สุชาติ สุเทพ สุพรรณโกมุท วิภา จงมีความสุข หัดอ่าน หัดดู "ผมจะเป็นคนดี" ซะบ้าง

สุชาติ สุเทพ สุพรรณโกมุท วิภา จงมีความสุข หัดอ่าน หัดดู "ผมจะเป็นคนดี" ของคุณวิกรม กรมดิษฐ์ ซะบ้าง
เผื่อจะได้เป็นคนดี ก่อนตาย แก่ ๆ กันแล้ว
*
หัดลดความเห็นแก่ตัวกันลงบ้าง
*
หัดพาแม่มึงไปวัด ของแม่ชีศันสนีย์ เสถียรสุต ซะบ้าง ไปศึกษาธรรมะอย่างถูกต้อง
*
ถ้าแม่มึงตาย หาข้าวโพดปิ้ง แก้วมังกร ไปไหว้แม่มึงด้วย เขาทำหาเลี้ยงพวกมึง คนเดียวเขาเหนื่อยคนเดียว
น้ำกัดเท้าต้องใช้ครีม "นิจิดี" ตลับสีฟ้า ทารอยแตกของน้ำกัดเท้าทุกวัน

ลืมข้อความ (ด่า) สำคัญ

"ไอ้ที่ทำ ไม่ทำแล้วหรือไง"
"ไม่ทำแล้ว ทำแล้วไม่ได้เงิน"
(คงจะนึกสมน้ำหน้าในใจ)
*
จะเอาเงินที่ไหนไปซื้อไหมมาถัก งานถักต้องใช้เวลา
ไม่มีที่ขาย ไม่มีใคร support ไม่มีทุน ก็ต้องทำงานรับจ้างสิ
ถึงจะมีข้าวกิน
*
"ที่นี่ไล่ที่เมื่อไหร่ ก็เลิกขาย มึงไม่มีกิน
ที่นี่ไล่ที่เมื่อไหร่ เลิกขายมึงไม่มีกิน"
"ไล่ที่เมื่อไหร่ล่ะ"
"ไม่รู้"
"ไล่ที่เมื่อไหร่ กูก็เลิกขาย มึงไม่มีกิน"
*

27 ตค.54

วันนี้นั่งรถมอเตอร์ไซค์ 70 บาทขาไป ไปเคลียร์ ดอกเบี้ยค่ากล้อง 280 บาท
ดอก (ทอง) 160 บาท
ค่าเช่าห้อง 2,790 บาท
ลุงกับป้าดูแลหอ ขอเขาให้หักหนี้เก่า 2,500 จากเงินมัดจำ 2,600 (ไม่เอาเงินทอน) เขาก็ให้
*
มีคนมาเข้าอยู่ประมาณกลางเดือนตุลาคม 54
*
เขาย้ายของเราออกมา ไหมถักป้าแกเอาไปถัก ไม่เป็นไร ยกให้
แต่มีถุงของ ไม่รู้ใครเอาไป ลุงบอกถามทุกห้องแล้ว ไม่มีใครบอกว่าเขาเอาไป
ชั่งมันค่ะ ของหายไปแล้วก็หายไป เขาคงไม่มีใช้ ถือว่าทำบุญค่ะ
*
มีกิโลตราชั่งลูกเล็ก 1 ลูก, หม้อหุงข้าวไฟฟ้า 1ใบ, คันเลื่อนและใบเลื่อยฉลุ, แผ่นพลาสติกอย่างดีแผ่นละเกือบร้อยบาท, ใยโพลีเอสเตอร์ยัดตุ๊กตา 1 ถุงใหญ่,
*
เครื่องเขียน พวกปากกา ดินสอ, โทรศัพท์มือถือ Hutch W200 Motorola สายชาร์จ (ยังใช้ได้อยู่ แต่กดแป้นไม่ค่อยติด) สายหูฟังของ Gnet , สายไฟปลั๊กราง
*
เหลือโต๊ะเหล็กพับ เก้าอี้ แล้วก็หนังสืองานฝีมือขวัญเรือน ถังซักผ้า 2 ใบ ไม้แขวนเสื้อ ถุงเอกสารลายตัดขวด Pet ทำโคมไฟ Recycle
*
สิ่งใดที่เราสูญเสีย เรามักจะได้สิ่งใหม่มาทดแทนเป็นของหรือมูลค่าที่มีมากกว่าของที่เราสูญเสียไปอีกหลายเท่า.. ทำบุญ ทำบุญ ทำบุญ ชีวิตเราจะได้เบา ไม่มีใครมาทำร้าย ไม่มีใครคอยคิดจะทำลายเรา
*
ค่ารถขากลับ 80 บาท วิ่งกลับไปร้านจำนำกล้องอีกครั้ง เมื่อก่อนเที่ยงร้านยังไม่เปิด
*
พรุ่งนี้ไปหางานทำ สมัครงาน ทำอยู่ทีนี่จนตาย.. หรือไม่ก็พิการไปทั้ง 2 ข้าง (เพราะข้างขวาก็เริ่มชานิดหน่อยเป็นบางเวลา)
*

27 ตค.54

ขอยืมเงิน 5,000 ไปจ่ายค่าเช่าห้อง เอาไว้กินตอนทำงานอีก 1 เดือน
จะไปสมัครงานที่ Lotus อมตะ เขารับอายุ 18 ปีขึ้นไป หลายตำแหน่ง
มีเงินเดือน สวัสดิการ ค่ารักษาพยาบาล ค่ากะ
*
"อะไร ให้แจ๋โอนไปให้ 2,800 ไม่ได้รับรึไง"
"ไม่รู้เรื่อง เพราะไม่ได้เอาสมุดไปปรับ วันนี้ก็ไม่ได้เอาสมุดมาด้วย"
"เอาไปเที่ยวนี้ ไม่ใช่อีก 3 วันมาเอาอีกนะ ไม่มีให้แล้วนะ มึงจะทำอีกกี่ที่"
"ถ้าได้ทำที่นี่ ก็คงจะทำเป็นที่สุดท้าย ทำจนตายไปเลย"
*
หยิบเงิน นับแล้วนับอีก ได้เงินแล้ว เซ็นชื่อรับเงินในสมุดบันทึกเล็ก
"แจ๋โอนให้ 2,800 วันนี้มาเอาอีก 5,000 รวมเป็น 7,800"
"จะเอาเท่าไหร่ บอกมา จะเอาเท่าไหร่บอกมา จะขายที่ขายนาให้มึงให้หมด จะขายที่ขายนาให้มึงให้หมด
ค่าเช่าเอาไปให้หมด ค่าเช่าเอาไปให้หมด" (จำได้แค่นี้ นอกนั้นจำไม่ได้แล้วว่าคุณนายแม่วิภาด่าอะไรอีกบ้าง)
รีบไปดีกว่า
*
"ป้อมบอกว่ามึงไปเขียนอะไรในเน็ต เดี๋ยวกูจะให้เขาเขียนมั่ง"
"อยากเขียนอะไรก็เขียนไปเถอะ"
*
เดินออกจากบ้าน
คุณนายแม่วิภา ตะโกนด่าไล่หลัง
"กูให้มันเขียนมั่ง 40 กว่าแล้วยังต้องเลี้ยงเลย 40 กว่าแล้วยังต้องเลี้ยงเลย"
ตะโกนกลับไป "เอาเลย เขียนให้เยอะ ๆ เลย เขียนให้เยอะ ๆ เลย
คนอ่านเขาอ่านแล้ว เขาชั่งน้ำหนักเองว่าใครถูกใครผิด"
พอละ..เหนื่อย
*
ซื้อไม้นิตวงกลมอีก 2 อัน ซิป 4 เส้น รวมเงิน เกือบ 300 บาท
ค่ารถเมล์ 50 ค่ารถทัวร์ 68 บาท
*

25 ตค.54 วาระสุดท้ายของชีวิตมาถึงแล้ว

ตอนแรก คิดว่าจะมีเงินทุนเอาไปทำมาหากิน เก็บเงินสักก้อนเอาไปผ่าท้อง
ก้อนในท้องโตแข็ง ก้อนใหญ่ ช่องท้องช่วงบนเวลากดลงไป ก็แข็งไปทั้งหมด
อาจเป็นตับแข็งเหมือนป๊า เวลานอน พลิกตัวนอนตะแคง ก็เจ็บก้อนในท้อง เหมือนจะแตก
ตอนนี้ ขาก็ชาไปทั้งแถบ นิ้วก้อนเขวาก็ชา ไม่หายแล้ว
เงินหมดแล้ว เวลาออกนอกบ้าน ต้องใส่ผ้าอนามัยแผ่นใหญ่ ซับน้ำเหลืองไหลจากช่องคลอด
เป็นระยะ ๆ ถ้าอยู่บ้านน้ำเหลืองข้นเหนียวก็จะไหลเป็นทางลงมาตากขา หรือไม่ก็หยดลงพื้น
อาการน้ำเหลืองไหลเป็นมา 8 ปีแล้ว ตอนนี้ก็คงจะเป็นมะเร็งแล้ว ไม่รู้ขั้นไหน
ไม่ต้องส่งเงินอะไรให้เค้าแล้ว นอนรอวันตาย สิ้นเดือนไม่มีเงินจ่ายค่าเช่า
ก็จะต้องออกไปหาที่ไหนสักที่ฆ่าตัวตาย ใคร  ๆก็ ฆ่าตัวตายทั้งนั้น ลูกเขย ส.ส.
ไม่มีเงินรักษาเมีย 16 ล้าน ยังยิงตัวตายเลย กระโดดสถานีรถไฟ้หนีโรคร้ายตกลงมาตาย
กระโดดตึก กระโดดแม่น้ำตาย เค้าคงเลือกตายได้สักอย่าง
ก้อนเนื้องอกในท้องไม่ต้องรักษา ไม่ผ่าแล้ว ขอเป็นศพ เป็นผีไม่มีญาติ
ลาก่อน ขอให้ทุกคนมีความสุข มีเงินใช้ตลอดชีวิต

