น้องหนู (ไม่ใช่หลิน) กัดแทะไม้ฝาบ้านห้องชั้นดาดฟ้า กลางวันแสก ๆ

น้องหนู (ไม่ใช่หลิน) กัดแทะไม้ฝาบ้านห้องชั้นดาดฟ้า กลางวันแสก ๆ ... กูจะต้องทนอยู่ในสภาพแบบนี้อีกนานเท่าไหร่... ใคร ๆ ก็มีห้องส่วนตัว สวรรค์บนดิน บนเนื้อไร่เป็นไร่ ๆ ... ตอนเด็ก ๆ ไม่เคยได้ยินท่านแม่วิภา คงมีความสุข พูดเลย "ทุกคนต้องทำงาน" ลูกคนนึงก็ไปเรียนโรงเรียนประจำดาราสมุทร ลูกคนเล็กก็มีชีวิตสุขสบายไปวันๆ ขี่จักรยาน ชามสักใบไม่ต้องล้าง.. ไม่ต้องจัดผัก ไม่เคยไปตลาดสามย่าน ไม่เคยไปตลาดวงเวียนใหญ่หิ้วของ.. ทำไมถึงได้กันเอาได้กันเอา.. ส่วนเราลูกผู้หญิงคนเดียว งานก็ทำทุกวัน หน้าบ้านก็กวาด หุงข้าวทำกับข้าว ไปตลาด ใช้ไปไหนทำอะไรก็ต้องทำ ใช้ให้ไปขนม้วนวิดีโอของป๊าที่ไปเช่าห้องคอนโด เราก็ไป..ใช้ให้ไปขนของคนเช่้าบ้านที่ทิ้ง ทีวี ..ช่วยลูกป๊อปไปทิ้ง เราก็ไป เหงื่อโทรม.. ไม่ได้อะไรเลย แม้แต่ค่าไอติมสักแ้่ท่ง. ส่วนใครจะได้อะไรมั้ย ไม่รู้ ค่าน้ำมันรถ ค่าเหนื่อย.. เฮ้อ คิดไปก็เท่านั้น.. มีน้องหนู (ไม่ใช่หลิน) อยู่เป็นเพื่อนทั้งกลางวันกลางคืน มีกระโดดขึ้นไปขี้เม็ดเล็ก ๆ บนเก้าอี้ด้วยนะ สามารถจริง ๆ เลย.. น่าส่งเข้าประกวดกายกรรมน้องหนู (ไม่ใช่หลิน พิมพา สุพรรณโกมุท) ว่าแต่จบปริญญาโท นิดา เอกอะไร จบปีไหน ไม่เห็นเรียกเชิญไปแสดงความยินดีตอนรับปริญญาโท..เลย แหมคิดว่าเราเป็นพี่น้องกันเสียอีก.. สงสัยจะมีแต่พี่ป๊อปละมั๊ง.. วันนั้นคุณชายป๊อปพูดอะไรกับน้องหนู (หลิน) นะ... อ๋อ.. ป๊อป "หึหึ นั่นก็ดี เอาใส่ตะกร้าล้างน้ำขายต่อ" (เขาหมายถึง น้องแหม่ม ลูกเลี้ยงของซาโกว ที่ได้ผัวคนแรกเป็นช่างทำงานในบ้าน แล้วต่อมาก็ได้แต่งงานกับผู้ชายดีกว่า คุณป๊อปเลยว่าซาโกวเอาแหม่มใส่ตะกร้าล้างน้ำ...น้องหนู (หลิน) ก็คงจะเห็นด้วย เห็นไม่คัดค้านอะไร"... นี่ก็คงจะเสี้ยมลูกชายคนเล็กอีกคน ...อย่าไปพูดกับมัน ถามอะไรโน่ ก็ตอบ "อือ อือ"....