เดินขึ้นลงบันได้ หลายเที่ยว เคาะห้องโน่..ยังไม่ตืน เคาะห้องวุฒิ.ยังไ่ม่ตื่น.ปวดท้อง(หนัก)มาก.. เดินลงมาห้องชั้น 2 (ห้องท่านแม่) ประตูลูกบิดล็อค..ก้มลงดูในรู... เห็นป้อมนอนหลับอยู่บนเตียง (ที่นอน)..เดินขึ้นไปอีก..หมดหวัง..สุดท้าย ต้องไปนั่งยอง ๆ ในห้องน้ำชั้นดาดฟ้า..เอาถังเปิดน้ำใส่เต็มถัง..หิ้วไปราดโถส้วมให้สะอาด..ชีวิตกูเป็นอย่างนี้นี่เอง...
*
ส่วนห้องท่านป๊อปลูกชายคนโตของท่านแ่ม่ ...ตามเดิม..เก็บไว้เป็นอย่างดี..เพราะท่านต้องกลับมาทำธุระ ต้องพักผ่อนเปิดแอร์นอน (เป็นบางครั้ง)
*
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น