                                                                              สุวรรณา สุพรรณโกมุท

ทองอาผอก็ปล่อยให้หลุดจำนำไป ค่าเช่าห้องตึกอัญชณาแมนชั่น
คนดูแลตึกก็ถูกหักเงินเดือนไป ไม่มีเงินไปจ่ายค่าเช่า ของต่าง  ๆก็ต้องปล่อยไป
"อะไรที่ไม่ใช่ของเรา เราก็ไม่ได้ใช้"
"อะไรที่เราไม่ได้ใช้ ก็ไม่ใช่ของเรา"

เห็นมั้ย ในที่สุด นายก็รับไม่ได้ คนไม่ดีก็อย่างนี้แหละ

บางทีนาย..คงจะเหมือน คุณผู้หญิง ที่เมื่อวันก่อนโทร.ไป พอรู้ว่าเป็นเรา เขาบอกรีบวางสาย บอก "เดี๋ยวโทร.กลับ" แต่จริง ๆ แล้ว เขากลัวเราโทร.ไปรบกวนเรื่องเงินมากกว่า
*
ขอให้นายโชคดี บอกแล้วคบกันไม่ได้หรอก.. ตัวตนที่แท้จริงของนายกับของเรามันคนละขั้วกัน
*
พรุ่งนี้วันตัดสินชะตาชีวิต (ถ้าไม่ตายก็เข้าคุก) เค้าจะกลับไปเผาบ้านพวกมันให้สิ้นซาก
*
ตอนแรกคิดว่าจะไปกระโดดสะพานข้ามแม่น้ำบางปะกง มันกว้างใหญ่ดี ร่างกระแทรกพื้นป๊อกเดียว
ก็จม จอดสนิท อีกอาทิตย์ก็ลอยขึ้นอืด
*
แต่ขี้เกียจ เงินไม่พอค่ารถ ไปไม่ถูกด้วย เผาบ้านมันดีกว่า
*
นายไม่ต้องกลัวนะ เค้าไม่ขอเงินใคร ไม่ยืมเงินใคร ไม่รบกวนใครอีกแล้ว...โชคดี ลาก่อน
*

จดหมายถึงแจ๋ ให้ไปไถ่ทองอาผอ สลึงนึง

แจ๋ เดี๋ยวเค้าจะเขียนหนังสือมอบอำนาจ ให้แจ๋เอาบัตรประชาชนของเค้าไปไถ่ทอง ที่ตลาดดอนหัวฬ่อ จำนำไว้ 8,000 เลยมาเกือบเดือนแล้ว อาจะหลุดจำนำ ดอกเบี้ยประมาณ 200-300 บาท
*
เอาบัตรนั่งรถตู้ไป ขึ้นรถตู้ที่วิน อมตะนคร บอกลงตลาดสิรัชชา (ปลายทาง คิวรถตู้) เดินไปทางขวา ข้างธ.ไทยพาณิชย์
*
กับจำนำกล้องไว้ 700 ดอกเบี้ยก็ประมาณ 200-300 บาท เอาบัตร เอาตั๋วจำนำทองไปด้วย
*
จะเอาหรือไม่เอาก็ได้..เค้าคงไม่ต้องใช้แล้ว บัตรประชาชน และเดี๋ยวจะกลับไปเผาบ้านดินแดงให้วอดวาย จะไม่เหยียบเข้าบ้านนั้นอีกตลอดชีวิต อะไรที่ไม่เอา ให้คุณนายวิภา สั่งคนเอาไปเผา หรือเอาไปทิ้งได้เลย
*
มีของอยู่ในห้องเช่า "อัญชณาแมนชั่น" หลายอย่าง ไดร์เป่าผมอันใหญ่ หลายร้อย โต๊ะพับใหม่สีน้ำเงิน
เก้าอี้พลาสติก 2 ตัว หนังสือถักนิตติง (เผื่อให้เล็ก) กิโลลูกเล็ก
แต่ต้องเอาเงินค่าเช่าไปเคลียร์อีก 5,000 บาท ทิ้งเลขที่บัญชีเอาไว้ให้คุณแม่บ้าน วันที่ 31 ตค.54
ถ้าเจ้าของหอเขาเคลีย์ค่าน้ำค่าไฟค่าของเสียหายเสร็จแล้ว เขาจะโอนคืนให้ที่เหลือเข้าบัญชี
หรือถ้าไม่เอาเงินไปจ่ายก็ให้ยึดของไป แล้วให้เขาด่าไล่หลังเค้าในนรก
"อัญชณาแมนชั่น" อยู่ในซอยข้างธ.กรุงไทย กับ 7-11 ตรงข้ามธ.ไทยพาณิชย์ รถเยอะ ข้ามถนนระวังแล้วกัน
*
ฝากคืนกุญแจบ้านให้คุณนายวิภาด้วย มีกุญแจห้องสวรรค์ (ดาดฟ้า) แจ๋เอาไปเปิด ยกให้แจ๋หมด
หนังสือมองซีอีโอโลก หลายเล่ม กับ ผมจะเป็นคนดี ฯลฯ ที่มีลายเซ็นให้วูดดี้กับดีโน่ ให้เด็ก 2 คน
แต่แจ๋จะเอาไปอ่านก่อนก็ได้
*
ค่าเช่าห้องเช่าใหม่ (ถ้าเค้าไม่กลับภายในสิ้นเดือนนี้) เจ้าของบ้านคงจะโทรศัพท์มาทวงค่าเช่า
ประมาณ 2 พันกว่าบาท (เพราะไม่ได้อยู่แล้ว คงไม่ต้องจ่ายค่ามัดจำห้อง 1,400 บาท)
หรืออาจจะต้องจ่ายค่ากุญแจบ้านให้เขา ค่าน้ำ ค่าไฟ
*
เขียนหนังสือบอกเจ้าของบ้าน ให้เขาเอาเครื่องมือ ไม้ถักนิตติง อุปกรณ์ ไหมพรม ไปบริจาคให้ที่ไหนก็ได้ แล้วแต่เขา (คงทำมาหากินพวกนี้ไม่ได้จริง ๆ ไม่ได้เงินจริง ๆ อย่างที่คุณนายวิภาพูดไว้..แต่คนเขา
ทำกันได้ ขายกันได้ มีร้านขายไหม ขายเสื้อผ้า)
*
จะมานั่งเป็นลูกจ้างรายวัน ก็มือ แขนขาเดี้ยง ชาไปหมดแล้ว จะทำงานทำไมให้เหนื่อย
ทำมาตั้งแต่เด็ก ช่วยทุกอย่าง คุณนายวิภากลับพูดว่า "กูทำคนเดียว" ลูกชายสุดที่รักทั้ง2คน
ทำเท่ากูหรือเปล่าก็ไม่รู้ มันได้ทุกอย่างไป.. แต่กู 45 จะ 50 แล้ว คุณนายวิภาจะให้ทำให้เหนื่อยตาย
"ให้มันทำซะบ้าง ให้มันรู้บ้างเงินหายาก ค่าเช่าเอาไปให้หมดเลย เอามั้ย กูเป็นคนทำเหนื่อย ทำตั้งแต่ เช้ายันดึก กูเป็นคนหา มึงเป็นคนใช้เงิน"
แต่ลูกใครต่อใคร ลำบากลำบน โดนตบ โดนตี โดนกระทืบ น่าสงสาร ให้ซะ ก็เขาดีนี่
มึงเป็นลูกแท้ ๆ ยังทำได้ไม่ดีเท่าเขาเลย ก็ไม่สมควรได้อะไร ให้มึงขนาดนี้ก็นับว่าบุญโขแล้ว
นอนในคุก ทำงานแบบคุก ๆ ก็ไม่เลวนักหรอก..คนอื่นได้ กูก็ต้องทำได้
ขอให้มีข้าวกินฟรี มีที่ซุกหัวนอนฟรี จะนรกดาดฟ้า ห้องเก็บของ หรือนรกคุก ก็อยู่ได้เหมือนกัน
*
ฝากคืนหนังสือ 2 เล่มในกล่องข้างกำแพงข้างตู้เสื้อผ้า อยู่ในถุงพลาสติก เป็นของห้องสมุดซอยพระนาง
บอกเขาว่าเอามาคืน คนยืมตายไปแล้ว ขอให้เขาอย่าคิดปรับ (ถ้าคิดคงจะหลายพัน) เอามาหลายปีแล้ว
*
คงจะจริงอย่างที่คุณนายวิภาพูด "เสื้อถักสวย ๆ ถักเครื่องถูก ๆจากเมืองจีนเยอะ ๆ ไปตัวละ 50 บาท" ขนาดเจ้าของร้านเน็ตยังใส่เสื้อถัก (เครื่อง) สวยจริง ๆ
*
ขึ้นอีกแล้ว คันแผลตุ่มใส่ที่นิ้วโป้งมือซ้าย ยังไม่หายสักที
*
เอาเบอร์โทรศัพท์ไป ร้านขายไหม 086-8280242 เผื่อพวกมึงจะโทร.ไปบอกเขา ใส่ร้ายกูได้อีก
แล้วจะให้เบอร์ 02-2668672 ไว้ ให้เขาโทร.มาทวงค่าเช่าห้อง ซึ่งตอนนั้นกูคงเข้าไปนอนในคุกเรียบร้อยแล้ว เหมือนลูกชายคนโตของป๊าไง..*
สุดท้ายจดหมายก็ไม่ได้ส่ง แจ๋ไม่อยู่สีลม

