วันนั้นซาโกว "ตอนที่ป๊าเธอพายายวรรณาไปเที่ยวเมืองจีน แล้วกลับมา ฉันเห็นหายไปเป็นเดือนฉันก็เป็นห่วง ฉันก็ตามหานะ"
เมื่อวาน 28 กพ.54
"แม่เอ็งบอก เตี่ยเอ็งขนาดจะตาย ๆ ยังจะขอไปเที่ยวอาบอบนวด"
"ก็เห็นม๊าบอก ป๊านั่งมอเตอร์ไซค์หลังผ่านิ่วจะไปหาวรรณาไม่ใช่เหรอ"
"ก็ตอนแรกเขาจะให้แม่เอ็งดูแล แม่เอ็งมีเวลาเสียที่ไหน ลูก ๆ ก็ไม่มีเวลากัน ไอแจ๋กลับหาหาไอแกลบ ถามหาไอป้อม ที่ตอนเล็ก ๆ ไปเลี้ยงไอป้อมไง แล้วเตี่ยเอ็งก็เอาทำเมียน้อย พอแม่เอ็งจับได้ก็ส่งกลับกำแพง"
"ทีนี้ก็เลยจ้างไอป้อมดูเตี่ยเอ็ง ไหน ๆ ก็เคยเป็นเมียน้อยเตี่ยเอ็ง เตี่ยเอ็งเขาก็ชอบ บอกจะให้ทอง 2 บาท ไปขอไอป้อมจากลูกสาว มาให้เป็นเมียน้อย ทีนี้เตี่ยเอ็งก็ตายซะก่อน"
"ม๊าให้อะไรไอป้อมมั้งหรือเปล่า" / "แม่เอ็งเขาก็ให้ บอกดูแลกันจนตาย จะให้เงินหมื่นนึง ไอป๊อปมันก็ให้ไอป้อมเยอะเหมือนกัน"
"หลังจากไอป้อมกลับมา เขาก็มีผัว ได้ผัวอีกหลายคนอยู่ ผัวคนสุดท้ายนี่มีฐานะหน่อย เพิ่งตายก็ได้ที่เป็นมรดก จะทำไร่มันสำปะหลัง แต่แม่เอ็งขอให้เขาอยู่ต่อช่วยขายผักจนกว่าไอแจ๋จะกลับจากอเมริกามา"
"ไอป๊อปจะเอาแม่เอ็งไปอยู่หนองจอกด้วย"
"ซาโกวกับโซ่ยโกวเอ็ง เขาเดินมาด่าแม่เอ็งทุกวัน บอกจะซื้อคอนโดหน้าบ้านนั้น แล้วจะมานั่งด่าแช่งให้ขายให้เจ๊งทุกวัน"
"เขาตีไอหลินทุกวัน ตั้งแต่เอามาเลี้ยงตอนเด็ก ๆ ไม่ใช่เหรอ เขาเห็นลูำกเลี้ยงดีกว่า เลี้ยงอย่างเทิดทูนบูชา สุดท้ายถ้าพวกเขาเป็นอะไรไป ถ้าเป็นอัมพฤตอัมพาต ก็คงจะได้ไอหลินนี่แหละดูแล ลูกเลี้ยงเขาคงไม่ดูหรอก ตอนนี้ก็อยู่สบาย ๆ นาน ๆ ก็กลับมาเยี่ยมแม่เขาทีนึง"
"2 อานั่น เขามาด่าแม่เอ็ง ตอนเตี่ยเอ็งยังไม่ตาย เขายุให้เตี่ยเอ็งกลับไปคืนดีกับเมียน้อย ยายวรรณานี่ เข้าข้างเขา"
ไอ้เรารู้สึกว่าเหมือนเป็นตัวตายตัวแทนที่จะรับช่วงขายโชห่วยต่อจากเขา เพื่อที่จะเฝ้าสมบัติร้านขายของนี้เอาไว้ มากกว่าแม่จะเจตนาดีที่อยากจะให้ขายของให้มีเงิน วันละ 200 จะมีเหลือเก็บฝากธนาคารเหรอ?? จะยกให้แจ๋ขายกับข้าว เพราะกลัวหมากัด (คงจะหมายถึง คุณสมศรี คุณสมสุนีย์ ละมั้ง)
ส่วนตัวแล้ว ลูก ๆ ก็หากินกันเองแล้วน่าจะคืนที่ขายของให้ 2 อาเขาไป เพราะท่าทางอาการเขาจะหนักขึ้นทุกวันเหมือนกัน ดูเหมือนจะเป็นคนมีเงินที่จะใช้เงินซื้อคนอย่างเดียวมั้ง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น