิงอะไรกันอยู่.. สมควรแล้ว..ถ้าจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าเราเตรียมพร้อม อย่าทำตัวเป็นอึ่งอ่างหรือกบในหม้อใหญ่บนเตาที่กำลังสุมไฟ เดือด อบเราอยู่ แต่เราไม่รู้เรื่องเลย ควรทำสิ่งที่ควรทำ ผมนั่งสมาธิทุกวัน 5 ทุ่ม twitter facebook ได้เวลาสื่อสารกับหัวใจต้วเอง ถ้าคุณบอกไม่มีเวลานั่งสมาธิ อธิษฐาน "ขอให้ตัวเองมีเวลาให้กับตัวเอง" โดนครับ..มีสาระสุด ทุกอย่างที่เราทำมีประโยชน์ ประโยชน์สูงสุดคืออันนี้ ใครไม่มีเวลา มีเวลาทุกคน 24 ชั่วโมงเท่ากัน ขอให้มีวาสนา มีบารมี
*
หลวงพ่อกล้วย ขอนแก่น..เคร่งครัด พระปฏิบัติ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในทุกวันนี้ไม่ใช่เหตุบังเอิญ แต่เป็นเหตุการณ์ที่ถึงวาระที่จะเกิดการเปลี่ยนแปลง ไม่เหมือนพวกเรา 3G ท่านไปหลายจีแล้ว ..พระอาจาย์ไพศาล วิสาโล ถึงจะไม่มีภัยพิบัติใด ๆ เกิดขึ้นในอีก 100 ปีข้างหน้า เราทุกคนก็หนีความตายไม่พ้น..ตั้งรับ พระอารจย์คึกฤทธิ์ การอยู่กับลมหายใจของเรา แม้เวลาเพียงชั่วลัดนิ้วมือ ก็มีคุณค่ามหาศาลแล้ว..เรามีเวลาเพียงแค่ 1 หนึ่งหายใจเท่านั้น เข้าหรือออก
*
ดร.สมิธ ความประมาทเป็นหนทางแห่งความตาย หากเขื่อนแตก ..แตกไม่แตก เราก็ต้องเตรียมพร้อม..สิ่งหนึ่งที่เราไม่ได้สัมผัส คือเรื่องซักซ้อม การให้ความรู้ จะเสียหายมั้ย ซ้อมหนีไฟ แผ่นดินไหว แล้วไม่เกิดขึ้น ..พญ.คุณหญิงพรทิพย์ อย่ารอให้ถึงพรุ่งนี้ มนุษย์ทุกคนพร้อมจะตายทุกเวลา..ดร.วรพัฒน์ โลกแตกเพราะมนุษย์ไม่เชื่อมใจสู่ใจ วันนั้นคือวันโลกแตก..ใจแตกเป็นเสี่ยง ๆ แตกแยก..ประเทศเดียวกัน พูดไปก็อายเค้าจริง ๆ เราทะเลาะกัน ทำอะไรไม่เป็นสาระ บ้านใกล้เรื่อนเคียง ยิ้ม พัฒนาตัวเองให้ไกลกว่าเรา (เวียตนามหรือเปล่าคะ)อายมาก ๆ..คุณดนัยครับ ท่านทุกท่านให้สติพวกเราทุกคน เสาร์หน้า..คุยกันน่าสนใจในรายละเอียด
*
วันนี้อากาศเปลี่ยนแปลงอย่างไร สภาพแวดล้อมเปลี่ยนแปลงอย่างไร..จิตใจ สติต้องมั่นคงไว้ก่อน
*
น้ำจะมาเร็วกว่าที่คิด..วันจันทร์หน้า กราบนิมนต์ พระอาจารย์จากแคนาดา ท่านที่ฟังภาษาไทยไม่ค่อยเก่ง ท่านแสดงธรรมเป็นภาษาอังกฤษ..ท่านใดภาษาใดไม่แข็งแรง ท่านเป็นลูกศิษย์ หลวงพ่อชา ..วันพุธ พระ.อ.คึกฤทธิ์ แสดงธรรมพุทธวัจนะ 6โมงเย็นถึง 3 ทุ่ม ที่หอประชุมพุทธคยา..ทั้งหลายทั้งปวงพวกเราต้องร่วมจิตร่วมใจกัน ทุกอย่างเริ่มเข้าที่เข้าทางก็จะเริ่มหันหน้ามาทะเลาะกัน..เน้นย้ำเรื่องการทำความดี องค์กรสีขาว กิจกรรมส่งเสริม..ทำให้คนดีมีที่ยืน
*
อนุโมทนาบุญกับแฟน ๆ ทุกท่าน สนับสนุน "หนังสือดีสร้างคนดี" มอบให้โรงเรียนที่น้ำท่วม เป้าหมาย 2,600 โรง ปีพุทธชยันตี ได้บุญร่วมกัน..เครื่องเขียน หนังสือ..
*
ขอบคุณคุณวิชัย วรธานีวงศ์ อาจารย์ดนัย จันทร์เจ้าฉาย ทีมงาน CEO VISION ทุกท่านค่ะ

ลูกชาย 2 คนของแม่วิภา จงมีความสุข คิดจะบวชให้พ่อแม่หรือเปล่า

ลูกชาย 2 คนของแม่วิภา จงมีความสุข คิดจะบวชให้พ่อแม่หรือเปล่า..ได้สมบัติ มรดก เป็นกอบเป็นกำ..ที่ดินและสิ่งปลูกสร้าง รถกระบะ ข้าวของเครื่องใช้ ..ฯลฯ..
*
ดูอย่างบ้าน "หงี่หยี" พี่ชาย น้องชาย แจ๋ ทุกคน บวชให้พ่อแม่..ลูกชายตั้งเยอะแยะ..เขายังบวชให้พ่อแม่ได้ทุกคนเลย เหน่งลูกชายคนเล็กยังได้บวชให้เลย
*
พวกมึง 2 คนพีน้อง..ยังมีสมบัติ มรดก จากแม่อีกไม่รู้กี่สิบล้าน..ไม่คิดจะบวชให้พ่อแม่มึงบ้างเหรอ..โหลูกผู้ชาย ผู้ได้รับสมบัติ มรดก..เจ้าของบ้านเช่า เจ้าของที่ดิน แม่วิภา จงมีความสุข ได้คอนโดฯไป (ส่วนเราได้เงิน 7 พันเป็นค่าลายเซ็น "ไม่ขอรับมรดก" ที่สำนักงานที่ดินเขตมีนบุรี และเขตหนองจอก)
*
ดูอย่างคุณวิกรม กรมดิษฐ์ สิ เขาได้บวชให้แม่ อายุ 48 เลย..
*
คงทำไม่ได้หรอก นะโมตัสสะ สวดเป็นหรือเปล่าก็ไม่รู้ จะบวชให้พ่อแม่..ฮึ..ไม่มีทางเป็นไปได้...
*

CEO VISION ศุกร์ 27 มค.55

เราจะก้าวไปสู่ความร่วมมือ การพัฒนาตัวเอง ภูมิภาค เข้าไปสู่อนาคต เราต้องมาพูดถึงเรื่อง เออีซี ที่เป็น ประชาคมเขตเศรษฐกิจอาเซียน วันนี้ ผมว่ามีความสำคัญกับเรา เราต้องรู้ ย้อนกลับไปคราวก่อน เอ๊เหตุใดจึงเกิดเออีซี นโยบาย เป้าหมาย สมาชิกได้ประโยชน์อย่างไร การเปลี่ยนแปลงทำให้เกิดความสนใจของต่างประเทศ เอา 10 ประเทศมารวมกัน ทั่วโลกให้ความสำคัญ ไทยจะซื้อขายแทบจะทุกอย่างได้ในภูมิภาคนี้เมื่อเปิดเออีซี กรุงเทพจะเป็นศูนย์กลางการท่องเที่ยว การเงิน
วันนี้ เราพูดถึงเรื่องเออีซี ต่อ การเกิดการคมนาคมทั้งภูมิภาค ท่านผู้ฟังลองคิด หลับตา นึกถาพ อ๊า พม่า..ลาว ติดตอนเหนือของพม่ากับไทย เวียตนามต่อไปหน่อย วกกลับมาเขมร..พื้นที่จะเกิดการต่อกันอย่างใยแมงมุมต่อถนนทางชายแดน เกิดการต่อเอื้อกันในการคมนาคม จากเดิมวิ่งในไทย 510,000 ตรกม. เออีซี เกิดจะต่อติดติดชายแดน เพราะว่าเราจะไม่สามารถวิ่งได้สะดวก เมื่อก่อน ต่อกันแล้ว มีกรมศุลกากร..ต่อมาจะไม่มีเลย จาก เป็น 2 ล้านกว่า เกิดการคมนาคมทั้งภูมิภาค จะเกิดธุรกิจ เพราะมีการไปมาได้ง่ายขึ้น การท่องเที่ยว การซื้อขาย การลงทุน การไปมาหาสู่ ธุรกิจตรงนั้น นำไปสู่การขยายตัว ผมเชื่อว่าธุรกิจชายแดนจะคึกคัก ธุรกิจคนไทยผลิตมาจะขายได้ ลองฟังดู ไปพม่า ลาว เขมร สิ่งที่เราผลิตในไทยทุกชนิดขายให้เขาได้หมดเลย..ขณะเดียวกัน สิ่งที่เขามีพืชพรรณธัญญาหาร เขาซื้อเราได้หมดเลย ลดต้นทุน สะดวกกว่าเดิม ขยายตัวขึ้นอย่างมหาศา นักธุรกิจภูธร ชายแดน อยากจะทำอะไรในประเทศไทย คิดง่าย ๆ เขามีวัตถุดิบอะไร ตลาดเรามีมั้ย เราจะซื้อได้หมด ถ้าเขาปลูกแล้วยังไม่ถูกเสป็กเรา เราเอาเมล็ดพันธุ์ เงินทุน สั่งให้เขาปลูกเกิดการผลิต เกิดการขยายตัวอย่างมหาศาล การขนส่งจาก 2 ฝั่งฟากมหาสมุทร จากชายแดน หากเรารวมตัวกัน เอาพื้นที่ติดกัน 4-5 ประเทศ พม่าติดม.อินเดีย เวียตนามติดม.แปซิฟิค ไม่ต้องอ้อมช่องแคบมะละกา เสียเวลา เสียค่าขนส่ง จะหดลงไป..จะเกิดการขนส่งทั้งภูมิภาคทางบก ทำให้เกิดการค้า การลงทุน ติดต่อ การท่องเที่ยว นะคุณวิชัยนะ ครับ..พัฒนาไปมากกว่าข้างบ้านเยอะมาก ถนนหนทางชายแดนสะดวกแล้ว คุณวิชัยอยากเปิดโรงเตี๊ยม ไม่ใช่โรงนวด เขายังชอบของนวดไทยเลย..มันง่าย มีโอกาสมากขึ้น ส่วนหนึ่ง ยกเลิกรอยต่อตามชายแดน ยกเลิกกงศุล พอใส่ยูนิฟอร์อมแล้วไล่ตื๊บชาวบ้าน เกิดอิทธิพล คนไม่มีอะไร พอใส่ยูนิฟอร์มมีคนคลานเข้ามาหา..พอไม่มีตรงนี้ ข้ามไปมาสะดวก กฎเกณฑ์ ถ้าไม่มี การคมนาคมสะดวก คุณวิชัยอาจะไปจัดรายการแถวชายแดน ผมจัดรายการแถวชายแดนพม่า เรายังจัดรายการได้ ขยายทุกสิ่งทุกอย่าง..ธุรกิจขยายตัว มากที่สุดหลังเกิดเออีซี มุมุมองของผม ผมว่ารถยนต์ อะหลั่ยรถยนต์ การซ่อม ประเทศข้างบ้านเรา มีใครเขาผลิตมากเท่าเรา อะหลั่ย โรงซ่อม ศูนย์ซ่อม อู่.. ถนนเปิดต้องใช้รถ มอเตอร์ไซค์ โดยเฉพาะรถยนต์มือ2 โอ้โห เต๊นท์ ตอนนี้คุณวิชัย ปกติขายแค่คนไทย มีแค่ 60 ล้านคน ตอนนี้เล่นเข้าไปก่า 200 กว่าล้านคน ผมขายดีมาก รถใหม่ ขายระดับรวยหน่อย มือ 2 -3 หรือมอเตอร์ไซค์ สุดยอดของธุรกิจที่ดี..คนเดินทางข้ามมาแล้ว ซื้อของจากเรา ร้านอาหารกับโรงแรม โรงเตี๊ยม ถามว่าเขามาพัก เขาจะซื้อของอะไรบ้าง เครื่องอุปโภคบริโภคทุกชนิดของเราถูก ประตูน้ำ จะขายของได้เยอะ ขายเสื้อผ้าถูก..หรือที่มีอยู่ตอนนี้ department store มาบุญครอง ตลาดนัดติดแอร์..เครื่องใช้ไฟฟ้า ท่านผู้ฟัง ครับ โทรทัศน์ หม้อหุงข้าว พัดลม แอร์ ธุรกิจจะขยายตัวมากที่สุด ผมเชื่อว่าถ้าเกิดว่าเราผลิตยิ่งเยอะขึ้น ต้นทุนต่อหน่วยถูกลง สินค้าพวกนี้ เมื่อก่อนทำให้ 60 ล้านคน ตอนนี้เป็น 200 ล้าน กำลังการผลิตขยายขึ้น ต้นทุนต่อหน่วยลดลง ขายของได้ถูกลง จีนเค้าขายถูกมาก วันนี้สินค้าจีน เดี๋ยวนี้ผมซื้อเยอะขึ้น นอกจากไม้ตียุง ซื้อมา 2 วันก่อน คลองถม จีนเสียภาษี ผลิต ขายได้ในเมืองไทย ขายได้เพราะเขาผลิตมาก ไทยผลิตสินค้าราคาสูง คุณภาพดีกว่าหรือเท่ากัน แต่ถ้าต้นทุนเราลดลง ตลาดเพื่อนบ้านขยาย เราสามารถขายของได้ถูก ยังมีอีกมากมาย เครื่องจักรการเกษตร ซึ่งถ้าเรามาดู เห็นๆ คูโบตา ไปลาวมา มีชาวบ้านเขาใช้เครื่องคูโบตา ตัวเครื่อง แต่ตัวรถไถนาทำที่อยุธยา ผมลืมแล้ว..รถไถอยุธยาใส่เครื่องคูโบตา ใช้มา 10 ปีไม่มีปัญหา เครื่องจักรเครื่องมือการเกษตร ปุ๋ย ยา ขยายตัวอีกเยอะ ที่ข้างบ้านเขาจะใช้ คุณหม่อง สามารถขับรถกระบะ ซื้อจากเมืองไทย..มือ2-3ก็ได้ เต๊นท์อาจตั้งชายแดน..โดยเฉพาะของในภาคเกษตร เป็นธุรกิจที่ขยายตัวมากที่สุด พักสักครู แสดงความเห็นได้ บัตรพลิกชะตาฟ้าลิขิต