คณนายวิภา เงินเป็นล้านก็มีไม่ใช่เหรอ พอรึไง

กูจะไปเผาบ้านดินแดง ให้มันไหม้ต่อไปถึงบ้านข้าง ๆ ไปทุกตึกแถว ให้มันวอดวายทั้งแถบ
เตรียมเงินไว้ชดใช้ให้พวกเขาก็แล้วกัน
*
พวกมึงทำกับกูอย่างนี้ กูไม่ปล่อยพวกมึงไว้แล้ว
หนอย คิดจะกำกับ บังคับกูเป็นทาสพวกมึง แต่พวกมึงเอาสมบัติไปทั้งหมด
*
คุณนายวิภาพูด "ทองเอาไปขายจัดงานศพเตี่ยหมดแล้ว"
แล้วเงินใส่ซองที่ได้ ก็ฮุบเอาไปทั้งหมด ก่อนป๊าตาย ให้โทร.ถามว่า "ทองเก็บไว้ให้ดี"
ถามตลกมีกี่ร้อย ป๊าบอก "มีหลายร้อย"
*
แต่พอป๊าตาย สูญสลายหายกลายเป็นศูนย์ ไม่มีอะไรเหลือให้กูเลย
แม่งให้กูไปขี้ข้าคนอื่น ถ้าไม่ยอมเป็นทาส ไม่ยอมเป็นขี้ข้าขายโชห่วย เฝ้าสมบัติร้านขายโชห่วย
คุณนายวิภาพูด "กูขายได้วันละ 100 กว่าบาทก็พอกินแล้ว"
*
กูยอมติดคุกตาย แต่ขอให้ได้เห็นพวกแม่งตายก่อน ก่อนที่กูจะเป็นมะเร็งก้อนเนื้อในมดลูกเหมือนคนท้องตาย..

22 ตค.54 เหลือ 400 กว่าบาท แก๊สโซฮอล95 ลิตรละ 40 บาท เผาบ้านดินแดง ใช้ 2 ลิตรก็น่าจะพอ กระดาษหนังสือพิมพ์เชื้อเพลิง 1 ฉบับ

อาการนิ้วก้อยเท้าขวายังชาไม่หาย อาการชาต้นขาซ้ายยาวลงไปเกือบถึงเข่ายังไม่หาย เวลาเดินจะชาขึ้นมาถึงสะโพก และปวดมากขึ้น เดินแทบไม่ไหว
*
กูนอนพื้นปูด้วยผ้าขาวม้าผืนเดียว หมอนคือกล่องเหล็กใส่แคร็กเกอร์ ผ้าห่มไม่ต้องมี มีพัดลม 1 ตัว ไฟนีออน 1 ดวง ส้วมก็รับจ้างเป็นแม่บ้านล้างมาแล้ว อยู่ CST ก็นั่งขัดสมาธิ ตั้งแต่ 7 โมงเช้าถึง 1 ทุ่ม พักกินข้าวกลางวัน 1 ชม. เบรค 10 นาที ตอน 10โมง เบรค 10 นาที ตอนบ่าย3 15.10 น. นั่งขัดสมาธิอยู่อย่างนั้น เปลี่ยนเป็นนั่งพับเพียบแป๊ปนึง ปวดขามาก..
*
แผลที่นิ้วโป้งมือซ้าย มีตุ่มใสคันมากขึ้นอีกหลายตุ่ม ตอนเลี้ยงน้อง Poom เป็นมากกว่านี้ทั้งใต้เล็บและปลายนิ้วด้านฝ่ามือ เป็นทุกนิ้ว เจาะน้ำออก เอาผ้าอ้อมแห้งน้อง Poom พันไว้เวลาอุ้มน้อง แต่ตอนหลังก็ลืมเอาผ้าอ้อมพวกนั้นมาซักรวม และใช้กับน้อง Poom แย่มาก ไม่รู้น้อง Poom ติดโรคนี้ไปเต็ม ๆ หรือเปล่า ขอโทษลูกด้วย
*
ชีวิตพร้อมที่จะเข้าไปนอนในคุก กินข้าว (ฟรี) ในคุม มีที่ซุกหัวนอนแบบไม่ต้องเสียค่าเช่า ค่าน้ำ ค่าไฟฟ้า ค่ารถ ค่าแฟ้บ สบู่ ยาสีฟัน ผ้าอนามัย ผ้าเช็ดตัว ของฟรีทั้งนั้น
*
กูนึกออกแล้วจะทำยังไง นั่งเดี้ยง ปวดขา เกือบ 18 ชั่วโมงก็ไม่ไหว มือเป็นแผลพุพอง เรื้อรัง ทำงานที่โรงงานนมก็ไม่ได้ ตายก็ไม่ได้ ทรัพย์สมบัติ ก็ไม่มีเงินลงทุนทำมาค้าขาย พวกแม่งได้ไปหมด กูช่วยพ่อแม่ทำมาหากินตั้งแต่เด็ก สุดท้ายก็กลายเป็นแค่หมาตัวหนึ่ง
*
แต่งชุดล้างส้วมเต็มยศ สวมรองเท้าผ้าใบ คุณนายวิภาก็ไม่รู้สึกอะไรเลย นอกจากด่า "ทำงาน เงินเดือนไม่พอใช้รึไง"
*
ยามาฮ่าฟีโน่ใช้น้ำมันแก๊สโซฮอล95
http://www.google.co.th/#hl=th&source=hp&q=%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B8%AE%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%9F%E0%B8%B5%E0%B9%82%E0%B8%99+%E0%B9%83%E0%B8%8A%E0%B9%89%E0%B8%A1%E0%B8%B1%E0%B8%99%E0%B8%A1%E0%B8%B1%E0%B8%99%E0%B8%AD%E0%B8%B0%E0%B9%84%E0%B8%A3&oq=%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B8%AE%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%9F%E0%B8%B5%E0%B9%82%E0%B8%99+%E0%B9%83%E0%B8%8A%E0%B9%89%E0%B8%A1%E0%B8%B1%E0%B8%99%E0%B8%A1%E0%B8%B1%E0%B8%99%E0%B8%AD%E0%B8%B0%E0%B9%84%E0%B8%A3&aq=f&aqi=&aql=1&gs_sm=e&gs_upl=2250l9328l0l9531l30l28l2l17l17l0l141l704l6.3l9l0&bav=on.2,or.r_gc.r_pw.,cf.osb&fp=f8eafe97f0de12e4&biw=1272&bih=533
*
http://www.google.co.th/#hl=th&q=%E0%B8%99%E0%B9%89%E0%B8%B3%E0%B8%A1%E0%B8%B1%E0%B8%99%E0%B9%81%E0%B8%81%E0%B9%8A%E0%B8%AA%E0%B9%82%E0%B8%8B%E0%B8%AE%E0%B8%AD%E0%B8%A595+%E0%B9%83%E0%B8%AA%E0%B9%88%E0%B8%A0%E0%B8%B2%E0%B8%8A%E0%B8%99%E0%B8%B0%E0%B8%AD%E0%B8%B0%E0%B9%84%E0%B8%A3&oq=%E0%B8%99%E0%B9%89%E0%B8%B3%E0%B8%A1%E0%B8%B1%E0%B8%99%E0%B9%81%E0%B8%81%E0%B9%8A%E0%B8%AA%E0%B9%82%E0%B8%8B%E0%B8%AE%E0%B8%AD%E0%B8%A595+%E0%B9%83%E0%B8%AA%E0%B9%88%E0%B8%A0%E0%B8%B2%E0%B8%8A%E0%B8%99%E0%B8%B0%E0%B8%AD%E0%B8%B0%E0%B9%84%E0%B8%A3&aq=f&aqi=&aql=1&gs_sm=e&gs_upl=4375l7609l4l7828l13l13l0l12l0l0l63l63l1l1l0&bav=on.2,or.r_gc.r_pw.,cf.osb&fp=f8eafe97f0de12e4&biw=1680&bih=823
*
เอททิลแอลกอฮอลล์ ติดไฟได้ดีแค่ไหน เผากระดาษได้หรือไม่ เบนซินดีกว่า ชัวร์ เผาบ้านได้แน่นอน
http://www.vcharkarn.com/varticle/38199
*
เผามัน เผามัน เผามัน เผามัน เผามัน ทั้งครอบครัว กูจะยืนรอดูพวกแม่งพินาศ รอธรรมชาติ ฟ้ามีตา ลงโทษพวกมัน คงไม่ทัน กูอาจะตายเพราะมะเร็งก้อนเนื้องอกในมดลูกตายเสียก่อนจะได้เห็นพวกมันตาย
กูต้องได้เห็นพวกมันตายก่อนให้ได้..
*
หักค่าข้าววันนี้ พรุ่งนี้คงพอมีเงินเหลือซื้อน้ำมันแก๊สโซฮอล95 (ต้องท่องจำไว้) ซื้อไฟแช็ค เผามัน ค่ารถทัวร์ 68 บาท (คงไปได้ขาเดียว)
*
เสร็จแล้วก็ยืนรอตำรวจลากเข้าคุก คุณนายวิภาคงดีใจที่กูเข้าคุก แต่อาจเสียใจมากหน่อยที่ลูกชายสุดที่รักของมันลากเลือด เอาให้ตายทั้งครอบครัว
*
ทำบุญโลตัสกับช่อง3 มีรถเข็นตั้งไว้หลายคัน 12-22 ตค.54 ผ้าอนามันโซฟีขอบปกป้อง ห่อละ 39 บาท (บังคับซื้อ 3 ห่อถึงได้ราคานี้ จัดไป) ชาติหน้าเกิดมาจะได้ไม่ต้องเจอพวกแม่ลูกพวกนี้ ขอให้ไม่ลำบากไปกว่านี้ หรือถ้าจะต้องลำบากจนถึงอายุขนาดนี้ ก็ขอให้กูตายก่อนไปเลย สาธุ สาธุ สาธุ
*
เดินแทบไม่ไหวแล้ว ขนาดเห็นคนเล่นเปตอง ยังเดินไปเล่นในสนามไม่ไหวเลย
*

