วันอังคารที่ 12 เมษายน พ.ศ. 2554

10มย.54 (2) ลืมบางอย่าง

"Iป้อม อีกหน่อยเค้าก็จะไปทำหนังสือ เขาไม่ขายของ เดี๋ยวเดือนกรกฎานี้เขาก็ไปประเทศไหนก็ไม่รู้.." (แล้วสรุปเลยต้องโยนมรดกอาชีพให้เรา..เพราะลูกชายเขาอนาคตรุ่งโรจน์ทั้งคู่

เออ. ลูกชายคนเล็กทำหนังสือ ไม่เห็นพูดว่าทำแล้วไม่ได้เงิน ทำแล้วพอกินเหรอ

แต่เราถามอยู่ได้ว่า เมื่อไหร่ได้เงิน เห็นมีแต่แก้งาน ๆ แต่ไม่ได้เงิน ถามว่า "พออย่างนั้นพอกินเหรอ"
ก็เคยช่วยทำให้พอกินมั้ยล่ะ...

ถามโน่บอก" ป๊าจะให้ย้ายขั้นไปอยู่ชั้น4 ตอนเปิดเทอม"  ส่วนอาม่าบอก "มันมานั่งร้องห่มร้องไห้ให้พ่อมันฟัง ไอ้วูดลี่พาแฟนมันมา มันต้องหนีขึ้นไปนั่งอยู่ตรงไหนก็ไม่รู้ ม่าบอก ม่าจะขายบ้านนี้ทิ้งแล้ว ๆ ๆ ๆ ๆ"

พูดกันเข้าไป กูก็ไม่ได้อยากอยู่บ้านนี้นักหรอก..โห..เน้นย้ำอยู่ได้
Eเห็ดสด มันอุตสาห์ผลิตลูกมาอ้าปากรอรับมรดกอาม่ามันอยู่แล้วนี่ เป็นกรรมของเด็กที่ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อเป็นเครื่องมือต่อรองให้พ่อแม่(โดยเฉพาะ) สุขสบายไปตลอดชีวิต..สาธุ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น