2481657 2441965 บัตรฟรี 10 ใบ
*
สบู่ไหมทอง 0274205052
*
ตอบคำภามมาว่า กลุ่มประเทศอาเซียนมีกี่ประเทศ 4 กพ. นี้
*
ง่ายไปหน่อยรึเปล่า เอาเปลี่ยน ประเทศไหนมีประชากรมากที่สุด..ประกวดทั้งที.. ตอบไทยค่ะ
*
เมื่อกี้เราคุยกันว่า เออ.ถ้าทั้งภูมิภาคเกิดการคมนาคม ธุรกิจขยายตัวมาก สำคัญ อันนี้คือโอกาสทางธุรกิจ แทบจะทุกอย่าง มีโอกาสทำธุรกิจ รถ มือ 2-3 รถมอเตอร์ไซค์ ขายดีที่สุด เครื่องจักรการเกษตร มือ 2-3 แรงงานอีกข้อหนึ่งสังคมจะเกิดการเปลี่ยนแปลง ผมคิดว่า วันนี้กำหนดโควตา ยังมีแรงงานจากข้างบ้านเขามาทำงานในบ้านเรา เราไปญี่ปุ่น ไต้หวัน เกาหลี สิงคโปร์ เราไปหางานที่เงินเดือน รายได้สูงกว่า เช่นเดียวกัน ผมเชื่อว่าสิ่งที่ข้างบ้านของเรา ตอนโน้นยังเข้ามายาก เพราะการตรวจเช็ค ค่าแรงแค่ 200 ค่าแรงเขาจะขึ้นเป็น 300 ไม่รู้จะขึ้นเรียบร้อย เมื่อไม่มีชายแดน ค่าแรงขึ้นสูง แรงงานจะเข้ามาเยอะ มาเดากัน ผมเดา 10 ล้าน โดยเฉพาะแรงงานพม่าที่มีบัตรอยู่ในพม่า โลนิญญา พวกบังคลาเทศ อยู่ในพม่า ถ้าได้บัตรเขาก็จะเข้ามาเยอะ (เห็นเขามาขายโรตีหลายคนแล้วค่ะ..) จะมีแรงงานเข้ามาในเมืองไทย เราจะมีแรงงานเหลือเฟือ เสียงรับโทรศัพท์อาจจะเปลี่ยน คนไทยของเราจะเคลื่อนจากภาคเกษตรกรรมไปสู่ภาคอุตสาหกรรม แล้วภาคเกษตรกรรมไปสู่ภาคบริการ เราจะช่องว่างในภาคเกษตร บ้านนอก ชายแดน เรามีแรงงานเกือบ 20 ล้านคน เมื่อมีช่องว่าง..พวกนี้จะมาเติมเต็ม จะมีการเดินทางเข้ามาทำงาน โรงงานปลากระป๋อง แรงงานจากข้างบ้านเราทั้งสิ้น แรงงานไม่ขาด ปัญหาคือ คนมา อย่างคุณวิชัยมาตอนหนุ่ม ๆ มาเจอสาว ๆ ที่นี่ แต่งงานกัน (จะได้แต่งมั้ยคะ) ถ้าไม่มีฝีมือ ก็มีลูก เด็กเกิดใหม่ทำอย่างไร ที่นิคมฯ ผมวันนั้นคุยกับโรงเรียน สถานพยาบาล อนามัย ตอนนี้ มีปัญหาเด็กคนจากแรงงานมาใช้บริการมากขึ้น ตรงนั้นจะมีประเด็น สถานพยาบาล สถานศึกษาต้องขยายตัวขึ้น ผมเชื่อว่ารัฐบาลช่วงที่ผ่านมาพยายามดูแล แรงงาน สถานการศึกษา เพื่อประชาชนคนไทย ถ้าแรงงานเข้ามาหลักสิบล้าน เด็กเกิดใหม่ เด็กไม่สบาย คนไม่สบาย จะทำอย่างไร สังคมเกิดการเปลี่ยนแปลง การศึกษา เป็นเรื่องหนึ่ง..อันต่อมา การศึกษาไทยต้องเปลี่ยนอีก เออีซี ขึ้นปรากฏว่าการศึกษาไทยจะต้องเปลี่ยนแปลง ปิดหูปิดตา สอนภาษาไทยอย่างเดียว 10ประเทศใน 1 ครอบครัว.เน้นอย่างนี้ สอนอย่างนี้ ซึ่งไม่ได้แล้วนะครับ ถ้าเราไม่เข้าใจการเปลี่ยนแปลง 10 ประเทศ อาเซียน +6 นิวซีแลนด์ อินเดีย ..รวมประชากรตรงนี้เข้าไป 2พันกว่าล้านคน อาเซียน+8 หรือ +9 รัสเซีย อเมริกา สหภาพยุโรป เล่นกว่า 3-4 พันล้าน ..เราเป็นพันธมิตร ท่านผู้ฟังครับ 1.ครอบครัวเดียวกัน 10 ประเทศ มีประชากร 580 ล้าน เอเซียน+6 จีน อินเดีย ริม ๆ 4 พันล้านคน.. เมื่อภาพกว้างขนาดนั้น โอ๊ย โรงเรียนนั่งอมยิ้มดูพระจันทร์ตกน้ำ.ไม่ได้แล้ว 555.กระทรวงศึกษาต้องเข้าใจ อีก 3 ปี ตายแล้ว..จะมีคนเดินทางผ่านบ้านเรา แม่ค้าริมถนน แท็กซี่ ต้องพูด How I can do for you.. หนี เห่ามา..การศึกษาไทย ต้องมีภาควิชาเรื่องภาษา จำเป็นมาก ภาษาอังกฤษ ภาษาจีน อย่าเสียเวลาเรียนภาษาอื่น ภาษาที่ 3 น่าจะเป็นภาษาญี่ป่น จีดีพี 1.5 ล้านล้าน 30-40% จะเป็นของญี่ปุ่น การศึกษาไทยต้องปรับเปลี่ยน ปรับระบบ สร้างภาษา international school มีเยอะมากในไทย ถ้าไทยปรับระบบ ถ้าคุณวิชัยมีอาซ้อเป็นคนลาว อยู่เวียงจันทร์ อาจอยากส่งลูก ๆ มาเรียน ปรับให้สู่สากล มีวิชาเลือกเป็นภาษาญี่ปุ่น เราจะได้ประโยชน์ จากการสร้างให้ไทยเป็นศูนย์กลางการศึกษา ฮาวาร์ด เคมบริดจ์ เปิดให้ต่างชาติมาเปิดมหาวิทยาลัยในนี้.. แค่นั้นแหละ ครับ เอเซียเขาก็มาเรียนกัน มีประโยชน์ ทั้งภูมิภาค..อ้าอันนี้ก็ การศึกษาต้องเปลี่ยน อีกอัน สำคัญเรื่องสื่อ..ไทยรัฐจะเขียนภาษาไทยอย่างไร ไทยรัฐภาคภาษาอังกฤษ 5555 หรือหนึ่งหน้ามี 1 หน้าเป็น ภาษาจีน ภาษาอังกฤษ ง่าย ๆ เขามีตัวสะกดข้างภาษาจีน ภาษาง๊าย ง่าย ปรับปรุงเนื้อหา ทำไมตั้งหน้าตั้งตาแค่ 60 ล้าน ไม่ขายให้ 200 ...คุณเปลว สีเงิน แปลเป็นภาษาอังกฤษ ภาษาจีน ไทยอยู่ตรงกลาง สื่อต่างประเทศมีสนง.ในไทยมากที่สุดในภูมิภาคนี้ นอกจากสิงคโปร์ 2 วันก่อนพาฟอร์บ เขาจะมาเปิดในเมืองไทย มีเครื่องบินขึ้นลงเยอะ..สือ่เข้ามาง่าย..รัฐบาลต้องเปิดให้สื่อต่างชาติเข้ามาลง มีกฎหมายควบคุมสื่ออย่างถูกต้อง สังคมอาจได้รับผลกระทบสื่อระบบใหม่ ดูเด็ก ๆ มันเล่นเน็ต เขามีความคิดอ่าน เสียตัวตั้งแต่เด็ก ๆ..ผมได้ยินว่า เด็กวันนี้ 13-14-15 ท้องมากขึ้น ไม่ฟังพ่อแม่..อันนี้มีผลกระทบ รัฐบาลควรมีกฎหมายควบคุม บางครั้งผมก็ไม่เห็นด้วยผมว่าสื่อทุกคนต้องมีจรรยาบรรณ อย่าแสดงความเป็นสื่อ ไม่ถูก ความคิดสื่อไม่สะอาด มาเฟีย ผมยังเคยถูกข่มขู่ ก็คนที่มาจาก อสมท.นั่นแหละ ตอนนี้ย้ายไปที่อื่น (ใครคะ..แล้วคุณวิกรมแก้เกมเขายังไงคะ?) พวกนี้ควรจะต้องจับเข้าคุก สื่อคุกคามชาวบ้าน เขียนไปแล้ว ไม่คิดถึงคนอื่น สื่อระบบใหม่จะมีมาก..คนไทยจะต้องเตรียมตัว ประเทศจะขยายตัวแง่ประชากรเกือบ 10 เท่า อีกอัน แหม..เมื่อกี้ อะไรก็ดี..การคมนาคมขยาย การศึกษาขยาย ไทยอยู่กงกลาง (ไม่ใช่ค่ะ ต้องตรงกลาง) ต้องมาฟัง CEO VISION เจ่าอัน หนีเห่ามา ทุกคนต้องผ่านไทย..ธุรกิจขนส่ง ธุรกิจสื่อ ขยายตัวมหาศาล ธุรกิจบริการ แบงค์ ต่อไป เอทีเอ็ม กดกันหูดับตับไหม้ ธุรกิจบริการ อะไรเกี่ยวกับเซอร์วิส สะดวก ไทยอยู่ตรงกลางเป๊ะ เอาวงเวียนจิ้มที่กรุงเทพ รัศมีที่ย่างกุ้ง ขีดวงกลมขอบทะเล ย่างกุ้ง เชียงใหม่ เวียงจันทร์ พนมเปญ โฮจิมินห์ ต่อไป ไปเช้าแต่เช้า ไปทำงาน เย็นกลับ พวกขี้เหนียว (อย่างผมสมัยก่อน) กลับไฟลท์กลางคืน 3 ทุ่ม กลางคืนกลับมานอนบ้าน คุยกับอาซ้อต่อ..ชีวิตการทำงาน ประเทศไทยอยู่กงกลาง( อีกแล้ว) สนามบินสุวรรณภูมิ ผมนั่งนับที่สนามกอล์ฟบางปู 4-5 นาที ลง 1 ลำ..คึกคัก..เราอยู่กงกลาง เรามีเครื่องบิน ขึ้นลง คนไทยได้ประโยชน์ที่สุด..เรื่องสิ่งแวดล้อมเป็นภาระ ระบบ CV เตือนเรื่องเสีย เรื่องสิ่งแวดล้อม ชุมชนขยายตัว แรงงานเข้ามาเยอะ ชุมชนมันขยายตัวเพราะธุรกิจการขยายตัว ธุรกิจขยายตัวเพราะการคมนาคมสะดวก เรื่องขยะ ในเอเซีย ตลกนำ คนไทยสร้างขยะต่อหัวมากที่สุด เฉลี่ยต่อวัน 2 กิโล..ภาระอย่างมหาศาล วันนี้เฉพาะกรุงเทพแห่งเดียว มีขยะวันละหมื่นตัน ..ท่านผู้ฟังลองคิดดู ทิ้งที่ไหน ทำอย่างไร..จะเอาขยะมาทำไฟฟ้า เหลือแต่ขยะเต็มโรง เราต้องกลับไปเคลียร์เรื่องเก่า ๆ คนเสนอโครงการ ออกงบมา วัดครึ่งหนึ่งกรรมการครึ่งหนึ่ง พฤติกรรมผู้บริหารของคนไทย จับมาขึ้นตะแลงกง..ขยะมีพิษ แบตเตอรี่มือถือ น้ำมันเครื่อง ขอใช้ที่เป็นทิ้งในดินแล้วไม่เสื่อมสลาย วันนี้บ้านคุณวิชัยมีเท่าไหร่..ภาระขนาดใหญ่ที่จะเกิดขึ้น สิ่งที่ตามมา เป็นภาระที่ประเทศไทยทั้งประเทศต้องคิด วันนี้ อมตะคิด Zero .... วันนี้เรามีขยะ 50 ตัน ทำไฟฟ้า ..ขยะมีพิษส่งโรงเก็บ..ผังเมือง..วันนี้ เป็นผังเมืองที่ไม่มีน้ำท่วม กรุงเทพ ไอ้เข้ขวางคลอง ..ทั้งหมดที่เอ่ย มา ต้องเจอทั้งสิ้น..สิ่งที่ตามมา ทุกคนต้องรับผิดชอบต่อสิงที่กำลังจะเกิดขึ้น ลูกหลานของเราก็อยู่ในที่ที่กำลังขยายตัว มลภาวะ ขยายตัว...ในสิ่งที่ดีก็มีความไม่ดี สมมติปัญหาที่จะเกิดขึ้นแล้วมาหาวิธีออก ไม่หวังน้ำบ่อหน้า ..วันนั้นมีแต่เจ็บกับจุก.. เจอกันที่มินิมาราธอน อมตะนคร วันอาทิตย์
*
ขอบคุณคุณวิชัย วรธานวงศ์ คุณวิกรม กรมดิษฐ์ และทีมงาน CEO VISION ทุกท่านค่ะ*

ลืมอีกแล้ว แม่ด่า..มึงอยู่ "นอนเฝ้าห้องรึไง กลับมาอยู่นี่ มาถักที่บ้าน"

ลืมอีกแล้ว แม่ด่า..มึงอยู่ "นอนเฝ้าห้องรึไง กลับมาอยู่นี่ มาถักที่บ้าน" ให้มึงเดือนละ6 พัน ดูซิว่าจะพอกินมั้ย ..ถ้าที่นี่ (ร้านผัก) เขาไล่ที่ กูก็ไม่มีเลี้ยงมึงแล้ว มีตึกที่บางพลีที่เดียว ให้เขาเช่าเดือนละ 8,500 สองคนจะพอกินมั้ย..ให้ทำอะไรก็ไม่ทำ..
*
ตอนโน้น ที่ไอ้ป๊อปเลิกกับสาวแม่วูดดี้ ให้แม่วูดดี้ไปขายผัก คนเดียวขายไม่ไหวหรอก สาวขอให้ไอป๊อปช่วยไปซื้อผักที่ตลาดวงเวียนใหญ่ให้หน่อยได้มั้ย มันบอก "ไม่ได้ ไม่เอา ..ทำมาหลายปี 4 ปี 5 แล้ว เหนื่อย" สรุป สาวต้องนั่งสามล้อไปซื้อเอง เราก็ไปตลาดด้วยกัน 2 คน บางทีก็เอา วูดดี้ ดีโน่ไปด้วย 3คนก็เต็มคันสามล้อแล้ว..
*
ไอป๊อปขี่รถเครื่องจากบ้านดินแดง มารับลูก 2 คนไปโรงเรียน ที่ดินแดง ลูกยังแต่งตัวไม่เสร็จ มันอามรณ์เสีย..เร็ว ๆ หน่อย หงุดหงิด.. ตอนหลังให้เราไปรับเด็ก 2 คน นั่งรถปอ.4 กลับมาบ้านร้านผักสีลม..
*
เราก็ขนกล่อง ขนเครื่องมือ อะไรไปบ้าง คิดว่าจะช่วยสาวขายของ..แต่เราก็ไม่มีรายได้..ไม่มีใครคิดที่จะให้เราลงทุนทำมาค้าขายอะไร..ตอนนั้นยังพอมีคนซื้อ คนเดินอยู่บ้าง.. สุดท้ายเรากลับมาอยู่บ้านดินแดง แม่ให้ลูกชายป๊อป ขนกล่อง ขนทุกอย่างที่เราขนไป..กลับมาไว้ที่ชั้นล่างที่บ้านดินแดง ทั้งหมด
*
"ทำอะไรมาขายดีมั้ย" / "ไม่ต้องทำอะไรมาเลย..เดี๋ยวมากัดกับไอป๊อป" / ตอนนี้ด่า "ให้ทำอะไรก็ไม่ทำ" /
*
ตอนนี้เป็นไง สาวแม่วูดดี้ดีโน่.. เป็นคนงานทำงานในโรงงานชำแหละไก่..(ทำไก่ทอด) เราก็ลุ่ม ๆ ดอน ๆ เป็นลูกแท้ ๆ ช่วยพ่อแม่ทำมาหากินตั้งแต่เด็ก..พอไม่มีเงิน ขอยืม (ย้ำ ขอยืมแม่แท้ ๆ เขาไม่ให้ ..ต้องกลับไปเป็นทาส ..(อย่ามาแหกตาหน่อยเลย..มาอยู่บ้านเฉย ๆ แล้วจะให้เงินใช้เดือนละ 6 พัน ของแม่ 4 พัน ของเตี่ย 2 พัน) ถ้าพวกมึงให้กูอยู่สบาย ป่านนี้กูก็ทำมาหากินรวยไปตั้งนานแล้ว..มีแต่จะคิด "ให้มันทำ ให้มันทำให้ตาย.สมบัติอย่าไปให้มัน เงินอย่าไปให้มัน" ทั้ง ๆ ที่ตอนกลับมา ไอ้ป๊อปพูด "กูจะทำร้านขายผักเอง" อ้าวกูก็ให้มึงทำ..เงินขายได้ กำไร แม่ให้เท่าไหร่ ก็เป็นของพวกมึงหมด ไม่ได้ให้กูสักสลึง..แล้วกูก็ไม่เคยขอส่วนแบ่ง..
*
(ไอ้หน้าตัวเมียมันไม่กล้าไปโอนโฉนดให้เมียเก่ามัน)หย่ากัน ได้บ้าน 1 หลัง ทำหนังสือ "มอบอำนาจ" พร้อมบัตรประชาชนตัวจริงของเจ้าของโฉนด (จำไม่ได้ว่าชื่อใคร) ให้เราไปเซ็นโอนโฉนดให้สาว เราอยากประหยัดค่าโอน จนท.ก็อุตส่าห์แนะนำ ให้ทำเป็นเรื่องขาย..ค่าโอนจะถูกหน่อย..คุยไปคุยมา เขาก็เห็นใจ ..บอกว่า "ไม่ต้องกลัวหรอก พวกคนที่เอาเมียน้อย คิดว่ามีเมียใหม่จะมีความสุข สุดท้ายก็มีความทุกข์นั่นแหละ เผลอ ๆ ทุกมากกว่าอยู่กับเมียเก่าเสียอีก เขาเล่าเรื่องที่เขาเจอให้ฟัง..อืม..นั่นสิ)
*
กูทำงานให้พิการ มะเร็ง ตายที่นี่ดีกว่า.. คงจะมีสักวัน นสพ.ลงข่าว "สาวแก่ ป่วยด้วยโรคร้าย มีดปาดคอตาย นอนตายแล้วไม่ต่ำกว่า 3 วัน ข้างห้องได้กลิ่นศพเหม็นเน่า จึงแจ้งเจ้าของห้องเช่า ตำรวจชันสูตรพลิกศพ พบว่า ป่วยเป็นมะเร็ง..คนเช่าห้องข้าง ๆ สังเกตเห็นผู้ตายคิดมาก เป็นโรคซึมเศร้า นั่งพูดอยู่คนเดียว ไม่ได้ทำงานอะไร" ไม่มีบัตรประชาชน ไม่สามารถตามญาติได้ มูลนิธิพุทธธรรมรัตน์ หรือมูลนิธิไตรธรรมรัตน์..ส่งศพให้สภาบันนิติเวช ต่อไป..
*
ถ้าเป็นสมัยก่อน ไทยรัฐ..หน้าแถว ๆ ลุงหนวด..มีรูปคนตาย ข่าวว่า..ศพไม่มีญาติ ..ผู้ใดสงสัยว่าเป็นญาติติดต่อได้ที่... (สักวันเราคงเป็นแบบนั้น)
*

อ๋อ เค้าเจอแล้วล่ะ CD เพลง "ผมจะเป็นคนดี"

คิดว่าหายซะแล้ว..อุตส่าห์ได้มาฟรี..มูลนิธิอมตะ เขาใจดีมากเลย..อะไรก็แจก แจก แจก..
*
AmataFoundation.org
*

หาก คุณแม่ นางวิภา จงมีความสุข เขียนพินัยกรรม มอบทรัพย์สิน เป็นมรดกให้ นังนี่ นังปู

หาก คุณแม่ นางวิภา จงมีความสุข เขียนพินัยกรรม มอบทรัพย์สิน เป็นมรดกให้ นังนี่ นังปู (น.ส.สุวรรณา สุพรรณโกมุท ลูกสาวคนเดียวที่ช่วยพ่อแม่ทำมาหากินตั้งแต่เด็ก..ไปตลาด ช่วยซื้อของ หิ้วตะกร้า ตัวเอียง..ทุกอย่างที่พ่อแม่สั่ง)
*
ข้าพเจ้า นางสาวสุวรรณา สุพรรณโกมุท บุตรสาวของนายธรรมพล สุพรรณโกมุท และนางวิภา จงมีความสุข..ไม่ขอรับมรดกใด ๆ จากนางวิภา จงมีความสุข แม้แต่ชิ้นเดียว หากในภายหน้า นางวิภา จงมีความสุข ได้ทำพินัยเผื่อการตาย (เช่นเดียวกับที่นายธรรมพล สุพรรณโกมุท หรือนายสมศักดิ์ สุพรรณโกมุท) ได้เขียนยกทรัพย์สิน เงินสด ทองคำ หรือทรัพย์สินอื่นใดให้แก่ข้าพเจ้า ข้าพเจ้า นางสาวสุวรรณา สุพรรณโกมุท ขอมอบทรัพย์สิน มรดกทุกอย่างที่นางวิภา สุพรรณโกมุท(มารดาของข้าพเจ้า) แก่มูลนิธิการกุศล หรือ โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ ให้ทั้งหมด ทุกบาททุกสตางค์ หากนางวิภา จงมีความสุข มอบทรัพย์สินเป็นตึกแถว บ้านและที่ดิน อสังหาริมทรัพย์ใด ๆ ก็ขอนำไปขาย และนำเงินทุกบาททุกสตางค์มอบให้โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์..(เนื่องจากนางวิภา จงมีความสุข ได้เคยกล่าวด้วยวาจาว่า ทรัพย์สินที่มอบให้ข้าพเจ้า หลังจากได้รับมอบแล้ว 30 ปีจึงจะขายได้..ข้าพเจ้าคาดว่า จะมีอายุไม่ถึงไปอีก 30 ปี) จึงเขียนข้อความเหล่านี้ เพื่อทราบ และดำเนินการ หากสามารถดำเนินการตามกฎหมายให้ถูกต้องได้
*
สุวรรณา สุพรรณโกมุท
*
ทรัพย์สมบัติ มรดก ที่นายสุชาติ สุพรรณโกมุท ได้รับจากบิดา นายธรรมพล สุพรรณโกมุท ร้านค้าที่ปากซอยบึงนายพล (ประชาร่วมใจ 43) ห้องเช่า (ที่ดินและสิ่งปลูกสร้าง) ค่าเช่าบ้าน ทุกบาท..ที่ซอยไมตรีจิต.. ส่วนที่ดินแปลงอื่น ๆ ข้าพเจ้าไม่ทราบว่าอยู่ที่ใด..เซ็นมอบโฉนดให้ใครไปอีกหรือไม่ อย่างไร เพราะไม่เคยใส่ใจ ไม่เคยอยากได้ทรัพย์สมบัติของพ่อ.ของแม่..(และไม่มีวันหวังว่าจะได้)..
*
ส่วนใครอยากรู้ว่า ร้านผักขายโชห่วย จะขายของดีพอ ๆ กับ ร้าน 7-11 หรือไม่ ไปดูได้ที่ 138/2 ซอยพิพัฒน์ 2 ถนนคอนแวนต์ สีลม บางรัก กรุงเทพฯ 10500 โทร. 02-2668672
*
ตอนนี้ยกให้เหลน หลานของแจ๋ 2คนผัวเมียขายผัก ..ทำไมไม่ให้เขาขายโชห่วยด้วยก็ไม่รู้..
*

ก็เอาตามนี้ 1.ไม่เซ็น "ไม่ขอรับมรดก" 2.ให้ 2พี่น้อง "ไปร้องขอต่อศาล.."

ก็เอาตามนี้ 1.ไม่เซ็น "ไม่ขอรับมรดก" 2.ให้ 2พี่น้อง "ไปร้องขอต่อศาลให้ น.ส.สุวรรณา สุพรรณโกมุท เป็นบุคคลสาบสูญ เนื่องจากหายไปจากภูมิลำเนาเกิน 5 ปี" (ถ้าเป็นสมัยโบราณ ต้องหายไป 7 ปีใช่มั้ย)..แต่ไม่กลัว กูจะแสดงตัวทุกปี..
*
หรือ 3.คุณนายแม่วิภา จงมีความสุข เซ็นโอนโฉนด เขียนพินัยกรรม ยกเงินสด ทอง หรือทรัพย์สินอื่น ๆ ให้ นายสุชาติ สุพรรณโกมุท (บุตรชายคนโต) นายสุเทพ สุพรรณโกมุทท (บุตรชายคนเล็ก) น.ส.พิมพา สุพรรณโกมุท (หลานสาวนอกไส้) หนู "ยูริ" (หลานสาวในไส้..ส่วนแม่ผู้ทีตั้งใจแย่งตัวชาวบ้านมาเป็นผัวตัวเอง ก็เกาะชายกระโปรงลูกสาวขึ้นสวรค์ รับอานิสงส์ เป็นเจ้าของทรัพย์สมบัติต่อไป) สาธุ ครอบครัวนี้...
*

แม่ไม่โง่หรอก นังปู เขาก็มีเงินหลายล้าน ก็โอนให้เสร็จก่อนเขาจะตายสิ

เขาจะโง่รึไง.. คุณนายแม่วิภา จงมีความสุข เขาก็มีเงินหลายล้าน ลูกคนไหนดี หลานคนไหนดี เขาก็ให้ ..ไอ้เราช่วยทำมาหากินตั้งแต่เด็ก หุงข้าว ทำกับข้าว ยืนครับยืน ตักน้ำตาลทรายจนหมดโอ่ง หักถ่าน ชั่งถ่าน ตักน้ำมันก๊าด (หอม) ทำทุกอย่างไม่ต่างจากทาส ไม่เคยได้ค่าจ้างแม้สักนิด เขามีเงินซื้อรถเครื่องให้ลูกชาย 2 คน ให้เงินค่าน้ำมันรถ ..เทียบไม่ติดเลยเรา..ทำงานมากกว่า ของก็ได้น้อยกว่า..ถ้าพูดถึงเรื่องความรัก ..ไม่เคยได้แต่แต่นิดเดียว.. ดีแค่ว่า ทำเงินหาย 2 พัน เขาไม่ตีเราตายก็บุญโขแล้ว..
*
ก็ให้เขาโอนทรัพย์สมบัติให้ลูกชาย 2 คน หลานสาว 2 คน (หลานชาย 2คน เขาไม่ให้หรอก..เขากลัว กลัวมาก กลัวเด็ก 2 คน จะเอาไปให้แม่มัน)..ค่าโอนไม่เท่าไหร่หรอก รีบทำซะก่อนที่จะตาย.. เพราะนังปู ลูกนอกคอก จะ..ไม่ไปเซ็น "ไม่ขอรับมรดก"ให้.. แต่ก็กูต้องอดตาย เป็นมะเร็งตาย นอนป่วยที่โรงพยาบาลก็ไปเซ็นไม่ได้.. หรือถูกรถชน รถทับตาย กระโดดตึกตาย.. โขมยของ..ติดคุก..ตาย..(เพราะถ้าได้ออกมา ก็ต้องหาทางเข้าไปใหม่ ไม่ต้องดิ้นรนหาที่อยู่ ที่กิน)..จบ...แม่เราเขาไม่โง่หรอก..มีแต่เรานี่แหละ ลูกนอกคอก ลูกนอกไส้ ที่โง่ ให้ใครต่อใครเขาหลวงลวง ต้มตุ๋น..กิฟฟารีน ป๊าว่า "หลอกลวงต้มตุ๋น" แต่ผู้หญิงเอาเงินไป เต็มใจให้ ลูกสาวคนเดียวช่วยทำมาหากิน..ช่วยทำทุกอย่าง ไม่คิดจะให้อะไร.. แม่เห็นพินัยกรรมที่ป๊าเขียน ยกให้สุชาติ สุพรรณโกมุท คนเดียว ที่ดิน 4 แปลง (ไม่รวมสิ่งปลูกสร้าง รถยนต์กระบะ..ทอง เงินสด ฯลฯ) กูไม่รู้ ไม่เห็นอะไรกับเขาแม้แต่บาทเดียว แม่เห็นด้วยว่าพินัยกรรมที่ป๊าเขียน ถูกต้องเป็นธรรมแก่ลูกทุกคน (แม้แต่ลูกชายคนโต เมียเก่า ของป๊าก็ไม่ได้อะไรแม้แต่บาทเดียว)
*
ไม่ให้ก็ไม่เอา 2 พัน ไม่ให้ก็ไม่เอา..เอาไปเถอะ.. นี่ถ้าจะให้เขาเขียนว่า "สัญญาว่าจะให้เงินเดือนละ 4 พัน เขาก็ไม่เขียนให้หรอก หรือให้เขียนว่า สัญญาว่าจะแบ่งค่าเช่าของป๊าให้เดือนละ 2 พัน ก็ไม่เขียนหรอก..แต่เราไปขอเงิน(เหมือนขอทาน) เขาต้องให้เราเขียน เซ็นรับเงินทุกครั้ง ว่าเอาไปเท่าไหร่....
*

เอางี้ดีกว่า.. ถ้าแม่ คุณนายวิภา จงมีความสุข..

