*
เรียน ปวช. โรงเรียนอะไรจำไม่ได้.. แต่น่าจะเป็นโรงเรียนเอกชน.
*
ปวส. โรงเรียนช่างอุตสาหกรรม (กล้วยน้ำไท) แม่ซื้อมอเตอร์ไซค์ให้ขี่ไปโรงเรียน ส่วนเรานั่งรถเมล์ไปโรงเรียนพณิชยการสีลม
*
ได้ทุนไปลงทุนขายตุ๊กตาตัวต่อ พวก SD พวก Tamiya เครื่องบินต่อกาว..
*
ได้ทุนไปลงทุนขายอะไหล่มอเตอร์ไซค์ แม่ช่วยส่งผ่อนตึกให้ต่ออีก..ที่พนมสารคาม พนมเมืองใหม่..
*
ให้ค่าใช้จ่ายไปเรียนซ่อมมอเตอร์ไซค์ ที่โรงเรียนฝึกอาชีพฯ
*
ให้ทุนไปทำซื้อขายของเก่า พวกลังกระดาษเก่า ฯลฯ ทุกอย่างเจ๊งหมด..สุดท้ายให้ทุนทุกอย่างซื้อเครื่องไม้เครื่องมือ ทำพวกบ้าน..สำเร็จ เชื่อแม่สิ.. ทำงานซ่อมบ้านให้แม่ ได้ค่าแรง ค่ารถ ได้ค่าเครื่องมือทุกอย่าง
*
ให้เงินไปซื้อเครื่องกลึงเหล็ก พวกทำน็อต 30,000 กว่าบาท ซื้อที่งานที่ ไบเทค บางนา..รับน๊อตจากก๊อฉือมาทำ ..ไม่ทน..ไม่รอด... สุดท้ายเครื่องก็ตั้งอยู่กับบ้าน ด้วยความภูมิใจ
*
สุวรรณา สุพรรณโกมุท / ประถม- โรงเรียนดวงถวิล (เอกชน) / ม.1-ม3 โรงเรียนสตรีมหาพฤฒาราม (รัฐบาล สอบเข้า ไม่เส้น ไม่เสียแป๊ะเจี๊ยะ) / ปวช.3ปี โรงเรียนพณิชยการสีลม (เอกชน) / ปวส. 2 ปี วิทยาลัยอาชีวศึกษาเอี่ยมลออ (รัฐบาล) (นั่งรถสองแถว รถเมล์ไปโรงเรียน เดินกลับบ้าน ค่ำกวาดหน้าร้านผัก เด็ดใบมะกรูด ตักน้ำตาลทรายหมดโอ่ง) เสาร์อาทิตย์ ช่วยงานจัดผัก จัดร้านตั้งแต่เปิดประตูเหล็ก(ม้วน) หุงข้าวทำกับข้าว 3 มื้อ วันธรรมดา ทำกับข้าวมื้อเย็น / ตอนประถม หุงข้าวเช้า ซื้อหมูแดงมากินกับป้อม ก่อนไปโรงเรียน ..เป็นเด็กเปิดประตูรถนักเรียน เดินรับ-ส่งนักเรียนขึ้นไปถึงโรงเรียน-กลับบ้าน / ทำกับข้าว ช่วยงาน ล้างถาดทุกใบ คว่ำแห้ง ซักผ้ากันเปื้อนของม๊า จัดของโชห่วย เข้าตู้กระจก..จัดยาเข้าตู้ยา.. หักถ่าน ตักน้ำมันก๊าด สบู่กรด ฯลฯ มากกว่านี้คิดไม่ออก ...
เมื่อนก่อนมีเป็นแบบ หลอดอลูมิเนียมใหญ่กว่าหลอดที่ใช้ในทรานซิสเตอร์หน่อยนึง ห่อด้วยกระดาษสีขาวมีข้อความพิมพ์ด้วยสีแดง...*
ขวดนมทีเป็นแก้ว..กระดาษเขียนจดหมาย แสตมป์..หวีเสนียด..ถุงเท้าคาร์สัน..ปกพลาสติก..แป้งพัฟ..สบู่ ยาสีฟัน แปรงสีฟัน..ยาย้อมผมบีเง็น จัสท์โมเดิร์น แชมพู ครีมนวดผม..แป้งน้ำมองเล่ยะ แป้งน้ำแฮปปี้..น้ำหอมขวด (สปรย์)..ยากันยุง skintoline ..หลอดไฟขั้ว เกลียว 5w.-100w. ..test หลอดไฟนีออน ฟิลิปส์.. ต่อสายไฟ หลอดขั้วเอง.. ขายทอดมันหลังจากกลับจากตลาด จัดของเสร็จแล้ว..ฯลฯ สุดท้าย..อายุ 45 ต้องมารับจ้างวันละร้อยกว่าบาท ทำงานหนักให้ตาย ไม่ได้สมบัติ ไม่ได้มรดก ไม่ได้ทุนอะไรสักบาท..นอกจากคำด่า "40 กว่าแล้วยังต้องเลี้ยง..เดี๋ยวกูจะตามไปนั่งด่ามึง..คิดว่ากินฟรี อยู่ฟรี..อยากได้เงิน..ไปทวงเอากับอีดอก ที่มันเอาเงินเตี่ยมึงไป 3 แสน 4 แสน...เตี่ยมึงเขาไม่ได้ยกอะไรให้แม้แต่ชิ้นเดียว..นี่ไง สำเนาถ่ายเอกสาร "พินัยกรรม" ไม่ใช่ลายมือเตี่ยมึงได้ยังไง เขานั่งเขียน 3 วัน 3 คืน...เดี๋ยวกูจะให้ป้อมเขียนด่ามึงในเน็ตมั่ง..." สรุป เมื่อไหร่จะเขียนด่ากูซะทีล่ะ ฮึ...
*
ผ่าตัดซีสต์ นมขวา รพ.รามาธิบดี (รพ.รัฐบาล) นั่งรถเมล์ไปรักษาทุกครั้ง.. ตอนเด็กหาหมอฟัน คลินิค 2-3 ครั้ง โต..รักษาฟันที่ รพ.เลิศสิน(รพ.รัฐบาล)
*
สุเทพ สุพรรณโกมุท ประถม 6ปี โรงเรียนดวงถวิล (เอกชน) / มัธยม ม.1-ม.3 โรงเรียนวัดสุทธิวราราม (รัฐบาล) / ปวช.3ปี บพิตรภิมุข (สวนพลู ได้รถมอเตอร์ไซค์ขี่ไปโรงเรียน) ปวส.2ปี บพิตรภิมุข / ปริญญาตรี มหาวิทยาลัยกรุงเทพ 4 ปี.. ได้คอมพิวเตอร์ PC 1 ชุด...ป่วย ไวรัสตับอักเสบบี นอน รพ.กรุงเทพคริสเตียน/ ไม่เคยแม้แต่จะล้างชามสักใบ...ต้องขอชม ..แม่เลี้ยงลูกชาย 2 คนได้ดีมาก ๆ ขอบอก
*
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น