2 ตค.54

อาการชาต้นขาซ้ายด้านนอกยาวลงมา ยังไม่หาย
อาการชา เหมือนนิ้วก้อยเท้าขวาหาย ยังไม่หาย ยังชาอยู่
*

20 ตค.54 ภาพประทับใจ

หลายปีก่อน คุณนายวิภา ยกเตาอั้งโล่ ยกมาให้ลูกชายสุดที่รัก คุณ Pop มา..
ให้คุณลูกชายสุดที่รัก เอาเท้ามาอังบนไฟ (อ่อน ๆ) บนเตาอั้งโล่ ทั้งที่ลูกชายสุดที่รักอายุ 40 กว่าแล้ว
*
ความรู้สึกคงจะต่างกับของเรา สมัยยังเด็ก ที่แม่เอาถังใส่น้ำเปล่า เทน้ำยาฆ่าเชื้อ (ขวดแก้วสีน้ำตาล)
เทลงถังน้ำแล้ว เป็นสีขาวขุ่น ให้เราแช่เท้า (เท้าเน่ามั้งเรา)
*
วันนี้มันมีทรัพย์สมบัติ มรดก สมใจคุณนายแม่วิภาแล้ว ไม่ต้องลำบากลำบน
ตรากตรำ ทำงานหนัก ไม่ต้องแบก ไม่ต้องหาม ไม่ต้องเจ็บตีน
*
เราจะหางานอะไรทำ เพื่อหาเงินมาซื้อข้าวกิน หาเงินมาจ่ายค่าเช่า เกือบหมื่น
*

กูจะบันทึกไปเรื่อย ตราบเท่ายังมีเงินเข้าร้านเน็ต

ฟ้ามีตา ฟ้ามีตา ฟ้ามีตา
*
ชาวบ้านที่พูดว่า "พี่ชายก็แสนจะดี๊ดี" สาธุ ขอให้พวกมันได้เจอความจริง ไอ้ที่ตอแหล ตลบตะแลง
ให้ร้ายน้อง (ซึ่งมันไม่คิดว่ากูเป็นน้อง นอกจากคุณหนูซินเดอ "หลิน" ลา) ขนาดขับรถเก๋งไปรับ สุดยอดเลยแม่ง
*