เข้าคุกก็ดี..ไม่ต้องออกมาเซ็นเอกสาร "ไม่ขอรับมรดก" ถ้าหากแม่วิภา จงมีความสุข ทำพินัยกรรมยกสมบัติทั้งหมดให้เป็นมรดก ตกแก่ นายสุชาติ สุพรรณโกมุท บุตรชายคนโต นายสุเทพ สุพรรณโกมุท บุตรชายคนเล็ก...หรือยกให้ น.ส.พิมพา สุพรรณโกมุท (หลานสาวนอกไส้)..หรือ "ยูริ" (หลานสาวในไส้)..
*
หรือยังงี้ดี / เราก็ร่อนเร่ พเนจร ไร้ที่ซุกหัวนอน.. พอแม่ตาย พินัยกรรม ยกทรัพย์สมบัติ บ้านและที่ดิน ตึกแถว คอนโด ให้ลูกชาย 2 คน หลานสาว 2 คน.. เราไม่เซ็น "ไม่ขอรับมรดก" (ควรโง่ครั้งเดียวตอนพ่อตาย แล้วเซ่อซ่าเซ็นให้เขา เพราะคิดว่าเป็นพี่น้องกัน เขาอาจจะแบ่งเงินสดให้เรามาทำมาหากิน แต่การณ์มิเป็นเช่นนั้น แม้แต่รถกระบะ ตีเป็นเงินก็น่าจะได้ถึง 1แสนบาท..ยังรวบเอาไปหมดทุกอย่างเลย..ชาวบ้านที่ได้ฟังเรื่องเหล่านี้ มีแต่พูดทำไมพี่น้องเห็นแก่ตัวจัง..ช่างมัน คนช่วยทำมาหากินไม่ได้ แต่คนใช้เงินมากที่สุด คนที่ไม่เคยต้องทำอะไรเลย กลับได้ไปหมดทุกอย่าง ใครได้มั่งก็ไม่รู้..เพราะดูเหมือนจะมีแต่เรื่อง พูด 1 เป็น 2 บางทีก็กลายเป็นว่าไอ้ที่พูด 2 กลายเป็น 1) ต่อให้รู้ว่าเราอยู่ที่ไหน เราก็ "ไม่เซ็น..ไม่ขอรับมรดก" ให้ คนได้รับมรดกจากนางวิภา จงมีความสุข..ให้พวกเขาไปร้องขอต่อศาล ขอให้ "น.ส.สุวรรณา สุพรรณโกมุท" เป็นบุคคลสาบสูญ.. แต่เราก็ต้องเสนอตัวให้ชาวบ้านรู้ว่า เรา "น.ส.สุวรรณา สุพรรณโกมุท" ไม่ได้หายสาบสูญ หรือยังไม่ตาย.. ..ถ้าเขาไปร้องขอต่อศาลให้เราเป็นบุคคลสาบสูญ 5 ปี หรือ 2 ปี แล้วแต่กรณี ภายหลังเราก็ไปบอกศาลว่า คนพวกนี้ "แจ้งความเท็จ" ก็ติดคุกกันไป กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นต้องสนอง..
*
ป.พ.พ. มาตรา 61

“ ถ้าบุคคลใดได้ไปจาภูมิลำเนาหรือถิ่นที่อยู่ และไม่มีใครรู้แน่ว่าบุคคลนั้นยังมีชีวิตอยู่หรือไม่ตลอดระยะเวลาห้าปี เมื่อผู้มีส่วนได้เสียหรือพนักงานอัยการร้องขอ ศาลจะสั่งให้บุคคลนั้นเป็นคนสาบสูญก็ได้
ระยะเวลาตามวรรคหนึ่งให้ลดเหลือสองปี
(๑) นับแต่วันที่การรบหรือสงครามสิ้นสุดลง ถ้าบุคคลนั้นอยู่ในการรบหรือสงครามและหายไปในการรบหรือสงครามดังกล่าว
(๒) นับแต่วันที่ยานพาหนะที่บุคคลนั้นเดินทางอับปาง ถูกทำลายหรือสูญหายไป
(๓) นับแต่วันที่เหตุอันกระทบแก่ชีวิตนอกจากที่ระบุไว้ใน (๑) หรือ (๒) ได้ผ่านพ้นไปถ้าบุคคลนั้นตกอยู่ในอันตรายเช่นว่านั้น
*
http://guru.google.co.th/guru/thread?tid=2bda0fb405633f0c&pli=1
*
ขายเสื้อ copy Brand เห็นมีกล่องไปรษณีย์กล่องใหญ่ เยอะแยะเลย..ให้ห้องเก็บของชั้น 2 ตอนเรากลับจากเลี้ยงเด็ก.. ต้องเก็บจัดเอาเอง ให้สะอาดพอที่จะซุกหัวนอนได้..ไม่เหมือนตอน "หลิน" มาอยู่ห้องชั้น 4 คุณพี่ชายป๊อป (ไม่ใช่พี่มั้ง ลูกน้าชายต้องเรียกอะไร ไม่รู้อ่ะ) เขาเก็บกวาดห้องให้อย่างดี.. ต่อท่อน้ำประปาให้อย่างดี.. ยกทีวี (ถึงจะเก่า) ไปให้ดู ขับรถเก๋งรับ-ส่ง ถึงหน้าบ้านดินแดง แต่จอดรถให้เลยไปหน่อย กลัวคนเห็น จับได้ จำได้..แล้วเอาไปฟ้อง 2 อาหลังแบงค์กรุงเทพ..
*
แม่สนับสนุนให้ลูกชายคนโต ขายของ copy .ให้ Timmy เอาไปขายที่อเมริกา สุดท้าย Timmy ถูกจับ โดนปรับไม่รู้ตั้งเท่าไหร่..รู้ก็รู้ว่าผิดกฎหมาย กฎหมายบ้านเมืองเขาเอาจริง ยังกล้าทำกันได้..นี่แหละ กรรม คิดชั่ว ทำชั่ว เลยทำให้น้องเขาเดือดร้อน..
*

ตอนทำเรื่องซื้อคอนโด ให้เราไปกู้ร่วม แต่พอขายได้เงิน

ตอนป๊าทำเรื่องซื้อคอนโด ให้เราไปกู้ร่วม ที่แบงค์อะไร..ไม่รู้ ไปโอน เช็คมีชื่อ2คน นายสมศักดิ์ สุพรรณโกมุท น.ส.สุวรรณา สุพรรณโกมุท.. ส่งเช็คให้คนขายคอนโดฯ โฉนดเป็นของป๊า.. พอป๊าขาย ก็ให้เราไปเซ็นชื่อ "เป็นโสด ไม่ได้จดทะเบียนสมรส" ในเอกสาร ตอนไปโอนคอนโดให้คนซื้อ ป๊าบอกจะให้เงิน 1 หมื่น.. เรากลับไปทำงานต่อ..รอเป็นเดือน ป๊าก็ไม่ให้ โทร.ไปถาม..ป๊าบอก เดี๋ยวโอนให้..จนในที่สุด เราต้องโทร.ไปบอก "ป๊าไม่ต้องให้แล้วนะ ไม่เอาแล้ว"..จบ แล้วป๊าก็ไม่ให้จริง ๆ ... ป๊าได้เงินขายคอนโดฯ เสียค่ารถ ค่ากินข้าวกลางวันให้เรามื้อเดียว จบ..
*
ไปสำนักงานที่ดิน มีแต่ไปเซ็นชื่อ ในเอกสารพวกนี้ทั้งนั้นเลย ได้เงิน 7,000 เป็นค่าเซ็นเอกสาร "ไม่ขอรับมรดก" ให้นายสุชาติ สุพรรณโกมุท
*

ต้องมีชื่อ2คน ไม่งั้น "แม่" ไม่ยอม

"มีคอนโด (น่าจะอยู่แถวรามอินทรา) เตี่ยซื้อไว้ ต้องมี 2 คนชื่อเป็นเจ้าของ ไม่งั้นแม่ไม่ยอม.." ถ้าเช่นนั้น ตอนนี้ ป๊า ธรรมพล สุพรรณโกมุท ตายแล้ว..ก็เหลือชื่อ นางวิภา จงมีความสุข เป็นเจ้าของคอนโดคนเดียวน่ะสิ..แล้ว คอนโดห้องนี้ ให้เขาเช่า มีค่าเช่าหรือเปล่า..หรือปล่อยไว้เป็นห้องร้าง ห้อง "ผีสิง"..
*
แล้วคุณหลิน ลูกกำพร้าผู้น่าสงสาสาร อาอึ้มให้ยืมเงินเรียนจบปริญญาโท นิด้า.. ไปตกระกำลำบากอยู่ที่ไหน ทำงานมีเงินเดือนพอกิน พอใช้หรือเปล่า จะเรียนต่อปริญญาเอก รายได้พอหรือเปล่า..พักอยู่ที่ไหน ถ้าไม่มีที่อยู่ มาอยู่ที่คอนโดของอาอึ้มสิ..จะได้ไม่ต้องเสียค่าเช่าห้องให้คนอื่น..ญาตร่ำรวยฝ่ายนี้เขาก็ไม่เคยต้อนรับอากงอาม่าของหลิน หาว่า "จน".. ตอนนี้เป็นลูกกำพร้า โดนตบตี..จนต้องช่วยหนีออกจากบ้าน ซาโกว โซ่ยโกว.. อาอึ้มก็กลัว 2อาจะตามมาด่า ตามมาตบตีทำร้าย "หลิน"..น่าสงสารจริง ๆ .. สมบัติจากอาเหล่ากง อาเหล่าม่า ก็ไม่ได้ งั้นก็ไม่ใช่รุ่นหลาน นายซุง แซ่เฮ้ง นางอิ้วง้อ แซ่ฉั่ว แล้วสิ..ต้องเป็นรุ่นเหลน เหมือน วูดดี้ ดีโน่.. ควรได้รับสมบัติ มรดก จากอาเหล่ากง อาเหล่าม่า บ้างสักชิ้นนะ..ไม่งั้นบรรพบุรุษถูกนินทาแย่เลย...
*

หาวิธีมีที่อยู่ที่กินฟรีดีกว่า..โขมยของไง..

ที่ Lotus แม้แต่เสื้อเขายังเครื่องกันโขมย..เราก็แค่ทำเป็นเอาเสื้อมาใส่ ทำโขมยให้แนบเนียบหน่อย..ให้ รปภ.เขาจับได้..บอก "เล่า..เรื่องราว พ่อตาย ไม่ได้มรดกแม้แต่ชิ้นเดียว" เลยไม่มีเงิน ต้องโขมย..ทีนี้ตำรวจก็เอาเข้าซังเต.. เข้าเรือนจำ ข้าง สำนักงานที่ดินชลบุรี..แต่ที่ดีกว่านั้นก็คือ นามสกุล "สุพรรณโกมุท" จะมีชื่อขึ้นหราหน้า 1 ไทยรัฐ..ให้เป็นเกียรติแก่วงศ์ตระกูลนี้ ว่า ลูกสาวคนเดียวของเฮียกวง เป็น "โจร" น่าจะดีแฮะ
*

แจ๋โทร.มาบอกว่า..แม่เอ็งเค้าโวยวายใหญ่

แจ๋โทร.มาบอกว่า แม่เอ็งเค้าโวยวายใหญ่ เค้าไม่ให้เอ็งหรอก เค้าจะให้เอ็งกลับมาอยู่บ้าน เค้าให้เดือนละ 4,000 ของเตี่ยเอ็งอีก 2,000 รวมเป็นเดือนละ 6,000 บาท ...แจ๋อธิบายแม่เอ็งแล้วว่า...(ว่าอะไรไม่รู้ ไม่ฟังดีกว่า)
*
ตอบสั้น ๆ ง่าย ๆ "ไม่ได้ก็ไม่เอา" กดวางสาย
*
ไม่มีอะไรจะคิด ไม่มีอะไรจะพูด ลาก่อน..
*
กูถือว่ากูได้ตายไปจากครอบครัวนี้ตั้งนานแล้ว
*

ว่าจะไปจดเบอร์โทร.สักหน่อย เขาเอาป้ายออกแล้ว แปลว่า...

ว่าจะไปจดเบอร์โทร.สักหน่อย ให้เช่าชั้น 2 ชั้น 3 ทำ Office แต่วันก่อนเขาเอาป้ายออกแล้ว แปลว่า..คงมีคนเช่าไปเรียบร้อยแล้ว..ที่นี่ อมตะนคร ชลบุรี อะไรก็ขายดีไปทุกอย่าง โดยเฉพาะห้องเช่า ตึกแถว.. บ้าน ในซอยปักษี 1 ข้างตลาดลาว ก็มีขายบ้าน 1.2 ล้าน ไม่รู้ตอนนี้ขายหมดไปหรือยัง
*

ขายตึก 1 คูหา (ติดกับร้านคาราโอเกะ 2 คูหา) จะเจอมั้ย

กี่ล้านไม่รู้ ผู้ที่ฉลาด ย้ำ ฉลาด และมีสตางค์เยอะหน่อย คงจะไม่ต่ำกว่า 4ล้าน2 รีบโทร.ด่วน..โทร.081-5756408 (ถ้าจดเบอร์ไม่ผิด)
*
ถัดมาอีก 2 ห้องให้เช่าชั้น 2 ชั้นอ3 ทำ Office เข้าใจว่าชั้นล่างคงให้เขาเช่าไปเรียบร้อยโรงเรียน อมตะ..แล้วเจ้าค่ะ
*
พรุ่งนี้ อังคาร 245 มค. ไฟดับ เลยรีบมาซะคืนนี้..ไม่รู้พรุ่งนี้จะไปสิงสถิตย์ ณ แห่งหน ตำบลใด..เฮ้อ..ผีหลุดจากกองมรดก ..ร่อนเร่ ไป ตามตะวัน.. บุกบั่นไปตามลม..(โตรด)
*

จดหมาย.. หนังสือ "ไม่ขอรับมรดก"

หนังสือ "ไม่ขอรับมรดก"
*
ข้าพเจ้า นางสาวสุวรรณา สุพรรณโกมุท บุตรของนายธรรมพล หรือนายสมศักดิ์ สุพรรณโกมุท และนางวิภา จงมีความสุข ขอทำหนังสือ "ไม่ขอรับมรดก" จากนางวิภา จงมีความสุข (มารดา) แม้แต่ชิ้นเดียว
*
อนึ่ง หากนายสุชาติ สุพรรณโกมุท (บุตรชายคนโตของนางวิภา) และ/หรือนายสุเทพ สุพรรณโกมุท (บุตรชายคนเล็กของนางวิภา) ได้รับมรดกจาก "พินัยกรรม" ที่นางวิภา จงมีความสุข มอบมรดกให้ ข้าพเจ้า นางสาวสุวรรณา สุพรรณโกมุท ยินดีเดินทางไปเซ็นเอกสาร "ไม่ขอรับมรดก" ที่สำนักงานที่ดินให้บุคคลทั้งสองด้วยความเต็มใจ
*
สุวรรณา สุพรรณโกมุท
*
(สุวรรณา สุพรรณโกมุท) ผู้เขียนหนังสือ
*
............... พยาน
*
............... พยาน
*

จดหมายถึงคุณแม่วิภา จงมีความสุข "ไม่ขอรับมรดก"

กราบเท้าคุณแม่วิภา จงมีความสุข
*
เค้าสัญญาว่าจะทำงานคนงานทำสวน ที่นี่ แต่รอย้ายบ้านก่อนสิ้นเดือน..มีงานนี้งานเดียวที่รับคนสูงอายุ 45 เข้าทำงาน..ได้วันละ 196 บาท ทำงานอาทิตย์ละ 6 วัน..เป็นเงิน 4,704 บาท รวมกับของป๋าให้เดือนละ2,000 รวมเป็นเงิน 6,000 กว่าบาท.. ก็พอค่าเช่าห้อง ค่ากิน..
*
แต่วันที่ 1 กพ.55 นี้ เค้าขอยืมเงิน 3,000 บาท กับวันที่ 15 กพ.55 อีก 3,000 บาท เป็นเงินสำรองค่ากิน ค่ายาเผื่อไม่สบาย
*
ม๊าจะได้ยืมหรือไม่ก็ได้ ถ้าให้ยืมช่วยโอนเงินให้ด้วย
*
ปู สุวรรณา สุพรรณโกมุท

หลังจากย้ายบ้านเสร็จ ก็เตรียมตัว เตรียมใจ เป็นคนงานทำสวน ตลอดชีวิต

ลองซ้อมเดินไป lotus ไม่กางร่ม ทำงานคนสวน ต้องตากแดด กลัวแดดไม่ได้..ทำงานโรงงานก็ไม่กล้าทำ เพราะถ้าเราฝืนทำ และทำงานให้เขาไม่ทัน ..อาจะทำให้งานของเขาเสียหายได้
*
งานคนสวน เสียเหงื่อ เหนื่อยหน่อย..แต่เวลาก็มียืดหยุ่นได้บ้าง อาจะเจอคนสวนผู้ชายที่สูบบุหรี่ (แพ้ควันบุหรี่ เหม็นนะ) ยังไงก็ต้องเจอ..ถ้าอยู่บ้านพิพัฒน์2 คุณนายแม่วิภา จงมีความสุข นั่งขายบุหรี่ ทีละ 2ตัว 3 ตัว เขาก็สูบกันตรงนั้น..เจอเหมือนกัน..แต่อยู่ที่นี่ "อมตะนคร" ชลบุรี ที่นี่มีความเป็นเมือง ไม่แพ้กรุงเทพเลย..
*
ถ้าใครอยากตามมาด่า "นังปู" ก็ขอให้มาได้เลย..จะได้แนะนำให้ชาวบ้านแถวนี้รู้จัก..ว่า..นี่ไง พี่ชาย คนที่ได้รับมรดก สมบัติ ของพ่อตายไปทั้งหมด..ส่วนเรา ลูกสาวคนเดียวที่ช่วยพ่อแม่ทำมาหากินตั้งแต่เด็ก ไม่ได้อะไรเลย นอกจากเงิน 7,000 เป็นค่าเซ็น "ไม่ขอรับมรดก" ที่สำนักงานที่ดิน
*

วันนี้ ร้านไหมขายไหม (สงสัยวันนี้วันหยุดตรุษจีนอีกวัน)

ยังไม่ได้รับหนังสือ "ผมจะเป็นคนดี" ภาษา English ของคุณ Vikrom Kromadit เลยอ่ะ..ตะเองซื้อให้เค้าใหม่ก็ได้นะ.แต่ลายเซ็นนี่สิ ไม่รู้จะไปหาซื้อที่ไหน..
*
อาหารตามสั่ง ตามส่ง "ร้านเจ๊วา" ขายดีมากเลย ยิ่งเที่ยงนะ รอกันยาว..อีกร้านเปิดขายตามสั่งเหมือนกัน ตรงข้าม..แต่ขายยังไม่ดีเท่าร้านนี้..ที่นี่มีแต่คนเปิดร้านขายของ เปิดทำกวดวิชา...ซอยทองหลาง..ซอยนี้ กัมพ์คอนโด..มีคอนโดขึ้นอีก เสร็จแล้ว 1 ตึก.. กำลังปิดผนังอีก 1 ตึก..ยังมีที่ดินว่าง (หรืออาจจะไม่ว่างแล้ว) มีเยอะเลย..ภัทรคอนโดทาวน์..อมตะคอนโด..ขายหมดเกลี้ยงแล้วมั้ง (วันก่อนถามเหลือ 2 ห้อง ราคาเป็นล้าน)
*

ตรุษจีน วันเที่ยว

พ่อค้า แม่ค้า ร้านทอง ใส่เสื้อสีแดง ร้านขายลูกชิ้นทอด ก็ใส่เสื่อสีแดง..แต่เรา.. ลูกสาวคนเดียวที่ช่วยพ่อแม่ทำมาหากิน ทำทุกอย่าง.. ถูกตัดออกจากกองมรดก..มูลค่าหลายล้าน.. ยกให้ลูกชายหมด.."ใส่เสื่อขาวดำเทา..เหมือนเดิมตัวเดิม" ผ้าก็ซื้อจากสะพานควาย มาตัดเย็บเอง..ตอนไว้ทุกข์พ่อ ซื้อไปตัดที่กำแพงเพชร
*
ไม่มีเงินซื้อเสื้อผ้าใส่ไว้ทุกข์พ่อ...
*
อเนจอนาถ
*

