วันเสาร์ที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2558
"เลิศลักษณ์" Sun 17 May 2015 / 8 A.M. / วิธีเลี้ยงหมาแบบง่าย ๆ (มักขนาด)
1.ซ๊อใหญ่เปิดประตู ได้ยินเสียงไม้กวาดยาวกวาดพื้น แครก ๆ ๆ ๆ ๆ / ออกไป.. หมาปั๊ก เทาดำ "ดอลลาร์" (ซ๊อใหญ่ตอนหลังได้ยินเรียก "หล้า" เลยไม่รู้เป็นหมาฝรั่งหรือหมาลาวว่ะ) .. / เดินตรงดิ่งมาเลย.. ซ๊อก็กวาดไป ไม่สนใจ.. ปรี่มา สงสัยจะปวดหนัก.. / มาถึงเสาไฟฟ้า.. มองหน้ามัน "จุ๊ จุ๊ จุ๊" เป็นสิบจุ๊ มันหันมามองหน้า แล้วก็หันหลังเดินกลับไป.. ซ๊อใหญ่จับไม้กวาดติดมือมาด้วย เดินมาที่ข้างรถเขียวมองพื้นหากองขี้หมามั๊ง. (แหม ก็ชั้นจุ๊ ซะดังขนาดนี้.. ก็ยังไม่ได้ทันได้ขี้หร๊อก).. / รู้เวลาแล้ว วันอาทิตย์ 8.00 น... เตรียมหม้อน้ำร้อนเดือด ๆ ไว้.. พริกป่นเตรียมโรย เตรียมกล้องไว้ ถ่ายตอนมันกำลังขี้ให้ดี.. / upload ขึ้นยูตู๊บ.. / สวยแน่ "อี๊หล่า" (อีหล้า) / เข้าบ้านกันไปแล้ว คนกับหมา.. / สักครู่ พุดเดิลถูกปล่อยออกมา.. เดินวนเวียน ดม ๆ ล้อรถเขียว.. ดมไปดมมา..คงไม่ถูกใจ เดินจะกลับเข้าบ้าน.. จมูกดมประตู (มองเห็นประตูกระจกปิดสนิท..แสดงว่าตั้งใจปล่อยให้หมาขี้นอกบ้านให้เสร็จ จะหน้าบ้านใครก็ช่างเถอะ) พุดเดิลเดินไปเดินมา แล้วก็ไปที่ประตู.. /สักพัก.. ซ๊อใหญ่เปิดประตูเรียกพุดเดิลให้เข้าบ้าน.. แต่นังพุด..เดินหนี เดินบนถนนริมรางน้ำ..เดินเลยไปผ่านเคซี.. ซ๊อใหญ่ร้องเรียก ก็ไม่ยอมกลับ เดินตาม.. แล้วก็อุ้มกลับมา.. / ผ่านหลังเราพูด "โชคดีนะ โชคดีนะ.." (ไม่มีคำอื่นต่อ...) งั้นกูต่อให้.. "โชคดีนะ นังเดิ้ล..ที่แก่ไม่ทันขี้หน้าบ้านข้า.. ถึงจะเป็นแผ่นบาง เบา.. เล็ก ๆ .. แต่ข้าก็จะเตรียมน้ำร้อนเดือด และพริกป่นไว้ โรยแม่งบนหัวเลย.. ไม่แสบตาตาย หรือจามจนตายก็ให้มันรู้ไป.. โชคดีนะ..น้องพุดเดิลที่น่าราก..ก..ก / 2 วันก่อน เวสป้า..พุ่งขึ้นมาจอด ทิ่มหน้าเข้าหาประตู ล้อหลังอยู่ในร่องรางน้ำ.. ..เอาผ้าม้วนลง.. ไปส่ง บ้านศักดิ์ 68/17 .. Clip.. ประตูเล็กเราเปิดไว้ ไม่พูดไม่จา..มีธุระไรบ้านไหน..ไม่เสียเวลาโผล่หน้ามาขอจอด.. มีปากไว้ไม่พูด แต่ มีตูดไว้ขึ้.. / อีกวัน รถกระบะ ถอย(เสียงเดียวกบรถตาแป๊ะ).. / รีบออกไป เดินหน้าหน่อยจะใช้หน้าบ้าน คนขับก็งง.งง.งง (ไม่เคยเจอกูล่ะสิ..มีบ้า อีเค็ม).. picture ..เดินหน้า แต่ตูดรถก็ห้อยท้ายล้ำมาหน่อย.. เอาผ้าไปส่ง เลิศลักษณ์ (จะแป๊บเล็ก แป๊บใหญ่ แป๊บเหล็ก แป๊บพลาสติก.. ถ้าปล่อยให้หมาขี้สะเปะสะปะ..กูไล่ตะเพิดหมด.. ห้ามจอดหน้าบ้าน ถ้ากูยังมีชีวิตอยู่ตรงนี้.. บังทัศนียภาพ ไม่เห็นรถวิ่งไปวิ่งมา บังลม..ลมไม่เข้า ร้อนโว๊ย..ย..ย.. / ค่อนข้างจะรังเกียและเกลียดมาก ตะแบง จะเอาชนะ.. "แป๊บเดียว จอดเอาของลง หน้าบ้านตัวเองไม่จอด" ทำจนเคยตัว.. จะต้องเอาที่เคยได้ให้ได้... เวรกรรม
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น