19 ตค.54

ออกจากบ้านตั้งแต่ก่อน 6 โมงเช้า กินข้าวมันไก่ (ต้ม) 25 บาท
เดินไปเรื่อย ๆ ข้ามสะพานลอยหน้าทางเข้านิคมฯ อมตะนคร (สะพานลอยสูงไม่พอที่จะให้กระโดดฆ่าตัวตาย สงสัยต้องหาที่ใหม่)
*
รถทัวร์สายพัทยา-กรุงเทพ รออยู่ รีบข้ามถนนขึ้นรถ ลงเอกมัย
*
นั่งรถเมล์ สาย2 (ฟรี) ลงหน้า Central World นั่งสาย 77 (ฟรี) เข้าสีลม
*
ขากลับมึน นั่งหลายต่อ เข้าเพชรบุรีตัดใหม่ นั่งมอฯ ออกมาป้าย สาย 38
20 บาท
*
แป๊ปนึงมีสาย 136 มา หมดไปหลายตังค์
*
ถึงร้าน
บอกมาเบิกตังค์ค่าเช่าของป๊า 2,000
คุณนายวิภา "อะไร นี่เพิ่งวันที่เท่าไหร่ ใช้เงินหมดแล้ว ใช้เงินหมดแล้วเหรอ
อะไร ทำงานเงินเดือนไม่พอใช้รึไง ทำงานเงินเดือนไม่พอใช้รึไง"
ตอบแบบไม่มองหน้า "ถ้าพอ จะมาเรอะ"
คุณนายเดินไปหยิบสตางค์ ให้ 2,000 ถ้วน ไม่มีคำถามอื่นใด ไม่มีค่ารถให้แม้แต่บาทเดียว
*
เก็บเงินของคุณนายไว้ให้ลูกที่แสนดี หลานที่แสนน่าสงสาร คงต้องส่งเรียนให้จบปริญญาเอก
*
ต้องคิดอย่างนี้ เราไม่ใช่ลูกเขา... สมบัติพ่อไม่ทิ้งไว้ให้สักชิ้นเดียว นอกจากเศษเงิน 7,000 บาท
โกงคุณนายวิภามาอีก 7,000 เป็น 14,000 แต่ลูกชายคนโตของคุณนายได้บ้านและที่ดิน
2 แห่ง คู้ซ้าย คู้ขวา ซอยไมตรีจิต ปากซอยบึงนายพล ค่าเช่าขายของหน้าบ้านซอยบึงนายพล
ค่าเช่าห้อง 20 กว่าห้อง..กินไปตาย ไม่ต้องทำมาหากินอะไร ลูกเมียก็สบาย ไม่ต้องทำงานอะไร
ก็มีกินมีใช้
*
ลูกชายคนแรกของป๊าก็ไม่ได้สักบาทเดียว ลูกเมียเขาก็มี คงอดอดอยากอยาก ไม่สบายเหมือนลูกชายคนโตของคุณนายวิภา ลูกชายคนเล็ก เด็ก ๆ ก็ไม่ต้องทำงานอะไร ยังได้ที่ดินเปล่า 1 ผืน
*
ส่วนเรา ลูกสาวคนเดียวของบ้านนี้ (ตอนนี้คงไม่ใช่แล้วล่ะ) ลูก ผัว ไม่มีหาเลี้ยง อายุ 45 แล้ว
น้ำหนักตัวก็เยอะ นั่งกับพื้น ก็ขาชาไปหมด
ยืนทำงานทั้งวัน
*
ล้างห้องน้ำ เดินถูพื้น ทำจนครบ 5 วัน เขาให้ยืมเงิน กว่าจะได้เงินก็สิ้นเดือน คงไม่ทันแล้วล่ะ
ได้ก็แค่ 750 จะไปพอกินอะไร ไม่พอจ่ายค่าเช่า ค่ามัดจำห้องยังไม่ได้จ่าย
*
อาการก็คือ ต้นขาซ้าย ด้านนอกยาวลงมาเกือบถึงเข่า เวลาเดินชา แสบ ๆ เหมือนเลือดไม่เดิน
ฝ่าเท้าข้างขวา ง่ามนิ้วก้อยลงมาเกือบครึ่งฝ่าเท้า ชา เหมือนบวม ๆ เวลาเดิน เหมือนไม่มีความรู้สึก
เหมือนไม่มีกล้ามเนื้อส่วนนี้...ฝ่ามือ (เวลาถูม็อบก็กำแน่น กดเวลาหมุนไม้ม็อบ ถูให้สะอาดหน่อย)
ฝ่ามือ ขวา ติดกับข้อมือ เอาส่วนนี้กระแทกก้านด้ามร่มเบา ๆ ถึงรู้ว่ามันเจ็บมาก นี่ 2 วันแล้ว
ก็เจ็บน้อยลงนิดหน่อย ข้อมือนิ้วโป้งทั้ง 2 ข้าง ก็เจ็บ ๆ ตึง ๆ เหมือนเกือบจะพับไม่ลง
*
ถ้ากูไม่ตาย พวกมันจะไม่มีวันมีความสุขเลย กูรู้ ยิ่งคุณนายวิภา (แม่แท้ ๆ) ในนิทานยังมีแต่แม่เลี้ยงใจร้าน นี่แม่แท้ ๆ ไม่รู้จะเรียกว่าอะไร (คงไม่เคยมีแม่แบบนี้บนโลกนี้อย่างแน่นอน) "มึงบอกไม่เอาสมบัติ แล้วมึงจะมาเรียกร้องเอาอะไร ..ถ้าอยากได้ก็ไปเอากับอีดอก (ดำ) โน่น มันเอาไป 3 แสน 4 แสน" สาธุ ยกมือท่วมหัว ฟ้ามีตา ฟ้ามีตา ฟ้ามีตา... กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นคืนสนอง ทวีคูณ ร้อยเท่า พันเท่า
*
ถ้ากูเป็นคนดี ไม่คิดร้าย ไม่ให้ร้ายใคร ไม่โกง ไม่แย่งสมบัติใคร ขอให้กูเจริญ เจอคนดี มีน้ำใจ มีแต่คนช่วยเหลือ
*
ห้องเก่า 2,500+2,500 เป็น 5,000 ของห้องใหม่ 2,000+1,400 เป็น 3,400
รวม 2 ห้อง เป็น 8,400 เกือบหมื่น คงต้องให้เจ้าของหอยึดข้าวของไปก่อน อะไรมั่งก็ไม่รู้
แต่เขาคงไม่เอาหรอก ไม่มีของมีค่าอะไรเลย.. เราก็มีแต่ตัว ไม่มีทรัพย์สมบัติอะไรติดตัวเลย
*
พ่อไม่ให้ แม่ก็ยึดคำพูดพ่อ (ตอแหลรึเปล่าก็ไม่รู้ หรืออาจจะจริง) "เขาไม่ได้สั่งให้มึง เขาไม่ให้อะไรมึงเลย..ตอนแรกไม่ให้เงิน จะให้เฝ้าร้านขายโชห่วย ขายวันละ 100 200 ก็พอกินแล้ว ตอนหลังกลับใจให้เงิน 2,000 (แต่ก็ติดบุญคุณของคุณชายสุชาติ สุพรรณโกมุท ที่คุณนายวิภาบอก เขาใจดีให้มึงเพิ่มอีก 1,000 เป็น 2,000 เชียว) แต่แม่งได้ทรัพย์สินไป ไม่มีความคิดที่จะให้พี่ให้น้อง มันฮุบไว้คนเดียวจนหมด
บ้านและที่ดิน 2 ที่ รถกระบะ 1 คัน (ตีเป็นเงินก็ยังน่าจะเป็นแสนบาท แต่พวกมันก็ไม่ให้อะไรแม้แต่ชิ้นเดียว) เครื่องใช้ไฟฟ้าทุกชิ้น มันก็ไม่ตีราคา ที่จะให้เป็นเงินสดเราแม้แต่บาทเดียว
*
แก่จะตายห่าแล้ว 45 แล้ว ผู้หญิงตัวคนเดียว ถ้าไม่ยอมเป็นทาสเฝ้าร้านขายโชห่วย เพื่อเป็นไม้กันหมา
ไม่ให้ 2 อา หลังแบงค์บัวหลวง มาด่า... ก็ต้องไปทำงานขายแรงงานแลกเงินมากินข้าว ถ้าไม่พอก็ช่วยไม่ให้ คุณนายวิภาเขาไม่ให้สักบาท..นอกจาก 2,000 หรือไม่ก็เศษเงินเล็กน้อย.."เอาไปอีก 2,000 แล้วไปทำมาหากินเอาเอง ให้รอดก็แล้วกัน" แต่ลูกชายคนโตของมันมันต้องทำมาหากินอะไรก็มีทรัพย์สมบัติ ค่าเช่าบ้าน กินไปตลอดชีวิต ตลอดจนลูกเมีย (ใหม่) ของมัน ลูกเมียเก่าก็ได้เท่านั้นแหละ..
*
ห้องที่บ้านดินแดง ชั้น 3 พวกมันก็อยู่อย่างสุขสบาย ... ไม่รู้ว่าส่วนไหนของบ้านนี้ที่เรียกว่า "บ้าน" (แต่เป็นห้องเก็บของ ดาดฟ้า ที่โครตร้อนเลยเวลากลางวัน บางคืนก็ร้อน.. ก็เจ้าของบ้านเขาให้อาศัยแค่นี้ก็ดีหนักหนาแล้ว..มึงจะเอาอะไร.. เขาให้อยู่ห้องเก็บของ ซึ่งไม่เคยมีลูกของคุณนายวิภาคนไหนได้รับเกียรติเช่นนี้มาก่อน นอกจากเรา "น.ส.สุวรรณา สุพรรณโกมุท" 45 ขวบ (แก่จะตายห่าแล้ว)
แต่ลูกชายคนโตของเขา 49 มีบ้านและที่ดิน ค่าเช่าบ้าน เปอร์เซ็นต์จากการเก็บค่าเช่าบ้านให้คุณนายวิภา ลูกชายคนเล็ก 41 ได้ที่ดินเปล่า มูลค่า 3 สิ่งนี้ก็ไม่รู้เท่าไหร่ ไม่ได้สนใจ..รู้แต่ว่าชาตินี้ ชีวิตนี้ กูจะต้องทำงานขายแรงงาน วันละไม่ถึง 200 เพื่อหาเงินกินข้าว ค่าเช่าบ้าน ค่าน้ำค่าไฟ..ฯลฯ
*
แต่ลูกชาย 2 คน ไม่ต้องทำอะไร มีกิน มีใช้ มีทรัพย์สิน มรดกไว้ครอบครอง คนละชิ้น 2 ชิ้น (ตีราคามูลค่าแบบตัวเลข ทุเรศ ทุเรศ ก็เป็นหลักล้าน แต่เรามีเงินใช้แค่ 14,000 ซื้ออุปกรณ์ถักไหมพรม ก็หมดแล้ว กิน ใช้ ค่ารถ จะเหลืออะไร กว่าจะฝึกถักเสื้อเสร็จแต่ละตัว ต้องใช้เงินเยอะ..ก็ได้แค่นี้แหละ
*
ถ้าเป็นคนอื่น คุณนายวิภาคงพูด "จะยืมเท่าไหร่ เดี๋ยวให้ไอ้ป๊อปไปโอนให้ทันที ไม่ต้องรีบคืน มีเมื่อไหร่ค่อยเอามาคืน ถ้าไม่พอ จำเป็นต้องใช้อีกก็โทร.มาบอก จะเรียบไปโอนเงินให้"
*
คุณหลานสาว ซินเดอ "หลิน" ลา .. ผู้น่าสงสาร ให้เงินไปเรียนปริญญาโท.จบจน ป่านนี้คืนมาสักบาทแล้วหรือยัง..ลูกแท้ ๆ มันไล่ให้ไปหากินเป็นลูกจ้าง ขายแรงงาน..ไม่พอกินก็เรื่องของมึง จะได้พูดได้
"ก็ให้มันทำหากิน ขายโชห่วย สบาย ๆ ให้มันวันละ 200 แล้ว มันไม่เอาเอง ช่วยไม่ได้..เตี่ยมันไม่ได้สั่ง ไม่ได้ให้อะไร เตี่ยมันบอก "ให้ไอ้ปูมันทำมั่ง" พูดเหมือนกูไม่เคยทำอะไรเลย มาตั้งแต่เด็ก
*
ชั่งแม่ง ถ้ามันชั่ว เวรกรรมต้องตามทัน ฟ้ามีตา พวกมันต้องน้ำท่วม ไฟไหม้บ้าน ฟ้าผ่า พายุพัดบ้านพังลูกเมีย ให้มีอันเป็นไป ภายใน 3 วัน 7 วัน..แม่มันเป็นอะไรไป ก็จะไม่มีลูกหลานไปดูแล..เหมือนที่มันทำกับเตี่ยมัน..นั่นแหละ
เพราะลูกชายคนโตของมันต้องไปทำมาหากิน...สาธุ สาธุ สาธุ
*
ไม่ต้องแช่ง ก็รู้ว่ามันจะต้องเป็นแบบนี้
*