บะหมี่ นิชชิน รสยากิโซบะ อร่อยมาก (แบบแห้ง)

จัดชุด 4 ซอง 29 บาท กะหล่ำปลี กก.ละ11 บาท ซื้อมา 1 หัว 4 บาท..รวมเป็นเงิน 33 บาท Amata Plusmall.. Tesco Lotus ขนาดลูกชิ้นทอด หยิบแค่ 10 ไม้ ปาเข้าไป 155 บาทแล้ว ขายดีมากเลย
*
ผู้คนที่นี่ ลูกเล็กเด็กแดง ทั้งแม่อุ้มท้อง เดินกันมากมาย ซื้อของใช้เด็ก แพมเพอร์ส มามี่โพะโคะ ทุกคนดูมีความสุข
*
ไม่มี ยำยำ "รสน้ำตกหมู แบบแห้ง" ..มีรส "สุกี้ยากี้" มีผู้หญิงซื้อไปชุดหนึ่ง 6 ซอง (จำราคาไม่ได้ละ)..มาม่า รสเย็นตาโฟต้มยำหม้อไฟ (หมด shelf)..มาม่า "หมูสับ" "ต้มยำกุ้ง" เพียบ ใส่ซะหลายชั้นเลย..53 บาท..
*
ไวไว ก็มี .ต้มยำกุ้ง
*
เดินผ่าน งาน "ดนตรีเพื่อช่วยไทย" อะไรประมาณนี้ ลานอเนกประสงค์ หน้านิคมฯ อมตะนคร..(เมืองแห่งความเป็นนิรันดร์กาล) คุณแม่ปาลูกดอก 7 ดอก โลด ลูกสาวดีใจ เลือกตุ๊กตา "Shish" สีฟ้า ส่วนคุณพ่อท่าจะไม่ได้เรื่อง ปาเก่ง ๆ กันทุกคนเลย อีกร้าน ก็ ปั๊ก ปั๊ก ปั๊ก
*
ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดใช้
*

เป็นหวัด ดับเบิ้ล 2 รอบซ้อน..(ตั้งกะตอนยืนทำงาน)

ไอคอกไอแค๊ก..นี่ดีขี้นหน่อย พยามยามไม่กินน้ำแข็ง กินน้ำเต้าหู้หน้าร้านทอง ข้าง 7-11 วันนี้บ่น "คนเงียบ"
*
ถ้าเป็นที่สีลม ซอยพิพัฒน์ 2 สมัยก่อน ก็ต้องของ "พี่เตย" ไม่ใส่เครื่อง 3 บาท ใส่เครื่อง 5 บาท/ถุง
*
คันข้อพับด้านในแขน ไม่รู้แพ้เหงื่อหรือเปล่า พยายามไม่เกา เดี๋ยวแสบ..ซื้อคาลาไมน์ 7-11 / 20 บาท มาโบ๊ะ ลืมคันนิดนึง

คุณแม่ ใกล้เกษียณอายุราชการ ซื้อตึกแถว 4 ล้าน เตรียมไว้ให้ลูกมาทำมาหากิน

คุณแม่ ใกล้เกษียณอายุราชการ ซื้อตึกแถว 4 ล้าน ไม่รู้กี่ห้อง เตรียมไว้ให้ลูกมาทำมาหากินแถวนี้..เปิดร้านขายยา
*
ตึกแถวเปิดใหม่ ขายก๋วยเตี๋ยว ข้าวหน้าเป็ด ขายอะหลั่ยของญี่ปุ่น เปิดร้านอาหารหรูติดแอร์ เปิดร้านอินเตอร์เน็ต..
*
ถ้าอมตะคาสเซิลเปิดหอศิลป์ อย่างสมบูรณ์แบบ นักท่องเที่ยวทั้งไทยและต่างชาติมาเที่ยว ซื้องาน..แถวนี้ ตึกเหล่านี้ ราคาจะ up ขึ้นได้อีกมั้ยนะ..
*

กิจกรรมวันอาทิตย์ของชนกลุ่มน้อยที่อมตะนครคือ..

1.เดินจดหางานที่บอร์ดหน้านิคมฯ ข้างร้าน 108 หรือไม่ก็
2.ขับรถมอเตอร์ไซค์ หาห้องเช่าราคาถูก (ถูกสุด 2,000 ยัน 4,000 บางเจ้าก็เก็บล่วงหน้า สัญญาเช่าขั้นต่ำ 6 เดือน)
2,600 ชั้น 5 เดินขั้นบันได้...ยังไม่มีห้องให้เช่าเลย)
*
วันอาทิตย์ Lotus Plusmall คนเยอะมาก ไปวันไหนก็จะเห็น หม้อหุงข้าวไฟฟ้า ทีวีจอแบน LCD อะไรทำนองจ่อมอยู่ในรถเข็น ไปขึ้นท้ายรถยนต์..
*

CEO VISION ศุกร์ 20 มค. 554

หลังจากเกิดเออีซี ภายใน 1มค.2015 สิ่งที่น่าจะมีผลเรื่องความขัดแย้ง ทั้งภูมิภาค การที่เราเป็นเออีซี ทำให้เกิดการพูดคุยกันง่ายขึ้นการติดต่อพบปะเพิ่มขึ้น ทั้ง10ประเทศ หมุนเวียน แต่ละประเทศเข้ามาเป็นประธาน จะมีโอกาสตั้งคนของตัวเองเป็นเลขาธิการ หมุนเวียนตามตัวอักษร ทุกปีแต่ละประเทศเชิญประชุม ไปประเทศนั้น ๆ เป็นอย่างนี้ สิ่งที่เรียกว่าความเข้าใจ รู้จักกัน แก้ปัญหาย่อมมีมากขึ้น สงครามอินโดจีน เวียตนามเข้มแข็ง. มีทหารกว่าสองล้านคน ต้องการฮุบอินโดจีน ฮุบไปแล้ว หลังจากสงครามเวียตนามสิ้นสุดลง อยู่ในลาว เขมร ผมเชื่อว่าสงครามอินโดจีนไม่น่าจะเกิดขึ้นเช่นเมื่อสามสิบปีที่แล้วพม่าเองถือเป็นประเทศที่มีความขัดแย้งภายในประเทศ หัวหน้าพรรค ตรงข้ามฝ่ายรัฐบาล นางอองซาน ซูจีน เซ็นสัญญาสันติภาพกับกระเหรี่ยง ขณะเดียวกัน ปล่อยนักโทษการเมือง อันนั้นแสดงถึงความขัดแข้งภายในพม่าลดลง ถ้าไม่มีอาเซียน สิ่งที่จะเกิดขึ้นในพม่าคงยาก รัฐบาลทหาร โดดเดี่ยวมานาน บิ๊กเบิ้ม ไทยสนับสนุนเศรษฐกิจมาตลอด โดดเดี่ยวจากนานาชาติมาตลอด ไม่แคร์ ไม่ฟังต่างประเทศ แต่ถ้าจะมาเป็นประธานอาเซียน เออีซี ความผ่อนปรนร่วมมือภายในประเทศจะสูงขึ้น ภายในก็ดีขึ้น ความขัดแย้งระหว่างชายแดน ผมเชื่อนะครับว่า ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป ชายแดน ไทย เขมร ลาว แนวชายฝั่งทะเลของอาเซียน จะดีขึ้น ความเข้าใจ ความร่วมมือ ดีขึ้น ของอาเซียน ความขัดแย้งในภูมิภาคนี้ลดลง ความร่วมมือ มากขึ้น ข้อหนึ่ง
*/
เออีซีเป็นประโยชน์ สอง มีโครงการหนึ่ง eastwest colidor ทางเชื่อตะวันออกตะวันตก มหาสมุทรแปซิฟิกกับมหาสมุทรอินเดีย ขวามือแปซิฟิก เวียตนาม ซ้ายมือ มหาสมุทรอินเดีย อมตะเอง เมื่อ16ปีที่แล้ว เชิญ แบทเทิล จุงก๊วด ดานัง ออกแบบท่าเรือน้ำลึก เราคิดว่าฝั่งตะวันออก แปซิฟิก มีท่าเรือน้ำลึก เมื่อ 11 ปีที่แล้ว เราพูดคุยกับพม่าที่ทวาย ตอนนั้นพูดกับกระเหี่ยง ยิงกับพม่า ยังทำไม่ได้ ทางอิตาเลียนไทย 3 ปีที่แล้ว ดำเนินการขอใบอนุญาต ไม่เกิน 5 ปีข้างหน้า ทวายจะมีท่าเรือน้ำลึกอีกแห่งหนึ่ง รัฐบาลญี่ปุ่น จีน ให้งบสร้างทางเชื่อม ขยายผิวจราจร สร้างสะพานเชื่อมตามแม่น้ำต่าง ๆ เชื่อ 2 มหาสมุทร 3หมื่นล้านเหรียญ มอบให้ประชาคมอาเซียนตอนไทยเป็นประธาน ประชุมที่หัวหิน 09 พย. ตรงนั้นถือว่าดำเนินการมาแล้ว การขยายผิวจราจร ทางเชื่อม ท่าจะเสร็จเกือบภายใน 3 ปีที่จะเปิดเขตการค้าเสรีอาเซียนทั้งหมด ทุกท่านคงเข้าใจ เรามองเศรษฐกิจโลก เอาไทยเป็นศูนย์กลาง ตก.ของเราม.อินเดีย อินเดีย รวมกลุ่ม bimstec อาฟริกา ตะวันออกกลาง สหภาพยุโรป ซ้ายมือมือน่าจะมี GDP โลก ประมาณ 45เปอร์เซ็นต์ การที่เราส่งสินค้าไปฝั่งตะวันตกของเรา ออกจากแหลมฉบัง (SEAPORT LAMCHABANG) ลงสู่อ่าวไทย อ้อมโค้ง สิงคโปร์ ลอดช่องแคบมะละกา ทางเชื่อมระหว่างท่าเรือน้ำลึก จะกลายเป็นสินค้าวิ่งไกลเสียค่าขนส่ง สั้นลง ประหยัดเวลาค่าขนส่ง ถือเป็นตัวจักรสำคัญทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างสมาชิก ต้นทุนในการขนส่งลดลง ไปมาหาสู่กันง่ายขึ้น ถ้าไม่มีเออีซี อาเซียน จะไม่มีโอกาสอย่างนี้เกิดขึ้น ทำให้ต้นทุนลดลงอีกเยอะเลย
*
022481657 อั่งเปา บัตรชม มินิคอนเสิร์ต วาเลนไทน์ พลิกชะตาฝ่าวิกฤต ..หนังสือ "ชีวิตใหม่"
*
ขอบคุณสปอนเซอร์ "รู้ใช้เข้าใจเงิน" เขาค้อไฮแลน์ จ.เพชรบูร์ บลจ.ธนชาติ เขาค้อไฮแลนด์รีสอร์ท
*
ส่งมุมมองเออีซี บัตรคอนเสิร์ต ฟังดนตรีเอย กิจกรรมสัมมนา 41119652481657
*
สาม ความขัดแ ย้งในภูมิภาคนี้น้อยลง East-West corridor อะไรที่จะขายขายได้หมด อยากซื้อซื้อได้แทบทุกอย่งในภูมิภาค ไทยผลิตสินค้าอะไร ในนิคมฯเรา เดินในตลาดสมัยก่อน พม่า ลาว เขมร เขาซื้อเราได้หมดเลยนะครับ ผมยังได สมัยตอนโน้น ผมไปเวียตนาม เดินในฮานอย เห็นยาสีฟันคอลเกต แฟซ่า คาโอ เครื่องใช้ไม้สอย ในภูมิภาคนี้ ผลิตในประเทศไทย รถยนต์ มอเตอร์ไซค์ เครืองใช้ไฟฟ้า จีนตอนใต้ก็เช่นกัน ซื้อของไทยไป ขณะเดียวกัน ลองคิดว่าสิ่งที่เขาปลูก พืชพันธ์ธัญญาหาร แร่ธาตุ เรามีโรงงานรับซื้อสิ่งเหล่านี้ทั้งหมด ไทยจะเป็นศูนย์กลางการผลิตในภูมิภาค ศูนย์กลางของการขาย เราสามารถผลิต ขายได้ ทำได้ทั้งซื้อ ภูมิภาคที่ไม่มีชายแดนเหมือนในปัจจุบัน หรือลดภาษีอากรไปลงเยอใกล้จะเป็นศูนย์ เรามีการขยายการค้ากับประเทศข้างบ้าน เพิ่มขึ้นปีละกว่า 20 เปอร์เซ็นต์ ขณะปัจจุบันศก.โลกกำลังไม่ดี เบอร์ 1ในการซื้อสินค้าจากไทย อเมริกา ญี่ปุ่น ยุโรป ตอนนี้ลดลงฮวบฮาบ ทางกลับกัน ประเทศข้างบ้านเรา เราขายของเพิ่มขึ้น ซื้อของจากเขาเพิ่มขึ้น เออีซี ..มีเรื่องลดภาษี ความยุ่งยากเรื่องการนำเข้า ส่งออก สี่ กรุงเทพกลายเป็นศูนย์กลางการท่องเที่ยว การผลิต การเงิน ไม่เฉพาะข้างบ้านเราอย่างเดียว ทั่วโลก เราต่างคนต่างทำ การประชุมของ การวมตัว 10 ประเทศ ผู้นำโลก นักธุรกิจทั่วโลกสนใจจะมาทำธุรกิจ ท่องเที่ยว ลงทุน ในอาเซียนเพิ่มทุกปี สายการบินทุกปี นักท่องเที่ยวเพิ่มขึ้น เมื่อสายการบินเพิ่มผ่านอาเซียน ไทยเป็นประตูที่ทุกคนจะต้องมาวิ่งผ่านกรุงเทพ การเติบโตของนักท่องเที่ยว คนที่จะสนใจเข้ามาลงทุน เพิ่มขึ้น การเงิน รัฐบาล 2 ปีที่ผ่านมา รมต.ประดิษฐ์ ภัทรประสิทธิ์ สร้าง ROH Region Head Quater สนง.ใหญ่ คู่แข่งสิงคโปร์ ประเทศต่าง ๆ ตั้ง สนง.ใหญ่ ให้สิทธิประโยชน์ด้านภาษี รัฐบาลไทยสร้างสิทธิประโยชน์ ประเทศใหญ่ ๆ สร้างออฟฟิศ ทำการค้า การเงิน การผลิต กรุงเทพจะเป็นศูนย์กลางการท่องเที่ยว การเงิน การผลิต สายการผลิตที่ใหญ่ที่สุดในอาเซียนอยู่ในไทยของโตโยต้า จะทำให้ ศก.ขยายตัว ข้อห้า อาเซียนจะกลายเป็นว่ามีความสามารถในการเติบโตมากที่สุดแห่งหนึ่งของโลก เขตการค้าเสรี ไม่ต้องเสียภาษีระหว่างประเทศสมาชิก ทุกคนจะหาแหล่งผลิต ต้นทุนต่ำ ค่าแรง สิทธิประโยชน์สูง ต้นทุนการผลิตของเราถูกลง ทุกท่านเชื่อไหม รถยนต์การที่อาเซียน เราผลิตรถขึ้นมา ทุกประเทศในอาเซียนยกเว้นมาเลเซีย เขามีโปรตรอน national brand เขาซื้อโนฮาวจากมิตซูบิชิ โปรตรอน ตั้งยี่ห้อของมาเลเซีย ต้องขอคุ้มครองจากรัฐบาล รัฐบาลอาจจะยังมีภาษีนำเข้าคุ้มครองอุตสาหกรรมภายในประเทศ อาเซียนเปิดกว้าง มีภาษีลดลงอย่างนี้ ประเทศใดที่มีต้นทุนการผลิตถูก ประเทศไทยมีกำลังการผลิตรถกว่า60 เปอร์เซนต์ของกำลังการผลิตรถในอาเซียน จุดเริ่มต้น..ตอนนี้อินโดนีเซีย เข้ามาแข่งกับเมืองไทยแล้วเรืองรถ มอเตอร์ไซค์ มีปชก.กว่า200 ล้านคน มากกว่าเมืมองไทย3-4เท่า ค่าแรงถูกกว่าไทย..ตลาดไทย มีเอฟทีเอ อาเซียน ผูกเรื่องของเอฟทีเอกับประเทศ เกือบทั่วโลกมีโอกาสาจะสั่งซื้อรถในราคาถูกจากประเทศไทย เฉพาะโตโยต้า ส่งรถยนต์ขายทั่วโลกกว่าร้อยประเทศ อะหลั่ยชิ้นส่วน โตโยต้ามีขายมากกว่า140ประเทศ ประเทศใดประเทศหนึ่งจะเป็นคู่แข่งกับไทย การลงทุนการผลิตขยายตัวทุกด้านไม่แค่รถยนต์ อาเซียนปชก.580กว่าล้านคน GDP 1.5 ล้านล้านเหรียญ น้อยกว่าอเมริกาหรืออียู กว่า 10 เท่าตัว..เขาใหญ่กว่าเรา 10 เท่า มีเอฟทีเอ การส่งออกของอาเซียน เงื่อนไข มีการขยายตัวอย่างมาก อยู่ในลักษณะ 20 ใกล้ ๆ หลังจากเปิดเออีซีแล้วอย่างแน่นอน จีนส่งออก30เปอร์เซนต์ เราขยายตัวได้ 20 เปอรเซนต์ อเมริกา ยุโรป ญีปุ่น กำลังป่วย เราต้องสังเกตว่ายุโรปตอนนี้จะเป็นอย่างไร บริษัทเรตติ้ง ให้เรตติ้งประเทศยุโรปลดลงทุกวัน การรวมตัวของประชาคมเศก.อาเซียน ใกล้จะสมบูรณ์แบบมากขึ้นทุกที ใช้สิ่งที่เอื้อ ผลิตขายกันในอาเซียน อาเซียนเติบโต กำลังซื้อเพิ่มขึ้น ถึงแม้ว่าจะไม่เท่าในอดีต ลูกค้ารายใหญ่ 3 จ้าว แต่เราก็มีความเข้มแข็ง ร่วมมือกันในภูมิภาคนี้ อาเซียนจะโตมากที่สุดแห่งหนึ่งของโลก..เอ๊ อาเซียนขยายตัวอย่งนี้ เติบโตอย่างนี้ กรุงเทพ เป็นศูนย์กลางการท่องเที่ยว การเงิน การผลิต สะพานเชื่อมตะวันออกตะวันตก ไทยจะเตรียมตัวกันอย่างไร เรื่องภาษา วันนี้ทุกท่านเห็น คนไทยเรา ผมอาจจะคิดไปเอง เด็กไทยเกิดมาอ่องแอ๊ภาษาเดียว เด็กที่เกิดในสิงคโปร์ ร้องออกมาเป็น 3 ภาษา อังกฤษ จีน ท้องถิ่น ภาษามาเลย์ ทำไมล่ะ.. คนสิงคโปร์ แม้แท็กซี่ แม่บ้าน แม่ค้า ริมถนน หาบเร่..เขาพูดภาษาอังกฤษได้ เราอายม้วนเป็นกิ้งกือ วันนี้มีปัญหา ปชก.64 ล้านคน นอกจากภาษาไทยพูดไทย พูดลาว เขมร จีนแต้จิ๋ว ขยายตัวเรื่องภาษาจีนกลาง มหาวิทยาลัยต่าง ๆ เปิดคอร์สภาษาจีนกันหูดับตับไหม้ 10 ปีที่ผ่านมา เกิดการเปลี่ยนแปลง โรงเรียนอินเตอร์ฯ ในไทยเยอะมาก ไม่ต่ำกว่า30-40 แห่ง ม.ต่าง ๆ เปิดการสอนภาษาอังกฤษ หลายมหาวิทยาลัย ผมยังจำได้ว่า อมตะร่วมมือกับสภาอุตสาหกรรม (สภ.อ.ญี่ปุ่น) เปิดม.ธรรมศาสตร์ภาคภาษาอังกฤษ เงินทุนของเราไม่เยอะ ญี่ปุ่นให้เงินสด 8 ร้อยล้านเยนน ไทยต้องเอาเงินเกือบเท่ากันไปลง แต่เงินไม่ถึง ทางอมตะเลยบริจาคที่ดิน 30 ไร่ทำให้มีมูลค่าใกล้เคียงกับ 8 ร้อนล้านเยน เลยเปิดม.ธรรมศาสตร์ภาคภาษาอังกฤษ นายกฯอานันท์เป็นนายกฯ ตั้งแต่นั้นเราก็มีม.เปิดภาคภาษาอังกฤษมากขึ้น แต่ก็ยังไม่พอ ในเรื่องของสังคมต้องดำเนินการที่ดำเนินการโดยคนมีอายุมากแล้ว แท็กซี่แม่ค้า สามารถพูดภาษาอังกฤษได้ไม่เยอะ อาเซียนเปลี่ยนแปลง ไทยได้ประโยชน์ ผลิตรถมาก ส่งออกเติบโต..มาถึงเมืองไทย แบ๊ะ ๆ พูดไม่ได้ ประเด็นสุดท้าย เราต้องพูดภาษาต่างชาติให้ได้ ภาษาอังกฤษ พูดกันมากที่สุดในโลก ในวงการค้า สังคม การศึกษา คนไทยต้องพูดภาษาอังกฤษให้ได้ ภาษาจีน เรามีเชื้อจีน โซ่ยตี๋ เราพูดอ 2 ภาษานี้ ได้ จะรองรับการเปลี่ยนแปลงในภูมิภาคนี้ เวียตนาม เขมรพม่า ภาษาอังกฤษต้องพูดกันให้ได้
*
เราเป็นไปเป็นมาอย่างไร ก้าวไปสู่เออีซีอย่างสมบูรณ์ ก้าวทัน สร้างผลประโยชน์ในอนาคตได้ดี โดยเฉพาะคู่แข่งสำคัญ สิงคโปร์ เวียตนาม ซินเหนียน ขว้ายเล่อ
*
ขอบคุณคุณวิกรม กรมดิษฐ์ คุณวิชัย วรธานีวงศ์ ทีมงาน CEO VISION ทุกท่านค่ะ
*

