23 มีค.54

วันนี้ไปเดินเล่น Central World เมื่อวานไป The MALL งามวงศ์วาน เสียค่ารถ 25 บาท (ขากลับมี 69 กับรถเมล์ฟรี 63 อีกหลายคันเลยอ่า)

วันนี้ไปซื้อหนังสือถักนิตติงร้านภิญญ์ ดีมากเลย 220 บาท ไหมแบมบู ถักหมวกบริจาคให้คนป่วยเป็นมะเร็ง  ถามเขา บอก "รับบริจาคเรื่อยๆ" 99 บาท 2 กลุ่ม ใช้ไม้นิตโค้ง 40 cm. ขนาด 4 mm.

กำลังกลับ ฮิ๊ว หิว เดินลงมา "ยำยำ เบียร์ช้าง อุดรธานี สงกรานต์" งานฟองอะไรสักอย่าง
เปิดตัว บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปรส "หมูย่างน้ำตก บะหมี่แบบแห้ง" อร่อยมาก ฟาดไปซะ 5-6 ถ้วย อิ่มแปร้เลย (นี่ขนาดชิมนะเนีย)

084-6515579 คุณโอม  Bright Catering...Bakery อร่อยมาก
เริ่มด้วย นมสดฟรุตสลัด (องุ่นไร้เมล็ด กีวี สตรอเบอรี่ฝานบางๆ) อร่อยมาก นมสดนี่ถามเขาใส่ครีมสดด้วย อร่อยจริง ๆเลย ผลไม้ก็ว๊านหวาน  แซนวิช (คอนโด) ไข่ดาว ผักกาดหอม หอมใหญ่ซอย แฮม+ชีส เข้มข้น เค็มมัน, พายไส้ไก่ (ไส้ไม่ค่อยหวาน ไอ้เราคงจะติดไส้ไก่แบบหวานหน่อยๆ) ก็อร่อยค่ะ, เค้กช๊อคโกแลต หน้าเป็นแผ่นแข็ง melt ในปากอร่อยมาก (ถ้าเป็นที่อื่นก็แบบราดหน้านิ่มมั้ง) โรยด้วยช็อคแบบkiss เม็ดเล็ก สีขาว-ดำ กรุบหวานอร๊อยอร่อย, ทาร์ตฟรุตสลัด(เหมือนข้างบน) คัสตาร์ดนี่อร่อยมาก ไม่ใช่แบบใส่แป้งกับนมสด แต่เป็นครีมสด รู้สึกหอมแบบเนย ๆ นิดหน่อย( ไม่แน่ใจ) อาหร่อยมาก ฝรั่้งมาเดินเที่ยวยังสอยใส่ปากซะหลายชิ้น หลายอย่างเลย จบแล้วค่า

ใครสนใจก็สอบถามเอาเองนะค้าา มาฝากแค่นี้ ความอร่อย..แบ่งปันกันไม่ได้

แต่ยำยำหมูน้ำตกแห้ง ซื้อได้ที่ร้าน  7-11 นะคะ มีคนถาม น้องเขาตอบงี้ แต่วันนั้นที่บิ๊กซี มีน้องเขามาเดินตามหาเหมือนกัน แสดงว่าอร่อย



ม

23 มีัค.54

ลืมสมุดที่จดมา
ไปบ้านสีลม ไม่อยากเอา ก็ต้องเอา..คุณนายแม่เขาให้จดใส่สมุดบันทึกเล็ก เราเขียนว่า "ได้รับเงิน 3,000 บาท มาแล้ว ของเมื่อ 20 ปีที่แล้ว" ลงชื่อ สุวรรณา สุพรรณโกมุท เดินออกจากบ้าน เขารีบเปิดสมุดดู ถามว่าเขียนไว้หน้าไหน..รีบไปดีกว่า

เอาทะเบียนบ้านไปคืนแล้ว

"เงินที่รินให้วูดดี้พันนึงไปไหน วู้ดดี้มันบอกว่ามันยังไม่ได้เงิน" /  "ก็ให้วูดดี้กับโน่ไปแล้วไง 500 ให้แม่มัน 500" (อันนี้ให้ตอนที่สาวไม่สบาย โทร.มาหาเรา แล้วก็ให้วูดดี้โอนเงินไปให้) โหย..ตั้งปลายปีแล้วนี่" / "ก็ 5-6ปีแล้วไง" (หึหึ ไม่ยักกะรู้ตัวว่าเขาหลอก (ให้เราด่า) ตัวเราเอง (อ้อใช้มุกนี้) วันก่อนพูดว่า เงินเ้มื่อยี่ปีที่แล้วยังไม่หมดอีกเหรอ/ "ให้มันยืม ให้เงินแม่มัน มาเอาที่กู ขาดทุนที่กู" / "ตกลงไม่มาขายของใช่ไหม ทำงานอย่างนั้นถ้าพอกิน ก็ไม่ต้องมาเอาเงินที่นี่อีก ไหนบอกว่าเงินเดือนออกแล้วไง" / "ก็บอกว่าวันที่ 15 เมษานี้" /

