นังปู สุวรรณา สุพรรณโกมุท ฝึกหัดเป็นคนเร่ร่อน นั่งคู่กับหมาเร่ร่อน 2 ตัว

นังปู นั่งหน้า 7-11 สาขาตลาดปากช่อง (ขายดีมาก ๆ มีรถ 6 ล้อมาส่งของเต็มคันรถ เด็กยกของ ใช้ทั้งแขนประัคองลังเทินข้างหลัง ด้านหลังของก็รับลังไว้ไม่ให้โค่นล้ม... ) / มีหมาเด็กยังไม่โต ผอมกะหร่องก่อง 2 ตัว.. ซ่าด้วย มีหมาใหญ่เดินมา ทำเป็นเห่าไล่ที่ .. หมาใหญ่ก็ไม่ถือสา..เดินหนีไปซะงั้น... 2 ตัว นอน นอน นอน ตื่นมาตัวผู้ใช้หางยาว ใช้จมูกดมหาของกิน เศษอาหารที่ตกตามพื้น.. ส่วนตัวน้องหางกุุดหน่อย นอนอย่างเดียว... น่าจะมีใครพาน้องหมา 2 ตัวไปเลี้ยง.. / ส่วนนังปูนั่งที่บันไดร้าน 7-11 รอให้ถึง ตี 1 ตึ2 ก็นานแสนนนาน / มีคนเก็บของเก่า ซื้อมาม่ามานั่งกิน ถาม "ป้า ๆ วันนี้วันที่เท่าไหร่" (ไม่ควรตอบ เฉยไว้เลย).. เดินหนีเข้าไปร้าน 7-11 เขาก็นั่งกินมาม่า กินเหลือเอาวางให้หมา (เผ็ด ๆ หมากินเป็นเหรอ ..กับเส้นหมี่น้ำเผ็ด) / มีเด็กผู้หญิง ประมาณ 7 ขวบ (มีพี่ชายอ้วน ๆ อีก 1 คน ดึก ๆ เข้ามาซื้อมาม่า) เดินยกมือไหว้ "ป้า ป้า ขอตังค์ 10 สิบบาท จะซื้อข้าวกิน" (ไม่มีให้หรอกหนู ทุกวันนี้ป้ายังต้องขอทาน.. ทั้งที่ตอนเด็กกว่าหนู ทำงานยิ่งกว่าวัว ควาย แก่แล้วยังไม่ได้อะไรเลย.. ก็เลยต้องเป็นขอทานให้เขาด่า) ... / เดินตลาดไนท์บาร์ซาร์ มีป้าคนหนึ่งเดินมา ภาษาเดียวกันเลย "ป้า ๆ ขอเงิน 10 บาท" ไม่มีให้ / นั่งกินหน้าตรงข้ามร้าน 7-11 มีผู้ชายเก็บของเก่า เดินมาขอเงิน 10 บาท (ไม่กล้าของคนอื่นคับ) (เราดูเหมือนเศรษฐีนักหรือไงฟระ จนจะตายห่า)..... มันยังด่าไม่ทำงานทำการ...