สุชาติ เคยเรียนโรงเรียนโยธินบูรณะ หรือราษฎร์บูรณะ เป็นโรงเรียนอยู่แถวดาวคนอง

สุชาติ.. โรงเรียนสหศึกษา (โรบินสันสีลม..ปัจจุบัน) แจ๋ไปเห็นหนีโรงเรียน เลยถูกส่งตัวไปเรียนโรงเรียนประจำ "ดาราสมุทร" เรียนจนถึง ม.3 (โรงเรียนเอกชน) อ๋อก่อนหน้านั้น ถูกส่งตัวไปเรียนที่โรงเรียนโยธินบูรณะ หรือราษฎร์บูรณะ ดาวคนอง (อยู่กับญาติ โกว.. บ้านนี้มีคนชื่อ รักใจ..ด้วย..ถ้าจำไม่ผิดรู้สึกว่าจะทำโรงพิมพ์สมุด อะไรสักอย่าง) รถมอเตอร์ไซค์คว่ำ ตัดม้าม นอน รพ.เปาโล.. ผ่าไส้ติ่ง นอน รพ.เปาโล... งูกัดนิ้ว นอน รพ.เอกชน ข้างสถานีรถไฟแปดริ้ว
*
เรียน ปวช. โรงเรียนอะไรจำไม่ได้.. แต่น่าจะเป็นโรงเรียนเอกชน.
*
ปวส. โรงเรียนช่างอุตสาหกรรม (กล้วยน้ำไท) แม่ซื้อมอเตอร์ไซค์ให้ขี่ไปโรงเรียน ส่วนเรานั่งรถเมล์ไปโรงเรียนพณิชยการสีลม
*
ได้ทุนไปลงทุนขายตุ๊กตาตัวต่อ พวก SD พวก Tamiya เครื่องบินต่อกาว..
*
ได้ทุนไปลงทุนขายอะไหล่มอเตอร์ไซค์ แม่ช่วยส่งผ่อนตึกให้ต่ออีก..ที่พนมสารคาม พนมเมืองใหม่..
*
ให้ค่าใช้จ่ายไปเรียนซ่อมมอเตอร์ไซค์ ที่โรงเรียนฝึกอาชีพฯ
*
ให้ทุนไปทำซื้อขายของเก่า พวกลังกระดาษเก่า ฯลฯ ทุกอย่างเจ๊งหมด..สุดท้ายให้ทุนทุกอย่างซื้อเครื่องไม้เครื่องมือ ทำพวกบ้าน..สำเร็จ เชื่อแม่สิ.. ทำงานซ่อมบ้านให้แม่ ได้ค่าแรง ค่ารถ ได้ค่าเครื่องมือทุกอย่าง
*
ให้เงินไปซื้อเครื่องกลึงเหล็ก พวกทำน็อต 30,000 กว่าบาท ซื้อที่งานที่ ไบเทค บางนา..รับน๊อตจากก๊อฉือมาทำ ..ไม่ทน..ไม่รอด... สุดท้ายเครื่องก็ตั้งอยู่กับบ้าน ด้วยความภูมิใจ
*
สุวรรณา สุพรรณโกมุท / ประถม- โรงเรียนดวงถวิล (เอกชน) / ม.1-ม3 โรงเรียนสตรีมหาพฤฒาราม (รัฐบาล สอบเข้า ไม่เส้น ไม่เสียแป๊ะเจี๊ยะ) /  ปวช.3ปี โรงเรียนพณิชยการสีลม (เอกชน) / ปวส. 2 ปี วิทยาลัยอาชีวศึกษาเอี่ยมลออ  (รัฐบาล) (นั่งรถสองแถว รถเมล์ไปโรงเรียน เดินกลับบ้าน ค่ำกวาดหน้าร้านผัก เด็ดใบมะกรูด ตักน้ำตาลทรายหมดโอ่ง) เสาร์อาทิตย์ ช่วยงานจัดผัก จัดร้านตั้งแต่เปิดประตูเหล็ก(ม้วน) หุงข้าวทำกับข้าว 3 มื้อ วันธรรมดา ทำกับข้าวมื้อเย็น / ตอนประถม หุงข้าวเช้า ซื้อหมูแดงมากินกับป้อม ก่อนไปโรงเรียน ..เป็นเด็กเปิดประตูรถนักเรียน เดินรับ-ส่งนักเรียนขึ้นไปถึงโรงเรียน-กลับบ้าน / ทำกับข้าว ช่วยงาน ล้างถาดทุกใบ คว่ำแห้ง ซักผ้ากันเปื้อนของม๊า จัดของโชห่วย เข้าตู้กระจก..จัดยาเข้าตู้ยา.. หักถ่าน ตักน้ำมันก๊าด สบู่กรด ฯลฯ มากกว่านี้คิดไม่ออก ...
 เมื่อนก่อนมีเป็นแบบ หลอดอลูมิเนียมใหญ่กว่าหลอดที่ใช้ในทรานซิสเตอร์หน่อยนึง ห่อด้วยกระดาษสีขาวมีข้อความพิมพ์ด้วยสีแดง...
*
ขวดนมทีเป็นแก้ว..กระดาษเขียนจดหมาย แสตมป์..หวีเสนียด..ถุงเท้าคาร์สัน..ปกพลาสติก..แป้งพัฟ..สบู่ ยาสีฟัน แปรงสีฟัน..ยาย้อมผมบีเง็น จัสท์โมเดิร์น แชมพู ครีมนวดผม..แป้งน้ำมองเล่ยะ แป้งน้ำแฮปปี้..น้ำหอมขวด (สปรย์)..ยากันยุง skintoline ..หลอดไฟขั้ว เกลียว 5w.-100w. ..test หลอดไฟนีออน ฟิลิปส์.. ต่อสายไฟ หลอดขั้วเอง.. ขายทอดมันหลังจากกลับจากตลาด จัดของเสร็จแล้ว..ฯลฯ สุดท้าย..อายุ 45 ต้องมารับจ้างวันละร้อยกว่าบาท ทำงานหนักให้ตาย ไม่ได้สมบัติ ไม่ได้มรดก ไม่ได้ทุนอะไรสักบาท..นอกจากคำด่า "40 กว่าแล้วยังต้องเลี้ยง..เดี๋ยวกูจะตามไปนั่งด่ามึง..คิดว่ากินฟรี อยู่ฟรี..อยากได้เงิน..ไปทวงเอากับอีดอก ที่มันเอาเงินเตี่ยมึงไป 3 แสน 4 แสน...เตี่ยมึงเขาไม่ได้ยกอะไรให้แม้แต่ชิ้นเดียว..นี่ไง สำเนาถ่ายเอกสาร "พินัยกรรม" ไม่ใช่ลายมือเตี่ยมึงได้ยังไง เขานั่งเขียน 3 วัน 3 คืน...เดี๋ยวกูจะให้ป้อมเขียนด่ามึงในเน็ตมั่ง..." สรุป เมื่อไหร่จะเขียนด่ากูซะทีล่ะ ฮึ...
*
ผ่าตัดซีสต์ นมขวา รพ.รามาธิบดี (รพ.รัฐบาล) นั่งรถเมล์ไปรักษาทุกครั้ง.. ตอนเด็กหาหมอฟัน คลินิค 2-3 ครั้ง โต..รักษาฟันที่ รพ.เลิศสิน(รพ.รัฐบาล)
*
สุเทพ สุพรรณโกมุท ประถม 6ปี โรงเรียนดวงถวิล (เอกชน) / มัธยม ม.1-ม.3 โรงเรียนวัดสุทธิวราราม (รัฐบาล) / ปวช.3ปี บพิตรภิมุข (สวนพลู ได้รถมอเตอร์ไซค์ขี่ไปโรงเรียน) ปวส.2ปี บพิตรภิมุข / ปริญญาตรี มหาวิทยาลัยกรุงเทพ 4 ปี.. ได้คอมพิวเตอร์ PC 1 ชุด...ป่วย ไวรัสตับอักเสบบี นอน รพ.กรุงเทพคริสเตียน/ ไม่เคยแม้แต่จะล้างชามสักใบ...ต้องขอชม ..แม่เลี้ยงลูกชาย 2 คนได้ดีมาก ๆ ขอบอก
*

คุณนายแม่วิภา จงมีความสุข ชอบหนัง "จอมใจจักรพรรดิ"

หัดให้แม่พวกมึง ใช้คอมพิวเตอร์สิ สอนเขาให้ดูชาวโลก.. ดู youtube.com ดู "จอมใจจักรพรรดิ" หรือฟังเพลง เขาชอบร้องเพลงนี้
*
"ม่านประเพณี" /
*
Ost . เพลงรักชาวเรือ Track 3 - Chinese Old Movie (Shaw Brothers)
http://www.youtube.com/watch?v=ynCAVw0eD7g
*
Chinese Old Song - Ost ม่านประเพณี Song 1
http://www.youtube.com/watch?v=6IEK8WJWwxU&feature=related
*
Chinese Old Song - Ost ม่านประเพณี (Shaw Brothers) Song 2
http://www.youtube.com/watch?v=7nA3LmQQqjY
*
จอมใจจักรพรรดิ์
http://www.youtube.com/watch?v=uRD4NukCVu4&feature=related
*
Kingdom and the Beauty (江山美人) Part 3 end
http://www.youtube.com/watch?v=sBipT-EzeeE&feature=related
*

ลาออกจากงาน ยืนตะบันไล..แล้ว

7.30-19.30 น. ชาที่ฝ่าเท้า..ยืนทำงานตลอดเวลา ไม่ได้หยุดแม้แต่วินาทีเดียว คงต้องไปทำงานรับจ้างล้างจานวันละร้อยกว่าบาท หรือไม่ก็ล้างส้วม สุดท้ายก็อาจต้องทำงานคนสวน อยู่กับต้นไม้ใบหญ้าไปวันวัน..ออกแรงงานหน่อย  ก็ดีนะ..ชาวอีสาน จะได้มีคำถาม "เป็นคนจีนหรือเปล่า ทำไมมาทำงานนี้ ทำไหวเหรอ" ก็ทำไงได้ ทำมาตั้งแต่เด็ก เป็นลูกทาส พ่อตาย..สมบัติมรดกเป็นของลูกชายเขาทั้งหมด (ยกเว้นลูกชายพ่อคนโตสุด ไม่ได้สักบาทเดียว)
*
วันนั้นม๊าบอกว่า "ยืนขายของจนเมื่อยแล้วเมื่อยอีก"
*
แต่ถามแตงขายของเป็นไง "เงียบ" ณัฐบอก "เงียบ" 2 คนผัวเมียบอก "เงียบ" หน้าเซ็นโยฯ ก็ไม่ให้ขายแล้ว ..แน่ล่ะ พวกแม่ค้า ขาดน้ำปลา น้ำส้ม น้ำตาลทราย นมข้นจืด..วิ่งเข้า 7-11 ก็ได้ของแล้ว
*

ใครแย่ง line เดี๋ยวโดนตบ...

ก็วันที่สองที่ไปทำงาน เขาบอกว่า "ไปทำงานจุดอื่นก็ได้ จะได้เก่ง ๆ เขาให้ลง" ..ไอ้เราก็ทำเป็นแกล้งฟอร์ม อยากลองของ.. พอปล่อยแถว "เช็คสภาพ" (หมวกพร้อม แว่นตาพร้อม เอียร์ปลั๊กพร้อม เสื้อพร้อม กางเกงพร้อม รองเท้าพร้อม...ไร้สาระ) มันต้องท่อง "เซ็นฉะอิชิกัน" "เป้าหมายสู่ความเป็นหนึ่ง" ให้ฝ่ายผลิตท่องสิ ถึงจะถูก..กับ "เราสัญญาว่าจะไม่ผลิตของเสียให้ลูกค้าอย่างเด็ดขาด..เราสัญญาว่าจะไม่ส่งของเสียไปยังขั้นตอนการผลิตขั้นต่อไปอย่างเด็ดขาด"
*
พอปล่อยแถว เราก็ทำเป็นวิ่งไปยืนที่line ปล่อยกระป๋องเพื่อบรรจุน้ำยา (มัดด้วยสายพลาสติก เอาแผ่นอคริลิคช้อนขึ้น แล้วเอาเชือกออก ปล่อยกระป๋องลงกระบะเพื่อให้คนหยิบใส่เบ้าเติมน้ำยา).. เจ้าของงานเมื่อวาน(รึเปล่า) เดินมาพูดเลย "กลับไปที่เดิมเลยไป กลับไปที่เดิมเลยไป" ไอ้เราก็รู้อยู่แล้วว่าต้องเป็นแบบนี้..ก็เดินกลับไปที่ห้องกลางไปทำงานกระบะ แต่ไม่ไหว..ตุ๊กเก่งมาก อยู่ตรงนั้นตลอด..จุดบอดก็คือ ใครที่ได้ทำงาน line ที่ตัวเองถนัด ชอบ หรืองานไม่หนักเท่างานกระบ (ผู้ชายยังปวดหลังเลย) ก็จะอยู่อย่างนั้น
*
เข้าห้องน้ำ ได้ยินผู้หญิงพูด "ต้องเอากระดาษมาแปะไว้ ว่า "ห้ามแย่ง" ใครแย่ง "โดนตบ" พูดซ้ำ 2-3 ครั้ง ไอ้เราออกจากห้องน้ำจะมาดูว่าใครพูด sub ไหนหรือเปล่า..ก็ไม่เห็นตัวคนพูด..โรงงานนี้จ้างอันธพาลหญิงมาทำงานด้วย..
*
จะว่าไปแล้ว นโยบายให้วิ่งเสียบหางานก็ดีอยู่หรอก แต่ก็อย่างว่าแหละเนอะ นิสัยคนไทย..ไอ้ที่ยืนทำตลอดเวลาไม่ได้หยุด เช่น ใส่ฝากระป๋อง แอมบิเพอร์..กระป๋องยาว ๆ กดอัดฝา..4 คู่ ยืนใส่ กันจนเมื่อยแล้วเมื่อยอีก ก็ไม่มีใครเปลี่ยน... น้องเค้าเมื่อยมาก..ทำตลอดเวลาเลย..งานออกมาตามสายพานตลอด พักตอนเบรคเท่านั้น...
*
น่าจะจัดเปลี่ยน ทุก 2 สัปดาห์.. ไม่งั้นคนทำงานฝ่ายผลิตก็ไม่เก่ง หรือไม่ก็ทำงานกันไปทำงานกันมา..ก็จะเกิดแก๊งค์มาเฟีย..
*
พี่ Pen ปากกาใจดีนะ..เห็นถาม "ป้าไหวมั้ย"..พาป้าแกเดินไปเปลี่ยนงานเลย... ป้าแกเรียบร้อยตั้งใจทำงานมาก..เป็น sub สีฟ้า
*

ซอยทองหลาง ที่นี่มี 2 อย่าง..

อย่างแรกคือ .."หน้าร้าน" ไม่ให้เช่า เพราะจะบังหน้าร้านเขา.. หรือก็ "ให้เช่า" แต่ดูว่าขายอะไร รบกวนเจ้าของร้านที่ให้เช่าหรือไม่.. ราคาต่ำสุด 2พัน ไล่ไปเรื่อยถึง 4พัน
*
ตึกแถวสร้างใหม่ ขายดีหมดเกลี้ยง 3 ปีก่อน 3ล้าน8 ปีนี้ 4ล้านกว่า ๆ
*
ขายต่อ ให้เช่า เป็นเม็ดเงินมหาศาลไม่น้อยเลย
*
ป้าเล่าให้ฟัง...มีคนมาขอเช่าหน้าร้าน..หลายรายเลย.. พวกที่หนีน้ำท่วมมาทำงานที่นี่ แล้วอยากตั้งรกรากที่นี่ใหม่..(เป็นเมืองที่ดี เมืองที่น่าอยู่ เมืองที่น่าทำงาน เมืองอุตสาหกรรม..เศรษฐกิจเติบโต GDP 20% (สมมติว่าถึงแล้วนะคะ)
*

อาการใหม่ หลังจากยืนทำงาน 7.30-19.30 6 วันติดต่อกัน

เกิดอาการคันเม็ดใสที่ริมส้นเท้าขวา เอาเหล็กเกาเลย..ผิวหนังไม่มีความรู้สึก ขนาดเกาแรงแล้ว.. มัน "ชา" เป็นบริเวณยาว 1x1.5 นิ้ว...เพราะยืนใส่ CAP ฝากระป๋อง ใช้ขาขวาตั้งหลัก (เล็กน้อย ไม่ถึงตาย)
*
หยิบใส่ไม่ได้หยุดแม้แต่วินาทีเดียว..ยกเปลี่ยนลัง..จริง ๆ แล้ว เขาหยิบกัน 3 อัน..แต่จะให้เร็วต้องหยิบ 4 ใช้นิ้วก้อยเกี่ยวอันสุดท้ายแล้วใส่มือขวาคว่ำลงในจานส่ง CAP... และต้องเปิดใช้คนละกล่อง ไม่ใช้เสียเวลาเปลี่ยนกล่องมาก..แทบจะไม่ทัน (ทำกับน้องPOOกร่าง จบรายการทันทุกอย่าง) น้องเขาก็หยิบ 4 บ้าง 3 บ้าง คนละกล่อง (ตามกฎ..งี่เง่า ใช้เปิดใช้ทีละกล่อง) หยิบไปได้ครึ่งกล่อง ก็จะปวดหลัง และเสียเวลาหลายวินาที เพราะต้องลงลึกไปถึงเกือบก้นกล่อง.. แต่ถ้าเปิดกล่องใหม่ ก็จะหยิบ บน ๆ จะทำเวลาได้ดีกว่า
*
ยืนกันทั้งวัน น่าจะเบรคเพิ่มเป็น 15 นาที.. เดินไปกินน้ำ เข้าห้องน้ำก็เกือบหมดเวลาแล้ว.. น่าจะมีเก้าอี้เล็กให้ฝ่ายผลิตนั่งพักขาบ้าง...พนักงานขายของในห้างยังได้นั่งเลย
*

น้ำส้ม 40% เกล็ดน้ำแข็ง แก้วละ 10 บาท (เปรี้ยวเค็มหวาน ..รสชาติอร่อยกำลังพอดี)

Food Town Lotus Amata Plusmall ...รับเงินสดแก้วละ 10 บาท (ส่งด้วย ไม่ได้เอาเบอร์มา)
*
มะวาน น้องหลับ สะกิดน้องร้านซาลาเปา 4 สหาย..น้อง ๆ ตื่น ๆ ..มีกาจั๊วตัวเล็ก ยังรุ่นขาวใส วิ่งบนซาลาเปาที่มีไส้กรอกอยู่..น้องก็เอามือเคาะตระแกรงในตู้ไล่ ๆ แต่ไม่รู้ว่าเขาเอาออกไปหรือเปล่า ไม่ได้ดูต่ออ่ะค่ะ
*

ร้านดอกไม้ไอริส อมตะพลัสมอลล์ ชั้น 2

ดอกไม้สด-ประดิษฐ พวงมาลัย-พวงหรีด (ชอบพวงกลม ดอกไม้ประดิษฐ์สวยดี)
จัดงานแสดง จัดนอกสถานที่ บริการส่ง-ห่าอของขวัญ Mobile: 081-826-0036 Tel./Fax. 038-457393
*
เดินไปอีกหน่อยตรงข้ามร้านนี้ ร้านขายผักของ "ดอยตุง"

อาหารอร่อย ร้านข้าวซอย (ซอยทองหลาง) อมตะนคร ชลบุรี

ร้านข้าวซอย (เข้าซอยทองหลาง) จากลานอเนกประสงค์เข้าทางทางโค้ง ห้องแถวเล็ก ๆ ตรงข้ามพื้นที่ก่อสร้าง "อมตะคอนโด" 087-8227590 ชิมมาแล้ว อร่อยมาก เจ้าของคนลำพูนหรือลำปาง จำบ่ได้..ชอบทำอาหาร เขาว่าจะทำพวกแกงเขียวหวาน แกงไตปลา ว่าได้เป็นหม้อ จัดผักไป..มารับของว่า..ที่ร้าน
*
"คุณแบ๋ม"" จะดูออกทอมนิดหน่อย แต่ไม่น่าเชื่อทำอาหารอร่อยใช้ได้เลย น้ำซุปข้าวซอยอร่อย ไม่หวงกะทิ..35-40 น่องไก่เต็ม ๆ
*
มะก่อนทำบริษัท
กดโดนอะไรอีกแล้วเนี่ย จอขยาย ทำไงดีเนี่ย..
*

ไปขอยืมเงินวันโน้น.. "ไม่ต้องเอากลับมา ทิ้งไปเลย ขนใส่รถทัวร์กลับมาเที่ยวเดียว...