วันนี้ กูยังไม่ตาย..แค่เป็นลูกหมาเปียกน้ำทั้งตัว

นั่งท้ายรถกระบะ ฝนตกหนัก เปียกเป็นลูกหมาไปทั้งตัว
*
ลงปากทาง..เดินไป Lotus ทั้งแบบเปียก ๆ ไปเบิกเงิน 500 ที่แบงค์ใบโพธิ์ ใช้ไปแล้วร้อยนึง
*
เหลือ 400 ถ้าหมดเงินนี่..ก็ไปหาที่ตาย..
*

MJ kun On ไม่เอา คนนี้จะเอาคนเก่า

วันนี้ไม่กินข้าวที่โรงงาน รีบขึ้นไปทำ ดันฝุ่น ถูห้อง Lab ล้างห้องน้ำ โถส้วม แต่น้ำยา
หยดลงพื้นเยอะไปหน่อย Kun On เข้าห้องน้ำพอดี..โทร.บอก หน.ว่าไม่เอาคนนี้ จะเอาคนเก่า
ที่ทำงานสะอาด ขยัน เช็ดโน่นถูนี่ ขยันตลอดเวลา..(อันนี้ พี่เลี้ยง Rose บอก) อีกวันสองวัน
คนเก่าจะเข้ามาทำงาน..พี่คงต้องไปอยู่ใน Line หรือ Warehouse (แต่พี่เลี้ยงบอกว่า พอเขางานเสร็จก็เดินไปทุกแผนก (เพราะเขาเป็น spare ตรงไหนขาดคน ก็จะถูกไปลง จึงรู้งานทุกแผนกที่นี่) ..บอก
คนเก่าคนนี้เขามีปัญหาเรื่องครอบครัว ลาออกไปแล้ว ..จะกลับเข้ามาทำงานใหม่ (แต่ตอนที่ทำงานไม่ขยัน นอนบ่อยมากกว่า ขยันต่อหน้า Kun On ก็เชื่อ 50/50 แต่พี่เลี้ยงเราไม่ใช่คนแต่งสันปั้นเรื่อง
น่าจะเป็นเรื่องจริงเกิน 80%)
*
ยังไงก็ได้ค่ะ..ทำตั้งแต่เช้า กินข้าวเที่ยง ไม่ได้อู้ ไม่โกงเวลางาน..ยืน..เดินทำทั้งวัน..
ไม่เอาก็ดีแล้วล่ะ...
*
พรุ่งนี้จะโทร.แจ้ง หน. Kun Or ว่าขอลาออก..แล้วจะไปทำมาหากินอะไร
*
เงินที่ได้จากการขายแรงงานเป็นคนงานเย็บผ้า ของเดือนก่อนก็หมดแล้ว...
ของใหม่ล้างส้วมก็ยังไม่ได้เงิน..เงินยืมก็ได้สิ้นเดือน..
*
เลิกทำทุกอย่าง..ไปตายเสียดีกว่า...
คนไม่ทำงาน..แม่งสบายทุกอย่าง..เมียมันเป็นใครมาจากไหน..
เกาะผัวกิน รอผัวตาย..ลูกได้มรดกเลี้ยงแม่ (เลว เลว) อย่างมัน
*
เล่าให้เพื่อนแม่บ้านฟัง.."จริงเหรอ" "เป็นพี่ ..พี่ทำอย่างแม่หนูมั้ย" "ไม่ล่ะ..ยังไงก็เป็นลูก"
ก็ไม่รู้ว่าแม่กูคนเดียวเป็นยังไง..แต่เล่าให้หลายคนฟัง เขาก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า
"จริงเหรอ"  "เป็นเขา..เขาไม่ทำกับลูกอย่างนี้"
*
จบข่าว

ส่งจดหมายถึงคุณนายวิภา จงมีความสุข

บอก "ทำงานล้างส้วม ค่าแรงวันละ196 บาท"
ค่าชุดทำงาน 2 ชุด, รองเท้าผ้าใบ 1 คู่, ถุงเท้า 3 คู่ (Lotus 62 บาท), รวมเกือบ 1,000 บาท
ให้โอนเงินค่าเช่าที่ป๊าให้ 2,000 บาท เข้าบัญชีเงินเดือนไทยพาณิชย์ สาขาเทสโก โลตัส อมตะนคร
เลขที่บัญชี 402-7-75720-0 มาให้ก่อนวันที่ 21 ตค.54 (แต่คิดว่าเขาไม่โอนให้หรอก ถ้าไม่ใช่วันที่ 1 พย.54) แต่ถ้าเป็นคนอื่นโทร.มายืมเงิน กริ๊งเดียว วันรุ่งขึ้นโอนเงินให้ทันที
บัตรเอทีเอ็มแบบธรรมดาหมด ต้องรอแล้วค่อยไปทำใหม่ (200+100 ค่าบัตร+ค่าธรรมเนียม)
กูต้องทำงานถึงจะมีเงินกินข้าว มีเงินจ่ายค่าเช่าห้อง ค่าน้ำค่าไฟ..
แต่คนอื่นไม่ต้องทำอะไรก็มีทรัพย์สินบ้านและที่ดิน รถกระบะ ค่าเช่ากินกันทั้งครอบครัวไปจนตาย..*
*
ส่งจดหมายแบบลงทะเบียน 21 บาท (กลัวว่าเขาจะพูดว่าไม่ได้รับเอกสาร)
คงไม่มีปัญญาเสียค่ารถ 300 เพื่อไปเอาเงิน 2,000 บาท หรอก ถ้ามันไม่ให้ก็ชั่งแม่ง
*
หน.บอกว่า จะเขียนเรื่องยืมเงินให้วันจันทร์ แต่กว่าจะได้เงินก็คงประมาณสิ้นเดือน คงได้ 750 บาทก่อน (คิดเอาเองว่าอาจจะเลยสิ้นเดือน จะเอาเงินที่ไหนไปจ่ายค่าห้องของหอเก่า 2,500+2,500 เป็น 5,000)
*
ค่าเช่าห้องใหม่ 2,000 ค่าน้ำ ค่าไฟ...ยังไม่ได้จ่ายเงินค่ามัดจำห้องอีก 1 เดือน (เล่าเรื่องทุเรศให้เจ้าของบ้านฟัง..ขอผัดผ่อนไปก่อน)
*
ตอนโน้นที่เปิด กสิกรไทย แจ๋บอกว่า "ทำไมไม่เปิดไทยพาณิชย์ ไอ้ป๊อป จะได้โอนทางคอมพิวเตอร์ให้ได้ง่าย ๆ หน่อย"
*
จะเปิดที่ไหนก็เหมือนกันนั่นแหละ..เปิดกสิกรไทย พวกมันก็ไม่อยากให้เงินอยู่แล้ว ทุเรศ ให้เงินสดมา 6,000 บอกให้เอาเข้าบัญชีเรา แล้ววันรุ่งขึ้นให้ไปกดออกมาฝากให้วูดดี้ ให้พ่อมัน (ไอ้ป๊อป) ไปจ่ายค่าไฟ..ตลกดี เหมือนแม่ลูกคู่นี้เขาไม่ได้เจอกันทุกวัน ทั้งที่ไอ้ป๊อปก็ขับรถไปซื้อผักกับข้าวมาให้คุณนายแม่วิภาขายทุกวัน..ขำว่ะ
*
เงิน 500 ที่เปิดบัญชีแบงค์ใบโพธิ์ วันนี้ ยังถอนไม่ได้ จะถอนได้วันพรุ่งนี้
แล้ววันนี้จะเอาเงินที่ไหนกินข้าวเย็น กับวันพรุ่งนี้ กินข้าวที่โรงงานอีก..อดตายละมึงคราวนี้ (ก็กูไม่รู้นี่หว่า ไม่ใช่ กูรู กูรู้)
*
ลงทุนซื้อถุงมือยาว (กว่าปกติที่เขาใช้กัน) เห็นพี่เลี้ยงล้างเครื่องแก้วห้อง Lab (olatories) แล้ว ตรงข้อพับแขนด้านใน เป็นแผลถูกน้ำกรดไนตริก 10% กัดผิวหนัง เป็นเหมือนแผลถลอก (นี่ขนาดเขาไม่ได้ล้างทุกวัน เป็นเดือน เป็นปีนะเนี่ย ยังแผลขนาดนี้ ถ้าเป็นเรา น้ำเหลืองไม่ดี โดนน้ำกรดแบบนี้ คงจะเหวอะนิดหน่อย..ต้องทนทำให้ได้..เพราะต้องทำ ถ้าไม่ทำ ไม่มีเงินกินข้าว..
ซื้อม็อบถูพื้นอีกอัน (ชอบใช้อุปกรณ์ส่วนตัว ที่ช่วยให้ทำงานได้มีประสิทธิภาพมากขึ้น ไม่หวังพึ่งเบิกบริษัท..อุปกรณ์ไม่พอใช้) ซื้อผ้าขนหนู Lotus ลดราคาเหลือผืนละ 19 บาท 4 สีก็เกือบ 100
*
ด้ามม็อบอลูมิเนียมมีรอยพับหักงอนิดหน่อย เหลืออันเดียว เดินไปเดินมาจะเอาไปคืน
นึกขึ้นได้ มีรุ่นใหญ่กว่าอีก (แต่ไม่ได้ลดราคา..แอบเปลี่ยนด้ามสักหน่อย..เออค่อยยังชั่ว)
*

