ตอนที่โทรศัพท์เมื่อวาน ได้ยินว่า I Pom หรือ I Pop กลับ 6 โมงเช้า (คงจะหมายถึงเฝ้าเตี่ย)
ภาพที่นึกไว้ตอนแรกก็คือ ยายป้อมไม่ได้ไปงานบวช
ปรากฏว่าเป็นเช่นนั้นจริง ๆ ยายป้อมนั่งทำกะเพรา เราเดินไปเงียบๆเฉยๆ เห็นคุณชาย POP ยืนเต๊ะท่าโดดเด่นเป็นสง่าอยู่หน้าประตู
ไปถึงสีลมก่อน 6 โมงเช้า
บังเอิญได้ยินแม่พูด "อีดอก ดีกว่าให้อีดอกแดก"
แม่ "อ้าวมาแล้วเหรอ" (คงไม่คิดว่าจะมาเช้ามืดขนาดนี้ ถ้าไม่มาจะเห็นภาพที่เป็นจริงเหรอ โกหกคำโต แหกตา ตอแหลกันชัด ๆ)
ที่แท้ก็ส่งเราไปเป็นไม้กันหมา ตัวคั่นเวลา ส่งไปเพื่อกันมรกดกละมั้ง
คุณนายลูกสะใภ้ อยู่บ้านเลี้ยงลูก สบาย ๆ
หันมาพูดกับเรา "มึงรู้จักอีดอกมั้ย ให้มึงเฝ้า ดีกว่าให้อีดอกเฝ้า"
"ไปเฝ้า ไม่ต้องพูดอะไร ถ้าเขาไม่เอาค่อยว่ากันใหม่"
"เมื่อวานเค้าว่า ไม่มีใครเฝ้า" (อ๋อ ก็เลยให้กูไปเฝ้า เอายายป้อมมาอ้าง หลอกใช้งาน แหกตางั้นสิ)
"เดี๋ยว 6 โมงกว่าจะไป" (พูดแก้เก้อได้ดีมาก ทำไมไม่อธิบาสักหน่อยล่ะ ว่าทำไมยายป้อมไม่ไปงานบวช คุณชายลูกรัก ไม่ได้ไปเฝ้า กลับ 6 โมงเช้าอย่างที่พูดไว้)
14 กพ.54 ก่อน 6 โมงเช้า
ขอเบิกรายการที่ใช้ซื้อของ 655.55 ให้มา 660
"ซื้ออะไรกันนักกันหนา" / "ซื้อไปแล้วป๊าเขาไม่กิน กินก็ชิ้นนิดเดียว"
"ก็บอกแล้วว่าเขาไม่กิน ไม่ต้องซื้อไป"
พรุ่งนี้วันที่ 15 ขอเบิกที่เหลือ 1,300 กินถึงสิ้นเดือน
"งั้นเอาไปเลย 2,500 ให้ไปเลย เต็ม ๆ กินให้ถึงสิ้นเดือนนะ จะบอกให้"
"จะให้แจ๋มาขายกับข้าวตอนสิ้นเดือนมีนา เอ็งก็มาขายของแห้ง คนนึงขายของเปียก คนนึงขายของแห้ง นี่เดี๋ยวเค้า(คุณชายลูกรัก)จะไปทำเครื่องกรองน้ำที่หนองจอกแล้ว ไปอยู่โน่นเลย"
(แปลกดีเนอะ พ่อมันทั้งคน ไม่สบายหนักขนาดนี้ ยังจะส่งเสริมให้ไปทำมาหากินให้ไกล ไม่ต้องเฝ้าพ่อมันมั่งเลยเหรอ)
คุณนายวิภา "วันนี้ทำคนเดียว มาช่วยตักข้าวสารหน่อยสิ" "วันนี้ไม่รู้ยายป้อมมาหรือเปล่า"
(เอ..แล้วไอ้ที่นอนเฝ้าบ้าน น่ะมีไว้ทำอะไรเหรอ เห็นปล่อยให้นอนเฝ้าบ้าน กินแอร์ตั้งแต่ 2 ทุ่ม ยัน 8 โมงเช้า ยอมพวกมันเอง ช่วยไม่ได้หรอก...ของก็จะให้ขาย คนป่วยก็จะใช้ให้ไปเฝ้า)
เออ.แล้วชีวิตกู จะต้องถูกบงการ จูงจมูก จะเก็บไว้เป็นทาสทำงานที่ไอ้คุณชายลูกรักไม่ทำ อะไรอีกบ้างล่ะ
"มาขายของนะ ไม่ขายไม่มีข้าวกินนะ จะบอกให้" (โห น่ากลัวเป็นบ้าเลย)
ลูกชายคนเล็กมาตอนเย็น 6 โมงกว่า 12 กพ.54 มาแป๊ปนึงบอก "เดี๋ยวเข้าออฟฟิศ"
ลูกของคุณนายวิภา ทำงาน ทำมาหากิน กันหมด ไม่มีใครว่า มีเราว่างไม่ได้ทำมาหากินอยู่คนเดียว
เออ.แล้วหลาน(นอกไส้ รักสุดสวาทขาดใจ หายหัวไปไหนนะ เห็นช่วยนักช่วยหนา) ไม่เรียกมาช่วยเฝ้าบ้างเหรอ (อ๋อไม่ต้อง..อย่าไปยุ่งกับเค้า)
2 วันก่อน คุณชายลูกรัก ทำความสะอาดห้องชั้น 4 ที่ว่างอยู่ ไม่รู้เจ้าของบ้านจะเตรียมเปิดรอให้ญาติฝ่ายไหนมาอยู่ (เอ.หรือจะเป็นเรา..จะบ้าเหรอ เขาจะให้ไปอยู่ขายของที่สีลมลึ่ม ๆ ฝันหวานไปหรือเปล่า เขาจะให้อยู่ห้องดีขนาดนั้น เดี๋ยวก็มีเสียงรบกวนลูกชายกับคุณนายลูกสะใภ้เขาน่ะสิ)
เย็น 13 กพ.54 17.30 น.
คุณนายวิภามาถึง รพ. ถาม "มายังไง" / "นั่งมอเตอร์ไซค์รับจ้างมา" แปลกดีเนอะ วันอาทิตย์ คุณชายลูกรักมีรถเก๋ง นอนอยู่บ้านกับเมียกับลูกมัน ให้แม่มันนั่งมอเตอร์ไซค์รับจ้างมา รพ. แล้วขากลับล่ะ
พูด "ยายป้อมยังไม่มาอีกเหรอ" (เออ.ฟังดูเหมือนนัดกันไว้เนอะ..เฮ้ยอย่าไปคิดอะไรตาม ความจริงมีแค่ไหนก็ไม่รู้" เราหมดหน้าที่ก็กลับเถอะ (ก่อน6 โมง ขืนอยู่ต่อฟังคุณนายวิภาพูดต่อเดี๋ยวระเบิดลงเปล่า ๆ)
คุณนายวิภาพูด "พรุ่งนี้มาอีกเหน้อ" (พูดซะเพราะเชียว) "พรุ่งนี้ ไม่ว่าง" / ถาม "ไปไหน"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น