ได้เงินมาจ่ายค่าเช่าห้อง 3,500 "อยู่โน่นไม่ได้ทำอะไร ขนของกลับมาอยู่บ้าน อยู่ชั้น 2 หรือห้องไหนก็เลือกเอา.. "ของเยอะ ค่ารถกระบะขนมา น่าจะ 1,000" / "อะไรตั้งพัน ไม่ต้องเอากลับมาเลย ทิ้งไป..เอาเท่าที่ขนมาได้ ใส่ใต้รถทัวร์กลับมาเที่ยวเดียว ให้ค่ารถไป 500 ก็พอ" "อยู่ที่โน่น คิดว่ากินฟรี อยู่ฟรีซะอีก" "ไม่ต้องอยู่ที่โน่นเลย..ขนกลับมาอยู่บ้าน ถักที่บ้าน ให้เงินมึง เดือนละ 6,000 ค่าเช่าของเตี่ยอีก 2,000 ไม่รู้จะพอกินมั้ย" "ที่นี่ไล่ที่ ก็ไม่มีเลี้ยงแล้ว ตึกที่บางพลีที่เดียวให้เช่าเดือนละ 8,500 จะพอกิน 2 คนเหรอ ..ค่าเช่าห้องชั้นบน ก็เพิ่งเก็บได้ 2 ห้อง" (แต่ข้างล่างห้องเล็ก ๆ วางเครื่องกรองน้ำหยอดเหรียญ 1 ตู้.. เครื่องซักผ้า อีก 2-3 เครื่อง)
*
(คิดในใจ..ม๊าอาจจะพูดว่า "เดี๋ยวให้ไอป๊อปไปช่วยของของกลับมาให้ก็ได้ รถกระบะก็มี" แต่กลายเป็นว่า "ไม่ต้องขนกลับมา ทิ้งไปเลย")
*
เจ้าของห้องเช่า.. ตอนไปขอใบแจ้งหนี้ค่าเช่าห้อง "เอาอย่างนี้ดีกว่าพี่ แฟนกับแม่บอกว่า ไม่น่าให้เข้ามาอยู่ก่อนเลย น่าจะเก็บมัดจำค่าเช่าห้องก่อน 1,400 ก่อนเข้าอยู่ ไม่น่าใจดี ถ้าเกิดย้ายหนีไป ค่าเช่าก็ไม่ได้ ค่าน้ำค่าไฟเราก็ต้องรับผิดชอบเอง นี่ก็ช่วยไม่รู้จะช่วยยังไงแล้ว..5,000 ทางเราไม่เอาแล้วกัน ขอให้พี่ย้ายออกไป 5,000 พี่เอาไปทำทุนทำมาหากิน หรือกลับไปอยู่บ้านดีกว่า ทางเรายกให้..แฟนกลัวว่า กลัวว่าถ้าเดือนหน้าพี่มีปัญหาอย่างนี้อีก / "ไม่ได้หรอก เดี๋ยวพี่ขอเงินมาจ่ายค่าห้องให้" /  "พี่ต้องเห็นใจเราด้วย เราต้องจ่ายค่าเช่าเหมือนกัน / "มีคนรอจ่อจะย้ายเข้ามาเช่าห้องอยู่"
*

15 มค.55 ได้รับเงินโอน โทร.ไปถามม๊า 3,000 เดือนนี้ใช้ไปแล้ว 12,000

เขาเก่งเลขน่ะ ไอ้เราจำไม่ได้หรอก.. จะได้ค่าเช่าบ้านของป๊า 2,000 สิ้นเดือนหน้า
*
"ทำงานได้เดือนละเท่าไหร่" "ถ้าอยู่ O.T. ทุกเสาร์วันหยุด ก็ได้เดือนเป็นหมื่น"
*

ม๊าชอบกิน...

ทุกเช้าวันหยุด หลังจากช่วยงานตอนเช้าแล้ว พอลูกค้าซา ม๊าก็จะให้หยิบต้นหอม ไปล้าง ซอยละเอียด ไปใส่ขนมครก "น้าสายหยุด" ปกติจะทำกระทงกระดาษ พับครึ่งแผ่น แล้วพับตรงกลางลงมาเป็นสามเหลี่ยม พับตรงอีกครั้ง หักมุม ยกขึ้น..รองด้วยใบตอง กระทงละ 5 บาท..แต่เราเอาจานไปใส่..ซื้อ 10 บาท กินกัน 2 คนแม่ลูก...
*

15 มค.55 มะคืนปวด son teen สุด ๆกะแค่นอนแป๊ปเดียว เดี๋ยวลงมาหาอะไรกระแทกปาก..

แต่ปรากฏว่าหลับยันสายวันนี้เลย.. เด๋วคืนนี้จะเดินไปเบิ่ง งานดนตรี ยืนแอบฟังข้าง ๆ เวทีเอาดีก่า..ไม่อยากเสียตังค์.. เขียนใบลาออกให้หัวหน้าไปแล้ว..หัวหน้าบอกจะทำเรื่องลากิจให้ก่อน 3 วัน...แล้วกลับมาทำงานใหม่...ป้า Anny ใจดี..แต่แกไม่มีตังค์ ไปขอยืมหน.ซับ..แกถามว่าท้องหรือเปล่า โกรธมั้ยที่ถาม..มีใครว่าอะไรหรือเปล่าถึงออก..โอ๊ย..ตอนนี้ไม่มีเวลาไม่มีสมองคิดแล้ว..ใครว่าอะไรก็ไม่สนใจหรอก.. ถ้าเรารู้ตัวเราเองดีว่าเป็นอย่างไร
*
ไอ้หนุ่มสูบ'หรี่มา เหม็น KoTaRa เลย ขนาดนั่งถัดไปอีก 2 โต๊ะนะเนี่ย
*

อมตะนคร ชลบุรี ที่นี่ ร้าน 7-11 เปิด 3 ห้อง ขายดีมากเลย

เพิ่งเปิดวันที่ 11 มค .55 ขนาดของยังไม่เต็มร้านนะ..ขายดีมากเลย เลิกงานคนทำงานกลับหอ..เข้า 7-11 แคชเชียร์ มือใหม่รับเงินกันแทบไม่ทัน
*
ที่นี่ สาว ๆ โรงงาน (ฝ่ายผลิต เดินออกจากซอย เดินเปิด I-PAD เล่นกันมาเลย) คนที่นี่มีกะตังค์ รวย ๆ กันทุกคนเลย
*
บางคนก็เอารถเครื่อง Honda Yamaha รุ่นเก๋ากึ๊ก .วิ่งมีเสียง ถึก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ช้า ๆ แต่น่ารัก ผู้หญิงขี่อ่ะ
*
จะสามทุ่มแล้ว ง่วงอ่ะ ไปนอนดีก่า
*
มะคืน งานดนตรี มหกรรมเพื่อคนไทย (อะไรประมาณนั้น) เห็นล้อมรั้ว สีเขียว ซาแรน.. มีคนบอก เก็บตังค์ค่าดูดนตรี วงดัง (เป็นร้อยบาท) สาว ๆ ที่นี่ กะลูกดอก ได้ตุ๊กตาหอบกันมา คนละตัว (แบบบักเอ๊บก็มี..น้องบอก ปา 3 ดอกเอง) เก่ง Kotara
-*

มะวาน ร้านเน็ตเต็ม.. ปวด son teen มากเลย มะวาน เป็น เฮโล ไฮโล..เอ๊ยไม่ใช่

มะวานเป็น ฮีโรอีน..เก๊าะ ช่างเปลี่ยนแป้นส่ง กป.น่ะสิ..กว่าจะมา เมื่อถึงเวลาเปลี่ยน.. เปลี่ยน size กป. ปรากฏว่า เด้ง กระเด็นกระดอน..ไอ้เรา เก็บลงกระบะ เหงื่อตกซิก..ก้ม ๆ เงย ๆ ปวดเอว ปวดหลัง ปวดตีน.. ยืนทั้งวันตั้งแต่ 7.30-19.30 น.ได้นั่งตอนกินข้าว กับนั่งฉี่..
*
ช่างเอาฟองน้ำมา แล้วรัดด้วย belt สีขาว..กป.เจอฟองน้ำ ก็เด้งน่ะสิ..เราบอก รัด belt อีกอันตรงกลาง (ให้กป.เจอพลาสติกแข็ง ไม่ต้องรัดแน่นก็ได้) ให้ปลาย belt ชี้ออกมาบน line พอ กป.แตะปลายสาย belt ก็จะเบรคได้นิดหนึ่ง..เบื่อ คนคุม line หยิบทีละ 2 นะค๊า..2มือเป็น 4 กป. (ไอ้เราก็บ่นตรงนั้นเลย.."แล้วมันจะหยิบทันเหรอคะ..นี่สองมือก็รวบ 6 รวบ 7 กป. ยังแทบไม่ทันเลย คนเดียวอ่า)
*
เบื่อ เด็กกร่าง..ทำเหมือนตัวเองเก่งซะเต็มประดา.. จับคู่กับเด็กช่างคุย.. พี่เอ..ชี้เลย ให้ไปยืนที่เดิม ใส่ cap ..เด็กกร่าง (POO) เหมือนกัน..เก่งมาก.. "พี่เอเค้าให้พี่มาใส่แค็ปเหรอ.(คงนึกด่าในใจ..จะทันเร๊อะ) ..ป้า อย่างอย่างนั้น ป้าอย่าทำอย่างนี้ ไม่ต้องแกะกล่อง ให้ใส่แค็ปทีละกล่อง (สุดท้ายน้องกร่าง ก็ต้องเปิดคนละกล่องใส่ลงถาดหมุน..) เจออีกคน..เห็นเราเดินไปเดินมา.. "เจ๊..เขาบอก เค้าสั่งให้เจ๊ทำงานอะไรหรือยัง.. (น๊าน..).. เปล่า ยังไม่ได้บอก ..เราก็หยิบถุงขยะจะเอาไปทิ้ง ป้านิ่มบอก ผูกปากถุงวางบนถังขยะ
(แหม จะอู้งานออกไปเดินเล่นซักกะหน่อย ป้ารู้ทัน)
*
สุดท้าย ตัตดัวไปลง line พี่ Ning เอา Avon Black Suede (นั่นสิ เห็นตั้งกะเช้าแล้ว ยี่ห้ออะรายหว่า คุ้น ๆ) หอมมากกลิ่นของผู้ชาย ถ้าผู้ฉิงชอบ ก็น่าจะใช้ได้.. * (น้องกร่าง จับคู่กับน้อง mouth ไปใส่แค็ปสีขาว หัวมน) ตามสบายนะน้อง..
*
วันก่อนพี่เอ..เดินมาพอดี ไอ้เราก็รีบไปยืนบัง น้อง mouth นั่งแกะขนมเคี้ยวหนึบ (แบบซูกัส) 1 เม็ด , กับน้อง FAR.. 2 คน กินกันละคนเม็ด.. เอากระดาษทิชชูสีน้ำตาล L30 ของ Kimberly Clark ห่อกระดาษลูกอมเคี้ยวหนึบ.. (โทษหนัก ถึงขั้นไล่ออก.. ถ้ามีประวัติไปโรงงานอื่นเขาก็จะไม่น่าจะรับเลย ไอ้เราเด็กใหม่ ไม่กล้าเตือน ถ้ารอดก็โชคดีไปนะน้อง)
*
มีคนชวนไปสถานธรรม ชวนกินเจ (ไม่ K L M) ..ไม่รู้สิ..ก็เคยไปมาแล้ว ตั้ง 2 สาขา.. แถวบางลำภู.. กับที่กำแพงเพชร
*
คุณนายแม่วิภา จงมีความสุข บอก "ใช้ให้ถึงกลางเดือนนะ ให้มึงดือนละ 6 พัน ของท่านเตี่ยอีก 2 พัน (ไม่รู้รวมเป็นเท่าไหร่ที่เราจะได้) ที่บางพลี ตึกหลังเดียว ค่าเช่าเดือนละ 8,500 สองคนพอกินเรอะ.. ให้ทำอะไรก็ไม่ทำ.. ที่นี่ไล่ ก็ไม่มีเลี้ยง ไม่มีให้กินแล้วนะจะบอกให้" / "อะไร เอาไปวันที่ 28 ธค.54 เพิ่งจะกี่วันเอง หมดแล้วเรอะ.." มาคู่กับสมุดโน๊ตเล่มเล็ก
*
เซ็นรับเงินไปด้วย..มาวันนี้ ต้นเดือนมกราคม 2555
*
โอนเข้าบัญชีมา ขอยืมอีก 2,000 บาท.. ไม่ได้โทร.มาบอก..วันรุ่งขึ้นต้องไปเสี่ยงเช็คที่แบงค์ไทยพาณิชย์เอาเอง..ว่ามีเงินเข้าหรือเปล่า
*
เจ้าของบ้านเช่า บอกว่า มีผู้หญิง เสียงสูงอายุ มาโทร.ถามว่า.. พี่อยู่ที่นี่ (คงถามอะไรอีกหลายเรื่อง. อยู่กับผู้ชายหรือเปล่า ..เจ้าของบ้านบอก "ไม่ยุ่งเรื่องส่วนตัว")
*
ขยะแขยง ความคิดโสโครก โสมม..ชั่วไม่มีที่ดี
*
คนทั้งโรงงานถาม "เป็นคนจีนหรือเปล่า เป็นคนที่ไหน ท้องหรือเปล่า.. นึกยังไงมาทำงานที่นี่.." ก็ตอบไปทุกคำถาม "พ่อแม่แท้ ๆ เลยเหรอ" "ทำไมพี่น้องเป็นคนเห็นแก่ตัว" / "อ๋อ อย่าไปว่าเค้า.. พ่อเขียนพินัยกรรม ยกสมบัติ มรดกให้เขาอย่างถูกต้อง .."
*
วาสนาดี ไม่ 50 ก็มีสมบัติ มรดก,, อายุ เกือบ 50 ก็ไม่ต้องทำงาน (หนัก) มีค่าเช่าบ้านกินไปตลอดชีวิต มีเงินให้ลูกเมีย(ใหม่) ใช้สบายไปตลอดชาติ..เกิดชาติหน้ายังสบายอยู่เลย..งานนี้แม่จัดไป จัดให้ จัดเต็ม
ส่งเรียนโรงเรียนดัดสันดาน..โรงเรียนประจำ ดาราสมุทร ..ก็ยังไม่พอ..เป็นลูกชายคนโตที่แสนดีอย่างนี้ต้องส่งเสริม..
*
ลูกสาวคนเดียวที่ช่วยพ่อแม่ทำมาหากินตั้งแต่เด็ก.. ถ้าอยากมีชีวิตอยู่ต้องทำไปทำงานหาเงินเอง เป็นคนงานในโรงงาน มีแต่สาว ๆ อีสาน เหนือ ใต้.. ไม่มีลูกจีนเลย...สักคน
*

*

10 มค.55 วันนี้อังคารแล้วหรือนี่ ไปเถียงกับเด็ก 7-11 "พรุ่งนี้วันอังคารไม่ใช่เหรอ"

ทำงานจนเบลอ.. วันนี้ แอบจะไปสอย line เทกระป๋อง เจ้าถิ่นไม่ยอม "ไปลงที่อื่น ไปที่เดิมเลยไป"
*
โกยเบ้าไม่ทัน หัวใจจะวาย.. ยกไม่ทัน.. พี่ pen ปากกา บอกเปลี่ยนงานเอามั้ย..บอกหัวหน้าแล้วว่า "พรุ่งนี้ลาออก" ไม่ให้ออก ต้องบอกล่วงหน้า กลับไปหาพี่ pen ปากกา หางานให้ลง.. ยกกระบะ ยกกันไม่ทัน โรงงาน ไม่ให้ แผ่น safety support หลังเลย.. ขนาดผู้ชายหนุ่ม ๆ 20 กว่า ๆ ยังขอย้าย  line เลย เดี๋ยวไปเอาผ้าออกจากเครื่องก่อนอะ เดี๋ยวมาต่อ..ปวด son teen มากเลย
*
บ่ายให้ไปเข้า Line เช็คกระป๋อง ตอกหัวฉีด.. ขาเก่าสั่งให้เฝ้าตรงนี้ ถ้าว่างถึงให้ไปช่วยเพื่อนใส่แคป.. อ๊ะเราก็มือไว 3in1..น้องใหม่มาด้วยกัน เขาถนัด ทีละ 2 บอกนิ้วสั้น.. "ไม่ได้ ต้องทำให้ได้ 3"
*
คนคุม line เรียกให้ไปใส่แคปมั่ง เรียกให้ช่วยเอากป.สำเร็จแล้วลงกล่อง
*
ขาเก่า ตะโกนว่าเด็กใหม่ ทั้ง 2 sub ว่า "ใส่แคปทำแค่ 2 คนก็พอ" สุดท้ายแกคงรำคาญเลยย้ายตัวเองไปทำ line อื่น
*

9 มค.54 วันนี้ เจอยัยคนนั้น ไล่ให้ไปทำ line อื่นจะได้เก่ง อีกละ..เซ็ง duck

ก็ไม่สนใจ.. เหรอคะ..งั้นพรุ่งนี้เดี๋ยวไปเข้า line อื่น (เออ. ถ้าเขาให้ไป..มะเช้าเข้าแถวเฉพาะ Sub เรา Sub lead ยังตัดตัวเราไป line p.3 อีกละ ทำไง ก็ลงที่เดิมนั่นแหละ
*
กป.เล็กเสร็จแล้ว.. ล้างเครื่อง อองเก็ง (ป้าใจดีบอก) เพิ่งเคยได้ยิน..ลีดส์เขาบอกให้วิ่งไปดูชื่อตัวเองว่า ช่วงต่อไปทำงานที่ไหน รู้เรื่องเหรอเนี่ย.. L/K ถามชาวบ้าน มันคือเครื่องอะไร..น่าจะเป็น Leaker น้ำก็ร้อนนิดหน่อย..ขัด ๆ เขาขัดซะจนเรี่ยมเลย.. ให้เวลาล้างเครื่อง 1 ชม... นายช่าง ที่คาดหมวกสีชมพูลงมาดูเองเลยอ่ะ.. ช่วยป้าเขา รูดสายยาง เครื่องดูดฝุ่น+น้ำ (น่าจะใช่) รูดมันไปเลย..ไม่ได้เอาหน้าอวดนายช่างนะตะเอง..
*
แล้วก็รอเขามาเรียกเข้าห้องกลาง เขาเรียก "งานกระบะ" มีคนโกยเบ้า น้องสามล้อตุ๊ก ๆ ใจดี..เขาบอกทุกอย่างเลย.. เขาโกยเก่งมาก.. ยกกระบะ ขึ้นลงซะจนปวดเอว.. (น้องสามล้อ อีก sub นึง) น้องผู้ชายยกกระบะ ไปส่งline เสียบ กป.ใหญ่ ทำซะจนปวดหลัง..ขอย้าย line น้องผู้หญิงอีกคนมา เขาดื้อนิดหน่อย ถนัดหนีบทีละ 2 ไม่ทันจริงๆ บอกให้เขาโกยแบบ น้องสามล้อ..เขาก็ไม่ทำ ข้างในเขาก็ว่าขึ้นไฟแดง เครื่องติด.. น้องผู้ชายลองเปลี่ยนมาโกยเบ้า.. (คิดแล้วหละว่าน้องเขาทำไม่ทัน..เพราะคนโกยจะต้องเบรค งานออกมาก่อนยิงล็อตด้วย)
*
เกือบเลิกงาน น้องสามล้อเขาชมว่า "ดีว่าเจ๊เขาหัวไว เอากระบะเหลืองมาใส่เบ้า" เค้าก็เอาใส่กระบะ แล้วมาเทส่งกระบะเหลือง ไม่งั้น กระจายเต็มพื้น..งานเข้าอ่ะดิ.. เก็บกันทันซะที่ไหน.. คือเรื่องของเรื่อ...กระบะมาไม่ทันใช้..
*
นายช่างปล่อยครีม.มี 2 คน.ใจดีมาก เดินผ่านก็ช่วยเก็บเบ้า..
*
มะเช้าทำกป.ล้มเอง 1 ใบ..เพราะเขาปล่อยสายพานเร็วมาก.. ยัยคนนี้ก็ เบรคไว้ หยิบแทบไม่ทัน.. แถมถ้าแกเมื่อย ก็จะวางกป.ไม่คู่ชิดกัน มีช่องไฟ ตั้งแต่ 0.5-3 นิ้วกว่า ๆ เลย..ไอ้เราก็ต้องบีบตัวเอง..หนีบ 2 กป.มาวางให้ชิดติดกัน..ไม่งั้นล้มทั้งแถบ..
*

มีน้องคนนึงเดินมากระซิบถาม "พี่ท้องเหรอเปล่า"

 "(บ้า) หาคนทำท้องยังไม่ได้เลย" /  "ไม่ต้องอาย บอกหนูได้นะ..หนูไม่บอกใครหรอก.. ไม่ท้องเหรอ แต่ทำไมท้องใหญ่จังเหมือนคนท้องเลย"
/
เออ..เดี๋ยวมีตังค์ ค่อยไปตรวจฉี่ "ตรวจการตั้งครรภ์ เดี๋ยวจะป้ายแขวนคอไว้ว่า .. "ไม่ได้ท้อง"
*
ไปลง Line ไหน มีคนถามซะทุก Line
*

ก๋วยเตี๋ยวหมู ดู๋ดี๋ สูตรมะนาว

ถ้าเป็นก๋วยเตี๋ยวหมูดู๋ดี๋ สูตรมะนาว เลยลานอเนกประสงค์เข้าไปในซอยทองหลางนิดนึง ก็อร่อยมาก แต่วันนั้นกิน 2 ชาม.. ใกล้เที่ยงแล้ว แต่น้ำไม่เดือด เห็นแค่ควันขึ้น .. เส้นหมี่ ลวกแข็ง ไม่สุก น้ำก๋วยเตี๋ยวไม่ร้อนเลย ..ไม่มีควันขึ้น.. มีข้าวเกรียบปลา ปักษ์ใต้ ขายถุงละ จำไม่ได้ว่า 15 บาทหรือเปล่า
*