ค่ำหน่อย ไปถามวูดดี้ "จำได้หรือเปล่าว่ากู๊ปูให้เงินวูดดี้ กับแม่ไปแล้ว คนละ 500" วูี้ดดี้ตอบ ว่า "ใช่" (สีหน้าก็ไม่ได้งุนงงหรือจำไม่ได้) 2แม่ลูกเล่นมุกนี้อีกแล้ว

"ไอ้นรก" ตอนเราเดินเข้าไปในร้าน มันกำลังหยิบของให้ลูกค้ามาวางที่ข้างตราชั่ง เชิดมาเลย ไอ้เราก็ต้องหยุดนิ่้ง ๆให้เขาวางให้เสร็จก่อน (ไม่ได้มีมารยาทอะไรหรอก หน้ามันยังไม่อยากมองเลย Eหน้าขาว แต่ใจโคตรดำเลย) แล้วไอ้นรกก็เดินไปหยิบของให้ลูกค้าอีก ช่างพูด..(ไม่อยากจำว่ามันพูดว่าอะไร แค่จำว่ามันด่าอะไรเราก็หมดหน่วยความจำไปเยอะแล้ว)

สรุปจริง ๆ แล้ว วิเคราะห์ว่า ไม่ใช่แค่กลัวเราจะเข้าไปอยู่ในห้องของเขา ที่จริงแล้ว เขากลัว..เราจะเอาแม่วูดดี้เข้ามาอยู่ในบ้านมากกว่า" เพราะฉากแรกก็จัดฉากทำซะ ให้คุณชายPOP เปลี่ยนประตูเหล็ก ปูกระเบื้องพื้นอย่างดี ข้างที่มีถังขยะ แต่ข้างที่มีประตูกระจกเดินเข้าบ้าน เขาเก็บไว้จอดรถ...จนอาม่าร้านค้าถาม "ทำบ้านใหม่ จะขายของโชห่วยเหรอ" (นี่ก็คงสาระแนไปเล่าไปบอกให้เขาฟัง) คือต้องให้เราทำงาน ไม่ให้เราไปเอาเงินเขา

อ้้อไอ้ที่บอกว่า "เด็ก(คุณหนูหลิน)มันหนีความโหดร้ายของคุณอาทั้ง2 มาเองน่ะ จริงรึ..ก็เราเห็นคุณพี่ชายPOP จอดรถhonda jazz ไว้หน้าบ้านโน่นอีกหลายบ้านเลย กำลังปิดประตู แต่ว่าคุณหนูหลินถือถุงเสื้อผ้าเดินมาหน้าบ้านดินแดงก่อน (แสดงให้เห็นว่าไปรับมา..แล้วก็ทำเป็นจอดรถหน้าบ้านคนอื่น ไม่รู้มีจุดประสงค์กลัวคนอื่นเห็นเป็นพยานหรือเปล่า"

ฉาก 2 รอบนี้ คือทำยังไงก็ได้ให้เราออกไปจากบ้านนี้ ยัดเยียด บังคับ ให้เราไปขายขายที่ร้านสีลม ให้เราอยู่ที่นั่น (อาจจะเป็นเพราะว่ากลัวเราจะเอาแม่วู้ดดี้เข้ามาอยู่บ้านนี้) เพราะเขาจะไปอยู่กับลูกชายเขาที่หนองจอก กลัวไปหมด..

วันนั้น สาวโทร.มาบอก วูดดี้บอกป๊าถามถึงเขา เราถามวูดดี้บอก "อากงถามถึงแม่" เขาอยากมางานศพ เราบอกให้เขามาวันเผา แต่แล้วก็โทร.ไปบอกว่า แม่กูเขาว่าเอ็งอย่างนี้ ว่าถ้าเอาตัวเองมาอยู่ เขาจะขายบ้านทิ้ง ไม่ให้ใครอยู่" ก็เลยตัดสินใจกันว่า "สาวไม่ต้องมา แค่ใส่บาตร อโหสิกรรมให้ป๊าก็คงพอแล้วล่ะ" อีกอย่างถ้ามา ค่ารถ ค่าที่พัก เราก็ยังไม่มีปัญหา support ให้

แจ๋เคยพูดว่า "แม่เอ็งน่ะ เขารักไอ้สาวจะตาย รักมาก ..อาจจะมีโอกาสไอ้ป๊อปกับไอ้สาวกลับมาคืนดีกัน แม่เอ็งเขารักไอ้สาวนะ จะบอกให้" จริงไม่จริง ไม่รู้ รู้แต่ว่า คนเราการกระทำสำคัญกว่าคำพูด

มันจะขี้เกียจหรือขยัน เราไม่รู้ เคยเห็นเวลาผัวทำงานสกัดปูน เพื่อปูกระเบื้องระเบียงหน้าชั้น 3 เขาก็ช่วยผัวเขาทำ แต่เมียนี้ นอนเป็นคุณนายเลี้ยงลูก ก๊วยเตี๋ยว กับข้าว ผัวยังต้องขี่รถไปซื้อหามาให้กินเลย..