14 ตค.54 (ต้องทำงานให้ครบ 5 วันก่อน ถึงจะยื่นเรืองยืมเงินได้)

ต้องทำงานให้ครบ 5 วันก่อน ถึงจะยื่นเรื่องยืมเงินได้
แต่ก็ได้งวดละ 750 บาท (ได้ยินว่าเขายืมล่วงหน้าแค่ 2 เดือน)
สิ้นเดือนหัก 1,500 บาท
*
ถ้าลาออกต้องแจ้งล่วงหน้า อย่างน้อย 15 วัน (ไม่รู้ว่ารวมเสาร์ อาทิตย์ด้วยหรือเปล่า)
*
เป็น spare ไปเรื่อย ๆ
*

PCS 13 ตค.54

ได้ทำงานโรงงานนมเด็ก* แทนแม่บ้าน 1 วัน* ทำไม่ครบ 100%
หน.บอกจะให้ล้างแก้วใน Lab*
พออบรมกับหน.ยังไม่ได้ DVD Safety ให้เขาดูแผลคันที่นิ้วโป้งซ้าย ที่คันมากเป็นตุ่มใส
ไม่แน่ใจว่าจะเป็นเชื้อราหรือแพ้...หน.ใหญ่ บอก เราคงไม่เหมาะกับงานแม่บ้านที่ต้องโดนน้ำ
จะให้อยู่ warehouse ก็ยังเสี่ยง...สรุปพรุ่งนี้ทำงานชั้น4
*
ล้างห้องน้ำเหมือนเดิม ยังไม่เก่ง ยังไม่คล่อง ต้องทำอีกหลายเดือนให้กล้ามเนื้อ แรงอยู่ตัว
*
กูทำได้ แต่พวกมัน พวกนอนเสวยสุขบนทรัพย์สมบัติ คงไม่มีวันทำ และคงไม่มีที่พวกมันจะทำได้
*
คุณนายวิภา คงดีใจ ที่ "ให้มันทำบ้าง ให้มันลำบากซะบ้าง จะได้รู้จักเหนื่อยเป็นยังไง จะได้ไม่ต้องมาขอเงิน" (ยิ่งถ้าทำให้ตายไปเลยได้ยิ่งดี..สะใจพวกมันดีแท้)
*

8 ตค.54 นอนคิดจนหัวจะแตก

เมื่อวาน 7 ลองไปกด ATM ดูไม่มีเงินเข้าสักบาท
วันนี้ กด ATM ไม่มีเงินเข้าสักบาท / กินข้าว แล้วต้องไปขอยืมเงินเจ้าของบ้านเช่า 100 (เจ้าของบ้านเขาใจดีมาก บอก "ถ้าไม่สะดวกอะไรก็บอกได้"
*
เล่าให้เขาฟัง เขาบอก "ไม่อยากจะเชื่อว่าจะมีแบบนี้" (ไปเล่าให้ใครเขาฟัง ทุกคนเขาก็พูดอย่างนี้)
*
พวกมึงไม่ต้องห่วง นอนเสวยสุขบนทรัพย์สินมรดก ปู่ย่าตายายของกู..
*
กูไม่มีวันกลับไปเป็นทาสของพวกมึง..ไอ้พวกสารเลว..
*
กูอยู่ กูตายที่นี่ แน่นอน...
*
ขอให้ตระกูล "จงมีความสุข" และตระกูล "สุพรรณโกมุท"
รับรู้ ฟ้าดินมีตา ขอให้เห็นเป็นพยาน ว่าใครถูก ใครผิด ใครดี ใครชั่ว
*
กูได้...เศษเงิน 14,000 บาท, ทีวีเก่า ๆ 1 เครื่อง (เสียช็อต), เครื่องเล่น DVD เก่า ๆ 1 เครื่อง,
ต้องทวงสมบัติเก่าคืน สร้อยข้อมือ (อาผอให้) 1 สลึง, จี้ทอง 90% ที่ซาโกวให้ 1 อัน
*
พวกมัน บ้านและที่ดิน ค่าเช่าบ้านซอยไมตรีจิต ห้องเช่าเกือบ 30 ห้อง รถกระบะ Toyota 1 คัน โต๊ะสนุ๊ก 1 ตัวใหญ่, เครื่องใช้ไฟฟ้า เครื่องซักผ้า เครื่องทำน้ำอุ่น เตาไมโครเวฟ
ที่ดินเปล่า ปากซอย 1 ผืน
*
คนตระกูล "สุพรรณโกมุท" และตระกูล "จงมีความสุข" คนไหน,ใครทำร้ายกู ขอให้ฟ้าดินลงโทษ ถ้าพวกมันถูก ขอให้เจรญ ถ้ามันโกง ทำร้ายพี่น้อง เอาสมบัติไปเป็นของพวกมันจนหมด ถ้าพวกมันทั้งโครตโกง..ฟ้ามีตา ต้องลงโทษ ให้พวกมันฉิบหาย พิกลพิการ ลูกเมียต้องพลัดพราก, สมบัติถูกไฟโลกันต์เผาผลาญจนไม่เหลืออะไร...สาธุ
*

6 ตค.54 เผื่อวันหลังลูกหลานได้อ่าน

4 เดือนที่อยู่ที่นี่...ใช้กองหนังสือแทนหมอน นอนจนหัวแบน
*
เดือนที่ 5 ใช้กล่องเหล็กใส่แคร็กเกอร์ หนุนหัวแทนหมอน..
ใช้ผ้าขาวม้า "Vikrom" แทนผ้าปูที่นอน (บนพื้นกระเบื้อง)
เหลือ100 ถ้าอยู่ไม่ได้ก็ไปตายซะ..
*
ในขณะที่ลูกชายคนโตของคุณนายวิภา บ้านและที่ดิน ค่าเช่าที่จะได้กินได้ใช้ไปตลอดชีวิตของมัน เมียมัน ลูกมัน..
ลูกชายคนเล็ก อีกหน่อยก็คงได้ขายที่ดินเปล่า มีเงินปลูกบ้าน
*
ส่วนเรา ต้องไม่อยากตาย ก็ต้องขายแรงงานรับจ้างวันละ 200 ..จะพอค่าเช่า ค่าน้ำ ค่าไฟมั้ยนะ..
*
10 นี้ต้องเข้าไปเคลียร์ค่าเช่าห้อง 2,790 บาท
สิ้นเดือน ต้องเอาเงินที่ค้าง 2,000+ดอก 500 เป็น 2,500 ไปเคลียร์
ลุงกับพี่วันดี คุณแม่บ้าน..บอก..ต้องเอาเงินค้างเก่าไปเคลียร์ก่อน 2,500
ส่วนเงินมัดจำ จะยังไม่คืนให้ ให้ทิ้งเลขที่บัญชีเอาไว้ เจ้าของหอจะเข้ามาเคลียร์อีกที
ก็อาจจะได้คืนตอนสิ้นเดือนพฤศจิกายน 54...
แล้วก็ไม่ต้องจ่ายอะไรอีก...(เพราะจ่ายก่อนอยู่ 2,790 นี้ คือสามารถอยู่ได้ถึงสิ้นเ้ดือน)
*
ไม่เคยมีคำพูด คำถามจากคุณนายวิภาว่า "มึงเิงินพอใช้มั้ย มีเงินจ่ายค่าเช่ามั้ย ลำบากมั้ย..ต้องการให้ช่วยอะไรมั้ย" จบข่าว...
*
ถ้าพวกมึงตายกูก็ไม่ไปเผาผี..
*
เป็นคนงานโรงงานเย็บผ้า..วันละ 200 แพ็คผ้า ไม่รู้แพ้อะไร..ผื่นขึ้นเต็มแขน ขึ้นที่ท้อง หลัง คัน เกาก็น้ำเหลืองไหล...ต้องเอาไดร์เป่าร้อน ๆ ให้พอหายคัน เป็นทุกวัน..เลยต้องลาออกจากงาน...
*
แล้วจะทำงานอะไรต่อไปนี้ สมบัติก็ไม่มี เงินทุนก็ไม่มีใครให้หยิบยืม..แต่คุณนายวิภาให้หลานยืมไปเรียนปริญญาโท ให้ยืมไปทำไร่อ้อย แบบไม่อั้น...
*
ขอบคุณทุกคนที่อยากให้กูลำบาก เร่ร่อน เป็นขอทาน เป็นหมาข้างถนน...
*
ขอให้สมใจพวกมึงทุกคน
*

