ก็วันที่สองที่ไปทำงาน เขาบอกว่า "ไปทำงานจุดอื่นก็ได้ จะได้เก่ง ๆ เขาให้ลง" ..ไอ้เราก็ทำเป็นแกล้งฟอร์ม อยากลองของ.. พอปล่อยแถว "เช็คสภาพ" (หมวกพร้อม แว่นตาพร้อม เอียร์ปลั๊กพร้อม เสื้อพร้อม กางเกงพร้อม รองเท้าพร้อม...ไร้สาระ) มันต้องท่อง "เซ็นฉะอิชิกัน" "เป้าหมายสู่ความเป็นหนึ่ง" ให้ฝ่ายผลิตท่องสิ ถึงจะถูก..กับ "เราสัญญาว่าจะไม่ผลิตของเสียให้ลูกค้าอย่างเด็ดขาด..เราสัญญาว่าจะไม่ส่งของเสียไปยังขั้นตอนการผลิตขั้นต่อไปอย่างเด็ดขาด"
*
พอปล่อยแถว เราก็ทำเป็นวิ่งไปยืนที่line ปล่อยกระป๋องเพื่อบรรจุน้ำยา (มัดด้วยสายพลาสติก เอาแผ่นอคริลิคช้อนขึ้น แล้วเอาเชือกออก ปล่อยกระป๋องลงกระบะเพื่อให้คนหยิบใส่เบ้าเติมน้ำยา).. เจ้าของงานเมื่อวาน(รึเปล่า) เดินมาพูดเลย "กลับไปที่เดิมเลยไป กลับไปที่เดิมเลยไป" ไอ้เราก็รู้อยู่แล้วว่าต้องเป็นแบบนี้..ก็เดินกลับไปที่ห้องกลางไปทำงานกระบะ แต่ไม่ไหว..ตุ๊กเก่งมาก อยู่ตรงนั้นตลอด..จุดบอดก็คือ ใครที่ได้ทำงาน line ที่ตัวเองถนัด ชอบ หรืองานไม่หนักเท่างานกระบ (ผู้ชายยังปวดหลังเลย) ก็จะอยู่อย่างนั้น
*
เข้าห้องน้ำ ได้ยินผู้หญิงพูด "ต้องเอากระดาษมาแปะไว้ ว่า "ห้ามแย่ง" ใครแย่ง "โดนตบ" พูดซ้ำ 2-3 ครั้ง ไอ้เราออกจากห้องน้ำจะมาดูว่าใครพูด sub ไหนหรือเปล่า..ก็ไม่เห็นตัวคนพูด..โรงงานนี้จ้างอันธพาลหญิงมาทำงานด้วย..
*
จะว่าไปแล้ว นโยบายให้วิ่งเสียบหางานก็ดีอยู่หรอก แต่ก็อย่างว่าแหละเนอะ นิสัยคนไทย..ไอ้ที่ยืนทำตลอดเวลาไม่ได้หยุด เช่น ใส่ฝากระป๋อง แอมบิเพอร์..กระป๋องยาว ๆ กดอัดฝา..4 คู่ ยืนใส่ กันจนเมื่อยแล้วเมื่อยอีก ก็ไม่มีใครเปลี่ยน... น้องเค้าเมื่อยมาก..ทำตลอดเวลาเลย..งานออกมาตามสายพานตลอด พักตอนเบรคเท่านั้น...
*
น่าจะจัดเปลี่ยน ทุก 2 สัปดาห์.. ไม่งั้นคนทำงานฝ่ายผลิตก็ไม่เก่ง หรือไม่ก็ทำงานกันไปทำงานกันมา..ก็จะเกิดแก๊งค์มาเฟีย..
*
พี่ Pen ปากกาใจดีนะ..เห็นถาม "ป้าไหวมั้ย"..พาป้าแกเดินไปเปลี่ยนงานเลย... ป้าแกเรียบร้อยตั้งใจทำงานมาก..เป็น sub สีฟ้า
*
เซ็น เขียน คล้าย ๆ ภาษาจีน ขีดซ้ายขวา ขีดแนวนอน 2 ขีดลง 1 ขีดแนวนอน 1
ตอบลบฉะ
อิชิ ขีดเดียวแนวนอน แปลว่า หนึ่ง
กัน เขีน เหมือน "เสอ"ที่แปลว่าสิบภาษาจีน แต่มีขีดเอียง ๆ ขวางตรงเส้นแรก
น๊าน..เหมือนความจำดีเลยนะเรา