อ้อวันนั้น ปูกระเบื้อง ผัวด่าเมีย ตะโกนดังลั่น (ไอ้เรากำลังเดินออกไปที่ประตูเหล็ก ไม่แน่ใจว่ากระเบื้องแห้งหรือยัง จะเหยียบไม่เหยียบดี)  "จะแดกอะไร จะแดกอะไร อย่าเรื่องมาก อย่ากวนตีนให้มันมากนักนะมึง" (ไม่รู้แม่งด่าใคร)

21 มีค.54

ขอยืมเงินบริษัท 5,000 ส่งจดหมายไป เบอร์โทร. ไม่มีการตอบกลับ

โทร.ไปถามคุณนายวิภา "อะไร ตอนนั้นที่โอนที่ให้ไอ้สาว เหลือเงิน 2 หรือ 3 พัน มึงให้เด็ก 2 คนไปแล้ว ไม่มีอะไรแล้ว ยังจะเอาคืนอีกเหรอ" / "จะเอาคืน ลูกมึง ไม่ใช่ลูกกู กูจะเอาคืน ไอ้แจ๋บอกตอนนั้น มันคืนมาแล้ว 5 พัน ยังเหลืออีก 5 พัน" / หันไปถามคุณลูกชาย "ไม่มีแล้ว โอนที่ไปแล้ว เหลือ 2หรือ3 พัน ให้เด็ก 2 คนไปแล้ว ไอ้วุฒิกับไอ้โน่ มึงจะเอาคืนอีกเหรอ" "ถ้าอย่างนั้นมึงก็รอให้ไอ้แจ๋กลับมายืนยันเป็นพยานก่อนก็แล้วกัน"  / "กูไม่เคยบอกว่าให้เด็ก 2 คน ไหนพยานที่บอกว่ากูให้เด็ก 2 คนนั้น" / "พรุ่งนี้ตี 5 จะไปเอา 3 พันก็เอา"

"ทะเบียนบ้านเมื่อไหร่จะเอามาคืน" / "ยังหาไม่เจอ" /

ยอมแพ้แล้ว มันคงจะความจำดีกว่าเรา เราจำไม่ได้ จำได้แค่ครั้งแรกคืนมา 2 พัน ครั้งที่ 2 คืนมาเท่าไหร่ ครั้งที่ 3 ค่อย ๆ นึก เออ มีการไปโอนที่ แล้วเราคงจะบอกว่า ยกที่เหลือให้...ตามที่มันขอ

จบกัน

เกมนี้จบแล้ว

พรุ่งนี้จะเอาทะเบียนบ้านไปคืน...แล้วก็...ยังไงต่อยังไม่รู้

สั่งวูดดี้กับดีโน่แล้วว่า "ถ้ามีซองจดหมายซองใหญ่ ข้างในมีผ้าขาวม้า มีลายเซ็นท่านเศรษฐี ของดี..มีราคา (มีคุณค่าต่างหาก) ให้ช่วยเก็บไว้ให้ด้วย ก่อนที่พ่อมันจะเอาโยนทิ้งลงถังขยะ"
จะได้กลับมาเข้าบ้านมาดูไหม?  ยังไม่มีคำตอบ...

20 กว่าวันที่ไม่อยู่ที่บ้านดินแดง..จดหมายที่เคยได้รับจากวีรสุ  กลับมาไม่มีจดหมายอะไรเลยสักฉบับ
ขี้เกียจเช็คว่าเขาส่งมาให้หรือเปล่า เพราะไม่แน่ใจ อะไรที่ไม่ใช่ของมัน ..(ที่เป็นของเรา ถึงเรา มันก็คงจะถูกโยนทิ้งเหมือนหลายปีที่เราไม่อยู่บ้าน ร่อนเร่... หรือแม้ไปอยู่กำแพง 3 เดือน ก็ไม่มีจดหมายอะไรเลย แม้แต่จดหมายทวงหนี้ค่าโทรศัพท์มือถือ...คุณนายวิภาบอกว่า "มึงก็ไปจ่ายที่บริษัทเอาสิ ไม่เห็นมีปัญหาอะไรเลย"