2 ตค.54

วันที่ไปเอาตังค์ 2,000+2,000
*
คุณนายวิภาบ่นงึมงัม "กูขายได้วันละร้อยกว่าบาทก็พอกินแล้ว"
...งั้นคุณนายวิภาก็เก็บเอาไว้รักษาตัว "โรคปอดเป็นจุด" หรือถุงลมปอดโป่งพอง ...จากการที่คนซื้อซื้อบุหรี่ไปแล้วสูบหน้าบ้าน สูดเอาควันบุหรี่มือสองไปซะให้เต็มปอด
*
พวกมึง 2 คน เลี้ยงแม่มึงให้ดีดี ก็แล้วกัน กูมีแต่ตัวไม่มีสมบัติไม่มีอะไรที่จะไปเลี้ยงเขาได้...อย่าลืมพาแม่มึงไปหาหมอโรคปอดเป็นจุดด้วย...
*
บอกแม่มึงด้วยว่า "วันเผาผีแม่มึง..กูก็อาจจะไม่ได้ไป..เพราะต้องเอาเวลาไปทำมาหากิน"...หรือไม่ก็กูอาจจะตายก่อนแม่มึง..ที่นี่มีมูลนิธิเยอะ ศพไม่มีญาติก็กูนี่แหละ...
*
http://www.google.co.th/search?hl=th&source=hp&q=%E0%B9%82%E0%B8%97%E0%B8%A9%E0%B8%82%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%84%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%99%E0%B8%9A%E0%B8%B8%E0%B8%AB%E0%B8%A3%E0%B8%B5%E0%B9%88%E0%B8%A1%E0%B8%B7%E0%B8%AD%E0%B8%AA%E0%B8%AD%E0%B8%87&oq=%E0%B9%82%E0%B8%97%E0%B8%A9%E0%B8%82%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%84%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%99&aq=1&aqi=g4&aql=&gs_sm=c&gs_upl=1000l5813l0l7860l15l15l2l4l5l0l203l1330l3.5.1l9l0
*
http://www.thaihealth.or.th/node/4303
*

โดย Araya | วันที่ 21 พฤษภาคม 2551

มะเร็ง แท้ง พัฒนาการช้า มหันตภัยที่มากับควัน

            คุณรู้หรือไม่ว่า.....บุหรี่.....เป็นสาเหตุสำคัญอันดับสองของการเสียชีวิตทั่วโลก ปัจจุบันพบคนสูบบุหรี่ทั่วโลกเสียชีวิตจากการสูบบุหรี่ประมาณ 650 ล้านคน แต่ที่น่าตกใจมากกว่า คือ ในแต่ละปีมีคนไม่สูบบุหรี่หลายแสนคนต้องเสียชีวิตด้วยโรคที่เกิดจากการได้รับควันบุหรี่มือสอง

            โดยควันบุหรี่ในบรรยากาศ  หรือ ควันบุหรี่มือสอง เกิดขึ้นจาก 2 แหล่ง คือ ควันบุหรี่ที่ผู้สูบบุหรี่พ่นออกมา และควันบุหรี่ที่ลอยจากตอนปลายมวนบุหรี่  และทันทีที่บุหรี่ถูกจุดขึ้น การเผาไหม้ของมวนบุหรี่จะทำให้เกิดสารเคมีกว่า 4,000 ชนิด  เป็นสารพิษมากกว่า 250 ชนิด และกว่า 50 ชนิด ที่เป็นสารพิษที่วงการแพทย์ระบุว่าเป็นสารก่อมะเร็ง

            สารพิษที่พบในควันบุหรี่ ล้วนส่งผลต่อร่างกายอย่างร้ายแรง

            นิโคติน มีลักษณะคล้ายน้ำมัน ไม่มีสี เป็นสารที่ทำให้เกิดการเสพติดและทำให้เกิดโรคหัวใจ

            ทาร์ ประกอบด้วยสารหลายชนิด เป็นละอองเหลว เหนียว สีน้ำตาลคล้ายน้ำมันดิน สารก่อมะเร็งส่วนใหญ่จะอยู่ในสารทาร์นี้

            คาร์บอนมอนอกไซด์ เป็นก๊าซชนิดเดียวกับที่พ่นออกมาจากท่อไอเสียรถยนต์ ก๊าซนี้จะขัดขวางการลำเลียงออกซิเจนของเม็ดเลือดแดง

            ไฮโดรเจนไซยาไนด์ เป็นก๊าซที่ทำลายเยื่อบุหลอดลม และถุงลม ทำให้เกิดอาการไอ มีเสมหะ และหลอดลมอักเสบเรื้อรัง

            ไนโตรเจนไดออกไซด์ เป็นก๊าซที่ทำลายเยื่อบุหลอดลม และถุงลม ทำให้เป็นโรคถุงลมโป่งพอง

            แอมโมเนีย มีฤทธิ์ระคายเคืองเนื้อเยื่อ ทำให้แสบตา แสบจมูก หลอดลมอักเสบ

            ไซยาไนด์ เป็นสารพิษที่ใช้เป็นยาเบื่อหนู

            สารกัมมันตภาพรังสีโพโลเนียม – 210 เป็นสาเหตุหนึ่งของการเกิดโรคมะเร็ง

            ฟอร์มาร์ลดีไฮด์ เป็นสารที่ใช้ในการดองศพ

            ผลของควันบุหรี่มือสองต่อสุขภาพของผู้ที่ได้รับควันบุหรี่

            ผู้ใหญ่ที่ได้รับควันบุหรี่มือสองในบ้าน หรือที่ทำงาน วันละ 3ชั่วโมงขึ้นไป จะเสี่ยงต่อการเป็นโรคหัวใจเพิ่มขึ้นร้อยละ 25-30 เสี่ยงต่อการเป็นมะเร็งปอดเพิ่มขึ้นร้อยละ 20-30 จะมีอัตราการเป็นโรคมะเร็งที่ลำคอมากกว่าผู้ไม่ได้รับควันบุหรี่ 3 เท่า และเสี่ยงต่อการเป็นโรคมะเร็งอื่น ๆ มากกว่าคนปกติถึง 2 เท่า โดยควันบุหรี่มือสองก่อให้เกิดผลกระทบต่อระบบเลือดหัวใจทันทีที่ได้รับควันบุหรี่มือสอง

            หญิงมีครรภ์และทารกที่ได้รับควันบุหรี่มืออย่างต่อเนื่อง จะมีโอกาสเกิดโรคแทรกซ้อนในระหว่างตั้งครรภ์และคลอดบุตรได้ โดยอาจมีอาการครรภ์เป็นพิษ แท้ง คลอดก่อนกำหนด และเกิดอาการไหลตายในเด็กสูงขึ้น

            เด็กเล็กที่ได้รับควันบุหรี่มือสอง ก่อให้เกิดความเจ็บป่วยด้วยโรคติดเชื้อทางเดินหายใจ เช่น หลอดลมอักเสบและปลอดบวม สูงกว่าเด็กทั่วไป มีอัตราการเกิดโรคหืดเพิ่มขึ้น เกิดการติดเชื้อของหูส่วนกลาง ในระยะยาว เด็กที่ได้รับควันบุหรี่มือสองจะมีพัฒนาการของปอดน้อยกว่าเด็กที่ไม่ได้รับควันบุหรี่

            สถาบันพิทักษ์สิ่งแวดล้อมสหรัฐอเมริกา และศูนย์วิจัยโรคมะเร็งนานาชาติ พิสูจน์แล้วว่า ควันบุหรี่มือสองเป็นสารก่อมะเร็งในมนุษย์ เมื่อคนไม่สูบบุหรี่ได้รับควันบุหรี่มือสอง เขาได้สูดดมสารก่อมะเร็งเข้าสู่ร่างกายเช่นเดียวกับคนสูบบุหรี่ และไม่มีระดับที่ปลอดภัยจากการได้รับควันบุหรี่มือสอง แม้จะได้รับเพียงระยะเวลาสั้น ๆ ก็เป็นอันตรายได้

            แต่โดยเฉลี่ยแล้วเด็ก ๆ จะได้รับควันบุหรี่มือสองมากกว่าผู้ใหญ่ที่ไม่สูบบุหรี่ ดังนั้น วิธีเดียวที่จะปกป้องครอบครัวของคุณจากควันบุหรี่มือสองได้ คือ การเลิกสูบบุหรี่

            มาร่วมกันทำให้สถานที่สาธารณะ ที่ทำงาน พาหนะเดินทางและบ้าน ปลอดจากควันบุหรี่ เพราะคนส่วนใหญ่ในสังคมเป็นคนไม่สูบบุหรี่ และมีสิทธิที่จะไม่ตกเป็นเหยื่อของควันบุหรี่มือสองจากคนสูบบุหรี่

ที่มา : สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ สสส.