มะวาน ยืนตั้งกะ 7.30-19.30 น. เจ็บ son teen มาก ๆ เลย ..เล่นเน็ตม่ายหวาย

มะวาน ยืนตั้งกะ 7.30-19.30 น. เจ็บ son teen มาก ๆ เลย ..เล่นเน็ตม่ายหวาย.. ไปเจอรุ่นพี่ คุยให้หัวหน้าฟังเรื่อง buddy ถอดงานครีมโกนหนวด.. ยืนด้วยกัน..เข้าใจว่าจะเป็น sub.. อีกบริษัท..ท่าทางเก๊ก ๆ ไม่คุยกับเรา..ไม่ถามชื่อเรา แต่ถามว่า sub เรามีรถรับ-ส่งด้วยเหรอ..บอก "ก็โบกรถ staff กลับเอา"..แต่เขาชอบคุยกับ staff ของโรงงาน.(คุยไปหัวเราะไป). ชอบเก็บจุกขาวที่ตกพื้นเวลาคนตอก ตอกกระเด็น..เก็บเอาไปให้คนตอก ซึ่งจริง ๆ แล้ว จุกกด..สีขาว ถ้าตกพื้น น่าจะถือว่าปนเปื้อน (ฝุ่น เชื้อโรค..ไม่ถูกต้องตามมาตรฐาน GMP.. คุยให้หัวหน้าฟัง กับคนใน office ที่ได้รับคัดเลือกไปอบรมที่ญี่ปุ่น 1 ปี.. ต้องลงมาทำงานใน Line สายการผลิต..ก็เจอ น่าจะเป็นขาโจ๋ รุ่นเก๋า.. มีขอเปลี่ยนตัว เอาคนโน้นมาทำงานแทนคนนี้.. (มีงี้ด้วย)..
*
อารายว๊า.. เดินไปฉี่ 10 นาที แป๊ปเดียวเองอ่ะ
*
มีการชี้ให้เราลงไปเก็บจุกที่ตกที่พื้น..เราบอก "นั่งไม่ไหว"..  (คือถ้าจะให้ช่วยเก็บ ต้องรอให้สายพานหยุดก่อนสิ.. เพราะทำหน้าหน้าที่ตรงนี้ของเราให้เต็มที่ ถ้าสายพานเครื่องส่งกระป๋องตัดขัด..เราก็ยืนเฉย ๆ ได้ แต่ไม่ได้นั่งเก้าอี้หรือนั่งกับพื้นเลย มีนั่งยอง ๆ บ้าง 2 ครั้ง) ถ้าเป็นอีก Sub ก็แสดงว่า คนนี้ชอบ "ทำงานเอาหน้า" เห็นบอกทำมาหลายปีแล้ว.. พอเรามาเข้า Line พูด "ไปทำงานเก็บเบ้าใส่กระป๋องสิ..งานง่าย ๆ งานตรงนี้ (งานถอดกระป๋องออกจากเบ้า เรียก "ถอดงาน") มันยากนะ..ต้องไวมาก ๆ ถึงจะทำได้"
*
"ก็ไม่รู้สิ พอดีวันนี้ คนคุมตัดจำนวนคนเข้าแถวก่อนเข้า Line พอดี เมื่อวานมายืนทำตรงนี้ (น้อง Sub 2 คน อีกบริษัทก็พูดดี สอนดี..เขาบอกให้วางเป็นคู่) คนคุม Line เขาบอกให้วิ่งเสียบเลย ไอ้เราก็เอาละวะ..มะวานทำตรงนี้ ก็ยืนตรงนี้แหละ.. คุณไวแค่ไหน ทำมากี่ปี ฉันก็สอยทัน วางได้ยินเสียงพร้อมกัน บางทีเร็วกว่าด้วย(คุยซะหน่อย) แต่เจ๊แกชอบ ปัดงานออกมา แล้วเขาก็หยิบถอดงานสะดวกขึ้น ไอ้เราต้องเอานิ้วกัน บางทีแกปัดแรงปัดค่อย (ทำดู Line ตอกจุก..เหมือนจะเร่งงานออกจากสายพาน..เพื่อให้เร็วขึ้น.. เขาบอก "ไม่ต้องวางติดกัน.. คนตอกเขาตอกลำบาก" / (ได้สิ จัดไป..วางให้มีช่องไฟ สวยเป๊ะเด๊ะ..เอาไงอีก..บอกมา..) เขาใช้มือข้างเดียว หนีบ 2 กระป๋องออกจากเบ้า.. วางบนสายพาน.. นับรวม ๆ ก็มี กระป๋องเอียง (เราต้องเอาตั้งตรง) กับกระป๋องล้ม รวม ก็ 7 ครั้ง..
*
ส่วนเราทำกระป๋องล้ม เพราะเขาปัดงาน (เราเสียจังหวะ) เราต้องบีบเข้าไปรับงานเพื่อถอดเบ้า เผื่อเวลาถ้ากระป๋องล้ม จะได้จับตั้งทัน..เพราะยืนฝั่งนี้ มีโอกาสที่จะเกี่ยวกระป๋องล้มได้ง่ายกว่ายืนฝั่งโน้น..
*
กระป๋องล้ม ต้องตั้งสติ รีบเอาขึ้น ไม่งั้น กระป๋องอาจบุบ หรือสีถลอก (น้องผู้หญิงคนนี้เขาบอก.. ลูกสาวจบปริญญาตรี กพ.นี้ ยินดีด้วยค่ะ เก่งจัง) เขาถามก่อนมานี่ ทำอะไร "ก็ทำมาหลายอย่าง" ส่วนเขา "เคยขายของ" แล้วทำอย่างไหนดีกว่าคะ.. เขาบอก "ขายของดีกว่า ได้พักผ่อนมากกว่า"
*
ตรงนี้ เห็นหลายคนทำทางเก่ง..แต่..
*
ป้าที่นั่งคุมเครื่องเช็คกระป๋องรั่ว แกก็ดี๊ดี.. เทน้ำหยดจากกระป๋อง.ตอนก่อนเข้าเบรค
*
หัวหน้าเป็นผู้หญิงที่เก่งมาก แยกทางกะสามีตอนท้องลูก จับได้สิ.. (ดูจากลายมือ เขียนตัวหนังสือสวย.. สะบัด..น่าจะเป็นผู้หญิงที่เด็ดขาด ใจเด็ด.. จริง ๆ) ทำงานเก่งมาก แยกสีผ้าที่จะตัดรองเท้าเก่งมาก.. แยกได้ทุกสี เป็นผู้หญิงลุยงานหนักมาก..ทำงานที่นี่ เขาเล่าให้ฟังว่า "ไม่เคยหยุดเลย" โอ้โห..ได้ทั้งค่ากะ O.T. เบี้ยขยันรายวัน เบี้ยขยันรายเดือน..
*
ตอนเช้านั่งกินข้าว เห็น นายญี่ปุ่น (น่าจะใช่ ไม่ใส่เสื้อ staff สะพายกระเป๋าคอมฯ เดินเข้ามาก่อนขึ้น office มีหันมาเหล่ที่โต๊ะกินข้าว..สำรวจด้วยสายตาอย่างละเอียดว่ามีลูกน้องเหลืออยู่หรือเปล่า เนี๊ยบจริง ๆ เลย)
*
แล้วนายแป้งหมัก เฮี๊ยบ เนี๊ยบ ขนาดนี้อ๊ะป่าว..เดี๋ยว ลูก..กับ..น้อง.. กลัวกันแย่เลยอ่ะเนอะ
*
ที่นี่ "ห้องเช่า" หายากมากเลย ตึกสวย 4,000 ห้องแอร์ ห้องเก่า อย่างถูกก็ 2,000...
*
เค้าก็คงทำงานที่นี่ตลอดชีวิตแล้วล่ะ ถ้ายังยืนไหว..หายใจอยู่.. หรือถ้าเขาไม่ไล่ออกซะก่อน อิอิ
*

หัวหน้าใจดี ขนาดยุ๊ง ยุ่ง พี่เค้ายังยิ้ม ยังหัวเราะได้เลย

ถามเรื่องครอบครัว..มีลูกชายน่ารักมากเกือบ 8 ขวบ โตกว่าน้อง POOM ปีกว่า ๆ
*
เพื่อน ๆ ก็ดี สนุกดี ยังไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไหร่
*
วันนี้เป็นเด็กเสิร์ฟ กล่องกระดาษ ตัดเสิร์ฟให้คนขีดเส้น.. (เสริ์ฟซะน้องเค้าบอก ช้าๆหน่อยก็ได้..เมื่อยหลัง เอว กันทั้ง 2 คนเลย..น่าฉงฉาน..เนอะ)
*

บริษัทญี่ปุ่น ทำงานเอาเนี๊ยบมาก ๆ ไม่งั้น ORDER อาจตีกลับ ได้ไม่คุ้มเสียอ่ะนะ

นายว่ามะ.. ถามพี่ ๆ นายลงมาเดินตรวจ line ไหนคนเยอะเกินความจำเป็น เฉ่งคนคุมด้วยอ่ะ 55
*
คิดว่าน่าจะเป็นคนนี้ อวบ ๆ หน่อย.. อายุซัก 52 UP นะเค้าคิดว่า
*
ทำไลน์ติดสติ๊กเกอร์กล่อง 3 pallet 1.1ชม20 นาที.. pallet 2/ 1 ชม.10 นาที /  pallet 3/ 1 ชม 10 นาที (แอบอ่านเอา ไม่รู้ป้าคนคุมจะด่าเราอ๊ะป่าว
*
ข้าวฟรี กับข้าว คูปอง 10 บาท / กลางวัน 10 บาท / เย็น 20 บาท / ถ้ากะดึก คูปองใช้ตอนตี 5ได้เลย ไม่งั้นเสียสิทธิ์ แลกข้าวแลกไข่.. (แต่ยังไม่มีเตาแก๊สทำไข่เจียวเลย..ว่าง ๆ ตะเองมาดิ เดี๋ยวเค้าทำไข่เจียวให้กิน..ถ้าไม่กลัว คลอเรสเตอรอลขึ้นสูงปรี๊ดอ่ะนะ)
*
ก๋วยเตี๋ยวหมูแดง วันนี้ ดูหน้าตาน่าอร่อยมาก.. STAFF เงี้ย เข้าคิดซื้อกันตรึมเลย
*

โรงงานผลิตเครื่องหอมส่งญี่ปุ่น ช่วงนี้ ORDER ญี่ปุ่นเยอะมาก ทำกันทั้งวันทั้งคืน

มีค่ากะเช้า มีค่ากะกลางคืน สนุกดีค่ะ นาย..แป้งหมักอายุท่าวหร่าย..ถ้าไม่เกิน 42 โทร.บอกเค้า เดี๋ยวเค้าจะหางานให้ทำ วันเสาร์ ถ้าเป็นเสาร์วันหยุด ได้ OT. รวม ๆ เกือบ 600 กว่าบาท
*
ที่บ้านไม่หนาวแล้วใช่อ๊ะปะ..
*
วันที่ 14 เป็นวันเสาร์เค้าไม่ว่างอ่ะนะ หาเงินกินข้าว..ไอ้เราไม่มีมรดก ไม่มีสมบัติ.. แก่แค่ไหนก็ต้องทำ บุญไม่มา วาสนาไม่ช่วย..
*
http://www.youtube.com/watch?v=UPnQ8uBRJrY&feature=related
*

6 ธค.55 โทร.บอกแจ่.ให้บอกม๊า ขอยืม "2,000" ทำงานที่นี่ได้วันละ 300 กว่าบาทรวม O.T.

เพราะต้องซื้อกางเกงใหม่ กลับบ้านดึก ซักกางเกง แล้วแห้งไม่ทัน ตี 5
*
อาจต้องซื้อถุงเท้าสีขาว รองเท้าอีก 1 คู่ ประมาณ 150 บาท (ผ้าใบสีขาว สีอื่นไม่ให้ใส่). เสื้อยืดใส่ทำงานอีก 1 ตัว ..150 บาท   เสื้อคลุมใส่ไปทำงาน..เพราะเขาไม่ให้ใส่เสื้อยืดทำงาน ให้เห็นยี่ห้อของบริษัท เผื่อมีเรื่องมีราวกับคนอื่น บริษัทจะเสียชื่อ.. หรือไม่ก็คนทำงานอาจอันตราย..เหมือน 7-11 เขาก็ใส่พนักงานร้านทุกคนเปลี่ยนเสื้อผ้ากลับบ้าน ก่อนออกจากร้าน.. ตรวจเช็คกระเป๋าสตางค์ด้วย แต่ที่นี่เช็คกระเป๋า..ตอนออกจากโรงงาน กำลังหาที่อยู่ใหม่ เพราะเจ้าของห้องเขาขอห้องคืน..ถ้าไม่มีเงินมัดจำห้อง 1,400 ไปจ่ายเขา.. มีคนมาจ่อคิวรอเข้ามาอยู่ห้องเช่าเดือนละ 1,400 (มีจ่ายของเก่าก็บุญโขแล้ว 3,557 บาท)
*

ห้องเสื้อ "พิกุล" ซอยทองหลาง ดู ๆ เสื้อสวยดี

มีเสื้อสูทให้เช่าราคาถูกด้วย ชุดไทย ราตรี ชุดวิวาห์ ก็สวยดีนะ.. ติดร้าน  7-11
*
083-1170251 (ไม่รู้ว่าจำเบอร์ถูกละป่าว..ทดสอบความจำ (สั้น)
*

นาย..แป้ง..หมัก..รายงานผล โทร.ไปถามปรากฏว่า

ใบสมัครที่ส่งไปสมัคร "คาราวาน มองโกเลีย" ไม่ผ่านการพิจารณาในขั้นต้น
จีงเรียนเพื่อนายแป้งหมักโปรดทราบ..แล้วเปลี่ยน
*
ไปละ

ก๋วยเตี๋ยวเรือ "ตั้งหลัก" มีทั้งหมูและเนื้อ แยกหม้อ..ซอยทองหลาง นิคมฯ อมตะนคร

ซอยทองหลาง ก๋วยเตี๋ยวเรือ หมูสด ลูกชิ้นหมู หมูตุ๋น ราคาเดียว ชามละ 15 บาท (กากหมูอร่อยมาก) หมูตุ๋นไม่เปื่อยยุ่ย กำลังพอดี หมูสดขาว น่าจะนุ่ม (หั่นหิ้นหนาประมาณ 2 mm. ลวกสุกกำลังพอดี นุ่มไม่แข็ง รสธรรมชาติ คิดว่าไม่ได้หมักนะ) ให้หมูตุ๋นเยอะ..อร่อยมาก แต่น้ำซุปออกหวาน ชิมก่อนปรุง พริกป่นคั่วเอง บดเองละเอียด..ไม่เผ็ดมาก.. ลูกชิ้นหมูก็ O.K. ค่ะ สีไม่ขาว น่าจะไม่ใส่แป้ง (หมูสด+ลูกชิ้นหมู 1 ลูก) ถามลูกค้าด้วยว่าเป็นอิสลามหรือเปล่า (แกบริการลูกค้า เอาใจ(ใส่) ลูกค้ามากเลย) เปิดขายมาได้ 2 เดือนกว่าแล้ว.. อัธยาศัยดีค่ะ.. ใครมาอมตะนคร แวะชิมกันได้นะคะ อร่อย (ไม่ฟันธง..เพราะไม่มีธง / ไม่ confirm เพราะชีวิตไม่ firm อ่ะน่ะ)
*
ก๋วยเตี๋ยวเนื้อ มีเนื้อสด และลูกชิ้น (ไม่มีเครื่องในนะคะ)
*
จัดให้ไม่ได้ค่ะ..ต้นทุนสูงมาก เคยเอามาแล้ว โหระพา กก.ละ 120 ถั่วงอกอีก.. อันนี้เห็นใจจริง ๆ ค่ะ
*
หมูตุ๋นเปล่า ถ้วยละ 25 บาท.. ใส่ถุง takeaway กลับบ้าน ถุงละ 20 บาท...สงสัยไม่มีข้าวเปล่า.. แคบหมูยังไม่มาส่ง แคบหมูมาแล้วถุงละ 5 บาท ฟูสวยน่ากิน.. มีเกาเหลาชามละ 30 ข้าวเปล่าถ้วยละ 5 .. มีลวกจิ้มด้วย...ไปดู menu เอาค่ะ..
*
ขายทุกวัน (นอกจากป่วย ไปธุระ ถึงหยุด ติดป้ายบอกล่วงหน้า 1 วัน) ไม่ต้องสั่งพิเศษ เพราะมี size เดียว 15 บาท ..วันนี้ไปชิมมา ซัดไปซะ 3 ชาม.. 45 บาท น้ำแข็งเปล่าแก้วใหญ่ (สแตนเลส) เต็มแก้ว
*
ขาย 9.00-16.30 น...
*
ถามว่ารำคาญมั้ย ถามอยู่ได้..เขาบอก "ยินดีตอบทุกคำถามค่ะ" บริการดีจริง ๆ มีวัดเอาบาตรมาทำให้ทำบุญ น้องเขาถาม "วัดไหนคะ" ใส่สตางค์ทำบุญด้วย..
*
ถ้าไม่กินหวาน บอกได้นะคะว่า "ไม่ใส่น้ำตาล" ที่โต๊ะมีเครื่องปรุงรสครบ
*
ขอบอก "กำไรไม่เยอะ พออยู่ได้" สรรพากร อย่าเก็บภาษีเยอะนะคะ
*

4 มค. 55 มาซื้อตึกแถวกันเถอะ 67x,xxx เอง หุหุที่จริงป้ายบอกเป็นคอนโด หน้านิคมฯอมตะ

"เดอะเฟริส์" เป็นคอนโดนะคะ ไม่ใช่ตึกแถว เริ่มต้นที่ 67x,xxx.- บาทเอง.. ตึกแถว 2 ชั้น ทำเอียง ๆ ไม่รู้ทำไม สงสัยจะฮวงจุ้ย ข้างหน้าเอียง แต่ข้างในน่ะ เป็นห้องตรง 2 lock ห้องละ 3 ล้าน 8 ..ราคาไม่รวมดอกเบี้ยเมื่อ 3 ปีที่แล้ว..มี 10 ล้านก็ซื้อไม่ได้ เพราะเขาขายหมดทุกห้องแล้วจ้า
*
084-457-5999, 090-728-0138 เปิดจอง ผ่อนดาวน์ หรืออะไรก็แล้วแต่ โทร.ถามเองนะคะ
*
ต้นซอยทองหลาง เปิด 7-11 วันที่ 10 มค.55 นี้ อีก 3 ห้อง.. ข้างในซอยมีคอนโดไม่ต่ำกว่า 3-4 ตึก เต็มทุกตึก เช่าห้องละไม่ต่ำกว่า 2,600 หรือไปถึง 3,500 (แอร์) โดยประมาณ ..เมื่อคืนวันที่ 1 มค.55 มีรถกระบะมาส่งที่นอน 1 หลัง 6 ฟุต ..ถาม "บุญจิราแมนชั่น" อยู่ไหน ซอยแรกเลยค่ะ ที่ตึกสวย ๆ ปากซอยมี 7-11 (ลุงแกก็ค่อย ๆ ขับ ขับไปมองไป..คงจะไปถูกอ่ะนะ..หาง่ายจะตายไป)
*
คิดเล่น ๆ ว่า ซอยนี้ น่าจะทำ "ถนนข้าวสาร" of Amata Nakorn สงกรานต์ หรืองาน "Madigras" หรือ "ปิดถนนคนเดิน" ขายของทุกสิ้นเดือน.. แนว "กาด" ขายสินค้าเหนือ.. หรือทำแนว "แห่แบบญี่ปุ่น" ทำนองเนี้ย.. ทำเป็น "ถนนวัฒนธรรม" เดินไหวนะ ไม่กี่ร้อยเมตรเอง ..จากลานอเนกประสงค์ อมตะนคร ทะลุถึง ถนนบายพาส (น๊าน ทำเป็นรู้จักดี)
*
ซื้อตึกไว้ขายต่อยังได้เลย.. เช้านี้ หน้า 7-11 มีรถเข็นปาท่องโก๋ น้ำเต้าหู้มาขาย ก็อร่อยใช้ได้..แต่บางตัวจะได้กลิ่น "เช้าก่า" หรือแอมโมเนียเยอะไปหน่อย 3 ตัว 5 บาท ไม่มีซาลาเปาทอด
*
7-11 สาขานี้ เอาขนม "Xongdur" ไปไว้ใต้ shelf นม UHT แบบแพ็ค ไม่วางบน shelf Snack แล้วเขาจะขายได้เหรอคะ?
*
มะเช้าจะซื้อ "ดับเบิลดริ้งค์" แอปเปิล+มัลเบอรี่ ที่ฝาขวดมีสติกเกอร์แปะ สีเดียวกับฝาเลย สีเหลืองอ่อน เขียนตัวเลขสีแดง 20 กาX เหลือ 16 บาท.. (มีขวดเดียว) หยิบไปลองให้ cashier ยิงดู เขาบอก 20บาท..รับไหมคะ.. ไม่รับไม่เป็นไร ..สักพักน้องผู้ชาย เอาขวดนี้เข้าตู้เย็น แกะสติกเกอร์ออก บอก มีแต่ พวกนี้ 5 รส ที่ 16 บาท ..(อิชิตัน ออร์แกนิค กรีนที) ..(เออ.พวกนี้น่ะรู้แล้ว) น้องบอก "ไม่รู้ใครเอาสติกเกอร์มาติด"
*
เดินกลับ เจอรถงี่เง่า รถกระบะ Toyota Hilux สีบรอนซ์เงินออกเทา เราเดินในเส้นขาว พี่แก เหยียบปรื๊ด..พรืดมาเลย แซงขวาออกมาจากชาวบ้าน ดีนะที่เรากระโดดหนีทัน ไม่งั้น โดนมันเหยียบแน่เลย.. ทะเบียน ชข1227 กรุงเทพมหานคร (นิสัย) กระรถด้านหลัง ติกสติ๊กเกอร์ "ห้วยขาแข้ง"...
*

นาย..แป้ง..หมัก.. ที่เล่ามาก็เป็นเรื่องจริง นี่เค้าไม่ได้ด่าแม่เลยนะ

นายว่ามันแย่มั้ย.. ที่เค้าเล่าเรื่องจริงให้นายฟัง..
*
สงสัยสุดท้ายคงต้องกลับมาทำงานบริษัท PCS คงต้องกลับมาล้างห้องน้ำตามเดิม วันละ 220 (Zoneอื่นที่ไม่ใช่อมตะนคร ไม่ได้เลยนะ 220 เนี่ย น้อยกว่านี้หลายบาทอยู่)
*
นึกออกได้ว่า "เก้าอี้พับ LeoStich ที่ได้แถมตอนซื้อบัตร 7-11 หายไป เลาะเอากระเป๋าออก กะทำกระเป๋า แล้วถักเชือกร่ม ใส่แกนเก้าอี้แทน"/ "แผ่นเพลง "ผมจะเป็นคนดี" ที่ได้มาฟรีตอนไปนั่งฟังเสาวนา "ครึ่งทางละคร "ไฟอมตะ" หายไปกับถุงที่โจรมันยกเค้า.. ตอนแรกคิดว่าจะเอาไป write แล้วให้ อมตะปลาเผาสาขา2 กลับไปไม่มีแล้ว" / อ้อยังมีอีกอัน "นาฬิกาปลุกสีเขียว-น้ำเงิน ซื้อมาอันละร้อยนึง ที่ fasion mall โรบินอนุสาวรีย์(เก่า)" ชีวิตนี้จะโดนปล้นอีกมั้ยเนี่ย
*

สวัสดีปีใหม่ "ป๊า" 3มค.55

หลายวันก่อน หนาวมาก.. เค้าขาผิวแห้ง คันมาก เลยนึกถึงป๊า ตอนที่นอน รพ.จุฬา ขาหน้าแข้งถึงปลายเท้า ผิวหนังแห้งแตกเป็นลายคล้ายเกล็ดงูเลย.. ของเค้ายังคันขนาดนี้ ของป๊าคงจะคันมาก เกาก็ไม่ได้.. เค้าเอาโลชั่น "กานิเยต์" ขวดสีเขียว..ไปให้ม๊าบอกให้เอาไปให้ยายป้อม ทาให้ป๊าที..ม๊าบอก "ไม่ต้องที่นั่นเขาก็มี" แต่ที่เค้าเห็น โลชั่นซิตร้า ขวดเล็ก มันหมดแล้ว ถ้าจะบีบต้องเขย่า บีบอย่างมาก
*
วันรุ่งขึ้นเค้าไป ปรากฏว่าไม่มีโลชั่น.. อีกวันเค้าก็เอาโลชั่น "กิฟฟารีน กุหลาบ" ไปกดทาให้ป๊า ตอนทาป๊าสะดุ้ง ร้อง...เค้าถาม "เย็นเหรอ" แต่เค้าก็ทาให้ป๊าจนทั่วถึงปลายเท้า.. แล้วก็บีบใส่ขวดซิตร้าขวดเล็กอีกขวดหนึ่ง.. เป็นเรื่องที่เค้าแปลกใจมาก หลังจากเห็น "พินัยกรรม" ที่ป๊าเขียนยกบ้านที่ดินให้ลูก "ป๊อป" คนเดียว ทั้งหมดให้เขา..
*
ทั้งหลายทั้งปวงก็ชั่งมันเถอะ แค่อยากเล่าให้ป๊าฟัง.. สงสารป๊า ในช่วงเวลาของชีวิตครั้งสุดท้าย ยกทรัพย์สมบัติให้ลูกชาย "ป๊อป" เป็นคนอื่นเขาละทิ้งทุกอย่าง ไม่ห่วงเรื่องทำมาหากิน แต่นี่รู้ทั้งรู้ว่าจะได้รับทรัพย์สมบัติ มรดก มากมายทั้งหมดอย่างนี้.. เขากลับอ้าง "ถ้ามัวแต่ไปเฝ้า(ป๊า) ก็ไม่ต้องทำมาหากินกันพอดี" อย่างเปียนี่ หอบเอางานไปทำเฝ้าแม่ตอนผ่าสมอง.. เปียเป็นลูกที่ขยันมาก แม่รักมาก ให้เงินให้ทองให้สมบัติมากกว่าพี่น้องคนอื่น ๆ ... ก็ได้แต่เห็นว่าพ่อแม่คนอื่นเขาเป็นอย่างไร..ไม่กล้าเอามาเปรียบเทียบกับพ่อแม่เค้า(นังปู) เด็ก ๆ ช่วยพ่อแม่ทำงานทำมาหากิน.. สุดท้ายต้องมากลายเป็นหมาข้างถนน..ชีวิตก็เป็นเช่นนี้แล
*

นาย..แป้งหมัก ไปไหนอ๊า..

นายหัวไปเลยนะ..ไปไหนเนี่ย.. ไปกินเด็กเหรอ..เดี๋ยวตาย เดี๋ยวตาย.. โผล่หัวออกมาซะดีดี

สวัสดีปีใหม่ "ป๊า สมศักดิ์ สุพรรณโกมุท" 2 มค. 55 ไม่รู้จะพูดอะไรดี

สวัสดีปีใหม่..ป๊า.. คงจะสบายดีแล้ว
*
มาสรุปชีวิตเค้ากันหน่อยดีกว่า.. เดี๋ยวก็ครบปีแล้ว .. อย่างน้อยเค้าเคยไปบ้าน ปากซอยบึงนายพล.. ยังได้กอดป๊า 2 ครั้ง..ถึงแม้หลายวันต่อมา ป๊าจะแสดงให้เห็นว่าชีวิตป๊าไม่ต้องการใครนอกจาก "หญิง วรรณา" นั่งโอบกอดเขา.. เค้าก็ไม่ว่าอะไร ป๊าแก่แล้ว ถ้านั่นเป็นความสุข (ซึ่งป๊าอาจจะหามาตลอดชีวิต) เค้าก็ไม่ขัดขวาง (เหมือนอย่างที่หลาย ๆ คนต้องการ).. แจ๋มาเล่าให้ฟังว่า ป๊าไปกับวรรณา อยู่ในกลุ่มคนเสื้อแดงที่ราชประสงค์ พูด ๆ ให้ไปตามป๊ากลับมา.. ก็นั่นเป็นความสุขของป๊า.. เค้าก็ไม่ไปตามหรอก.. วันที่ป๊านอน รพ.จุฬาลงกรณ์ .. ม๊าจ้างให้เค้านั่งเฝ้าป๊า.. บอก "ป๊ากินอะไรไม่ค่อยได้ ไม่ต้องซื้ออะไรให้ป๊ากิน" แต่เค้ากลับคิดว่า ..คนใกล้ตาย..ถ้าอยากกินอะไรก็สมควรต้องได้กิน.. แม้แต่ องุ่น เม็ดเดียว เค้าก็ปอกเปลือกออกหมด.. ผ่าครึ่ง เอาเมล็ดออกให้หมด.. ป๊ากินได้หน่อยเดียวก็ไม่เอาแล้ว..คุณหมอเอธัส..บอก "ตามค่าเฉลี่ย..ของโรคนี้..น่าจะอยู่ได้ 3-6 เดือน" คุณหมอให้ป๊ากินนม ที่พยาบาลชงมาให้.. เค้าก็ประคองหัวป๊า (นอนซะหัวด้านหลังร้อนเลย).. ค่อย ๆ ดูดนมจากหลอด แต่ก็ไม่หมด.. เค้าเป็นลูกสาวคนเดียวของป๊า..คิดว่าถึงช่วงสุดท้ายของชีวิต ก็ทำให้ด้วยความเต็มใจ จริงใจ...ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้คิดเลยว่า ป๊าจะให้เงิน สมบติ หรือมรดกอะไรหรือไม่.. เค้าก็คิดว่าเค้าทำดีที่สุดแล้ว ถ้าไม่ถูกใจป๊า เค้าก็ต้องขอโทษด้วย.. ส่วนถ้าม๊า ถ้ามาถึงขั้นสุดท้ายแบบป๊า.. ก็คงต้องอาศัยลูกชาย 2 คนของเขาทำให้แล้วล่ะ..เพราะเค้าคงจะต้องตายก่อนม๊า ตายก่อนลูกชาย 2 คนของม๊าเค้า...ป๊าคิดว่างั้นมั้ย
*
คุณบุรุษพยาบาล ก็ช่วยเช็ดทำความสะอาดป๊าดีทุกอย่างเลย คุณพยายาลก็เช็ดตัวทาแป้งให้ป๊า คุณผู้ช่วยผู้ชาย ถาม "ลุงจะโกนหนวดมั้ย" ให้เค้าไปซื้อที่โกนหนวด ที่ 7-11 มีแต่แบบด้ามเหลือง.. ฟันป๊าฟันล่างยื่นมาเขาทำไม่สะดวก เลยเดินกลับไปเอาที่โกนหนวดด้ามเหล็กกับใบมีดของเขามา เอาสบู่ฟอก แล้วก็ค่อย ๆ โกนหนวดให้ป๊า.. ทำดีมากเลย ก็ดูชื่อ แต่ไม่ได้จดไว้.. เค้าคงทำไม่ได้หรอก ต้องบาดแน่เลย (แต่เค้าก็แปลกใจ.. วันนี้รู้ว่า คนพวกนั้นเขารู้ว่าเขาจะได้รับมรดกอะไรตั้งแต่วันที่ 16มค.54 ลูกชายคนโตป๊ากลับไม่ทำเรื่องพวกนี้ให้ป๊า..เห็นแต่พาเมียมานั่งเฝ้าปลายเตียง แล้วก็กลับ เพราะม๊าบอก "ถ้ามัวมานั่งเฝ้าป๊า ก็ไม่ต้องทำมาหากินกันพอดี.. ค่ารถไปกลับก็วันละร้อยกว่าบาท")
*
วันที่ 30 ธค.53.. ป๊าโทร.มา "มาดูแลป๊าหน่อย" เค้าก็ไม่ไป เพราะเค้ารู้ทัน วันนั้นที่ป๊านั่งโอบกอดหญิงวรรณา แปลว่าชีวิตนี้ไม่ต้องการใครแล้ว.. แต่พอโดนคุกคาม ไม่อยากให้เมียนี้รบกวนมาก ก็จะหลอกใช้เค้าเป็นไม้กันหมา.. ป๊าอาจจะโกรธแค้นที่เค้าไม่ยอมทำให้.. ก็เลยไม่ให้อะไรเลย..ก็ไม่เป็นไร สมบัติเป็นของป๊า จะยกให้ใครก็ได้.. ไม่ว่ากัน ถ้าเค้าเป็นลูกที่ไม่ดี ก็ไม่ให้ก็ไม่เป็นไร
*
วันที่ป๊ากลับไปอยู่บ้านปากซอยบึงนายพล ป๊าก็โยนความผิดให้เค้า นั่งบนที่นอน เค้าถาม ทำไมป๊าไม่อยู่สีลม ม๊าอยู่ดูป๊าที่บ้านนี้ ป๊าพูด "ไม่มีใครดูแล".. จริงเหรอ..
*
เค้าคิดว่า 3-6 เดือน น่าจะทำหนังสือหรืออะไรสักอย่างให้สำเร็จ ป๊าจะได้เห็นว่าเค้าทำได้.. ไม่ต้องพึ่งสมบัติ มรดกของป๊า.. ทั้ง ๆ ที่ป๊าเองก็ไม่เคยส่งเสริม สนับสนุนให้ทุนไปเรียน หรือลงทุนอะไรให้.. บอกให้แต่ไปเรียนภาษาจีน ที่ที่ป๊าไปเรียน.. แต่ก็ไม่ได้ให้ค่ารถ ค่าเรียน (มีแค่วันนั้นที่เค้าขอเงินป๊าบอกจะได้เรียน ก็ได้มาพันนึง..แต่เค้าจะไปเรียนได้ยังไง ไม่มีใครส่งเสริมค่าใช้จ่าย) ป๊าคงพูดไปงั้น ๆ บอก "ให้ไปช่วยม๊าขายของ" ทางโน้นก็เห็นว่าเค้ามาอยู่กับป๊า เป็นหมาเฝ้าบ้าน กันไม่ให้วรรณามาที่นี่.. พอกลับไปก็พูด "กลับมาทำไม ทำไมไม่อยู่ขายของให้รวย ๆ ให้ยามมันเห็น ไปทะเลาะกับมันแล้วก็กลับมา ต้องขายของให้รวย ๆ ให้มันเห็นสิ".(ขนาดสีลมม๊ายังขายได้วันร้อยกว่าบาทเลย ที่ปากซอยนายพล มีร้านขายขนม โชห่วย ติด ๆ กันตั้งหลายร้านนี่นะ จะให้ขายให้รวย..). โดนถีบไปถีบมา.. ก็เลยล่อยลอยอยู่อย่างนี้.. ป๊าเคยบอก "ถ้าป๊าตายบ้านที่ดินก็ยกให้พวกเอ็งทั้งนั้นแหละ.. " "เค้าไม่เอาออก.. ให้เค้ามานั่งขายกำไรบาทสองบาทน่ะเหรอ.. เค้าน่าจะทำอะไรอย่างอื่นที่เค้าถนัด ชอบ" ได้แต่ขอเงินป๊าไปเรียนทำขวดน้ำเป็นโคมไฟที่จตุจักร มีนบุรี.. 1,500 บาท
*
เค้าถามป๊าว่า เรียนภาษาจีนแล้วจะไปทำอะไร.. "ก็เป็นไกด์ไง" เป็นไกด์เหรอ เป็นไกด์ก็ต้องจบปริญญาตรี ต้องสอบเป็นไกด์ (ต้องเข้าสมาคม) ไม่ชอบเที่ยว ไม่ชอบพูด.. ป๊าก็ว่าเสียงดัง "เฮ้ย..ไม่ต้องใช้ปริญญง ปริญญาอะไร.. ใช้ความสามารถอย่างเดียว"....พูดซ้ำ
*
จริงหรือที่ม๊าบอกว่า "เตี่ยมึงเขาว่า..มึงไปอยู่กับเขา เขายังต้องเลี้ยงมึงเลย" พูดซ้ำ ๆ คำว่า "ยังต้องเลี้ยงมึงเลย" แปลว่า ป๊าให้เงินเค้าใช้ ให้กิน โดยที่เค้าไม่ได้ทำงานอะไรเลยใช่ไหม..
*
เช้าตื่นขึ้นมาก็กวาดหน้าบ้าน เอาก้นบุหรี่ออกจากโต๊ะสนุ๊ก กวาดพื้นทั้งบ้าน เก็บขยะทิ้ง อุ่นกับข้าววัด รถลุงมา เอาเหล้าเอาบุหรี่ให้ลุง.. จัดของขนมขึ้นชั้น มาม่า ไวไว แช่นม กาแฟเข้าตู้เย็น แบ่งบุหรี่ ตวงเหล้าใส่ขวดกระทิงแดง.. ทำน้ำเป๊ปซี่ใส่น้ำแข็งขาย.. จัดเค้าท์เตอร์ ไปตลาด ซื้อหอยลายมาผัดที่ป๊าชอบกิน..ลูกอมหมด ก็นั่งรถตู้ไปลงตลาดซื้อลูกอมกลับมาขาย.. ขายเหล้าก๊ง..ล้างชาม หุงข้าว ถึงแม้ไม่ได้เช็ดเตาครัว..เลอะมากทำไม่ไหว..
*
เวลาขายของ ป๊าก็มองเหมือนเค้าเป็นคนปัญญาอ่อน.. ทอนเงินไม่เป็น คิดเงินไม่ถูก
*
ป๊าจ้างลูกจ้างผู้ชายมาคนหนึ่ง ... ไม่ค่อยขยัน เค้าก็เอาลังมาแกะออก เรียง ผูกด้วยเชือก ขายให้รถรับซื้อของเก่าง วันถัดมา ลูกจ้างผู้ชายคนนั้นก็ลาออก.. ป๊าบอก ไม่ต้องแกะลัง จะเอาไว้ใส่ขวดเบียร์ขายยกลัง.. ได้ราคา
*
"ทำไมไม่อยู่ขายของที่โน่นให้รวย ๆ ทำให้ยามมันเห็นว่าเราขายของรวย..." / แต่พอลูกชายคนโตได้รับมรดกให้ไปอยู่บ้านนั้น "มึงมาขายของโชห่วยที่ร้านผัก ให้วันละ 200 ขายได้วันละร้อยกว่าบาทก็พอกินแล้ว" "ที่นี่ไล่กูก็ไม่ต้องหาเลี้ยงมึงแล้ว" / "ทำอะไรมาขายที่หน้าบ้านร้านผักดีมั๊ย" / "ไม่ต้องทำอะไรมาขายเลย เดี๋ยวมากัดกับไอป๊อป"
*
ตอนแรกคิดว่า ถ้าป๊าให้เงินสดหรือทองอะไรเยอะหน่อย เค้าก็กะว่าจะให้ทางโรงพยาบาลจุฬาฯ เข้ากองทุนสวัสดิการหมอพยาบาลหรืออะไร ทำบุญให้รพ.ชื่อป๊า.. คิดไว้ว่าจะให้สักหมื่นหรือสองหมื่น ถ้าป๊าให้เยอะ.. แต่ปรากฏว่า ป๊าไม่ให้อะไรเลย แม้แต่ทองเท่าหนวดกุ้ง ม๊าบอก "ทองขายจัดงานศพเตี่ยมึงไปหมดแล้ว ไม่มีอะไรเหลือ เตี่ยมึงเค้าไม่ได้ยกอะไรให้แม้แต่ชิ้นเดียว อยากได้เงิน โน่น ไปทวงเอากับอีดอก(หมายถึงหญิงวรรณา) ที่มันเอาเงินเตี่ยมึงไปสามแสนสี่แสน.. มึงบอกไม่เอาสมบัติ มรดก ก็ไม่ต้องมาเรียกร้องอะไร..เตี่ยมึงเขายกให้ไอป๊อปกับไอป้อม... ไม่ต้องมาเรียกร้อง ไม่ต้องมาขออะไร"
*
ให้ไปซื้อของมาขายเอง.. นั่งรถสามล้อกลับมาเอง.. ชีวิตเค้าทำไมถึงเป็นอย่างนี้...
*
จะมีก็เค้าเอาเงินที่นับ แบ่งไปซื้อของ พวกกระทะ เอามาผัดหอยลาย.. แบ่งออกจาก 2 ถุง.. เงินเหลือครึ่งหนึ่ง แล้วซื้อน้ำสิงห์ขวดเล็ก ให้เซลไปทั้งถุง ไม่ได้นับ ..วันรุ่งขึ้น เซลเอาถุงเหรียญกลับมาบอกเงินไม่ครบ.. บัญชีของบริษัทเค้านั่งนับกัน.. เค้าก็ลืมไปว่าเค้าเอาเงินออกมาแล้ว ไม่ได้ตั้งใจโขมย.. ก็เลยว่าเซล อาจเม้มเงินไป.. จริง ๆเค้าก็ผิดเองน่ะแหละ..
*
ขายของก็ไม่เคยเม้มเงินเหรียญเงินแบงค์ เข้ากระเป๋าสตางค์ของเค้าแม้แต่บาทเดียว.. มีก็หยิบไปเป็นค่ารถตู้ ค่าซื้อหอยลาย ซื้อของ เงินทอนก็มาคืนลงลิ้นชัก....
*
ชีวิตเค้าก็เหลือเวลาไม่อีกเท่าไหร่แล้ว 45 ไม่มีบริษัทไหนรับเข้าทำงานแล้ว.. ท้องก็บวม ยืนล้างห้องน้ำ เดินทั้งวันก็ขาชา นั่งทำงานพับกระเป๋ากับพื้นตั้งแต่ 7 โมงเช้าถึง 1 ทุ่ม ขาก็เดี้ยง นั่งขัดสมาธิทั้งวัน. จนเลือดไม่เดิน.. ปวดขา..
*
ก็พยามยามทำอะไรที่ดีดี บ้าง ..หวังว่าชีวิตจะดีขึ้นกว่านี้ ไม่ลำบากมากไปกว่าเดิม..
*
ถ้าเค้าทำความดี บุญกุศลอะไรดี ๆ.. เค้าขออุทิศส่วนกุศลทั้งหมดให้ป๊า.. ขอให้ป๊าถึงซึ่งวิมุตติคือหลุดพ้น ถึงซึ่งนิพพาน ไม่ต้องเกิด แก่ เจ็บ ตาย.. ไม่ต้องอยู่ในวัฏสงสาร.. ไม่ต้องเกิดในที่ที่ไม่อยากเกิด ไม่ต้องเจอคนที่ไม่อยากเจอ ขอป๊าให้มีแต่ความสุข.. ไม่ต้องห่วงเค้า.. อาจจะเป็นชะตากรรม บุญทำ กรรมแต่งให้มาเป็นแบบนี้ ก็ต้องยอมรับ และต้องยอมแพ้..
*
ช่วยไม่ได้จริง ๆ
*

*