ตอนแรกคิดว่าจะหาเรื่องเอาเรื่องที่มันโยนเครื่องกรองน้ำแร่ หมื่นกว่าบาท กับหม้อหุงข้าว จับสลากได้ ให้มันใช้ ไอ้เราก็ปากอย่างนี้ เราก็ดีใจ ภูมิใจ ที่เอาไปให้มันใช้ มันคิดว่าเราทวงบุญคุณ

วันหนึ่ง มันโยนทิ้งลงมาจากชั้น 3 ถึงชั้น 1 โถแก้วแตกกระจาย หม้อข้าวแตกทั้งใบ ไอ้สาวต้องลงไปเก็บ

หรืออยากจะคิดค่าเสียหายจากการที่มันใช้ฆ้อนปอนด์อันใหญ่ตีวิทยุ SONY 2 ลำโพง จนแตกพังไปข้างหนึ่ง ตีพัดลมจนหน้าหากแหก ตีถังลังพลาสติกสีเขียวแตก (แต่ยังพอใจได้) ตอนที่จับได้ว่ามันไปเอาไอ้นรกมาทำเมียน้อย แล้วเราเข้าข้างไอ้สาว

แต่ก็คงไม่มีประโยชน์ เพราะยังไง..ก็ไม่ได้ค่าเสียหายอะไรคืนกลับมา

แต่ถ้าเราทำของของมันเสียหาย คุณนายวิภา คงเรียกค่าเสียหายจากเรา หรือด่าเราเช็ดเม็ดเป็นแน่

GAME OVER

20 มีค.54

สาย ๆ นึกขึ้นได้ โทร.ไปบ้านสีลม
"ม้าเหรอ" / "ถามไอ้ป๊อปซิว่า ตอนนั้นที่ให้เค้ากู้เงินจากที่ทำงานให้ หมื่นหรือสองหมื่น เค้าได้คืนมา 2,000 หรือ 5,000 จำไม่ได้  ถามมันซิว่าจะคืนที่เหลือให้เมื่อไหร่"
"กู้ไปทำอะไร(เสียงอารมณ์เสีย)" / "จะไปรู้เหรอ ให้เค้ากู้ไปทำอะไร" / "รวยแล้ว น่าจะคืนได้แล้ว"
"โห(เสียงยาว ประมาณว่าทำไปกูงกอย่างนี้) อะไรรวย..รวยอะไร ใครบอกว่ารวย" (แหมยังไม่รวยเหรอ บ้านและที่ดิน ค่าเช่า ไม่รู้ใครฮุบ แต่รวมๆ แล้วก็ร่วมเกือบ 2 ล้านน่ะ"
ตอนนั้นมันขอให้ยกหนี้ให้ ..ก็พยักหน้าก็ได้  (ตอนนั้นยังเป็นพีน้องกัน แต่ตอนนี้ไม่ได้เป็นพี่น้องกันแล้ว เป็นคนอื่น ทวงคืนได้ ..ตอนนี้มันมีเงินแล้ว..เราต้องเอาเงินมาเช่าบ้าน มาลงทุนทำงาน..ไม่ได้ลงทุนทำบ้านทำบ้านเช่า ฯลฯ เหมือนมัน)

วันนี้ 21 มีค.54 จะ 9 โมงแล้ว  ไม่มีการโทร.กลับมา สงสัยเราต้องโทร.ไปจิก ทวง จนกว่าจะได้คืน
ใส่ชื่อ 2 คนเหรอ ไอป้อมก็คงจะยังไม่ได้เงินส่วนแบ่งค่าเช่าหรือรายได้อื่น ๆ มาช่วยมันหรอก
คุณชาย+คุณนาย (ลูก..อม)

เมื่อวานเอาโยเกิร์ตดัชมิล2ถ้วยไปให้วุฒิกับโน่..ถาม "ป๊าให้เงินคนละพันหรือยัง" / วุฒิบอก "ป๊าให้แล้วตั้งแต่จบงานฯ อากง"  (อ๋อ แสดงว่าเขาจะให้แค่นั้นตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว แต่คุณนายวิภา พูดว่า ยังไม่ได้เคลียร์  นี่ถ้าไม่ถาม ไม่ทวง ก็คงจะไม่ให้ จนกว่าเราจะขายโชห่วย..แล้ว หรืออาจจะไม่ให้เลยก็ได้ แกล้งลืมซะ)

ถ้า 2 แม่ลูกทวงเงินอะไรเราล่ะก็ เราจะไปทวงคุณหนูหลิน จะตามหาให้เจอ
เพราะเขาไม่ให้หลานในไส้แท้ๆ ของคุณนายวิภา แต่ช่วยเงินทางด้านการเงินทุกอย่าง
ยืมไปเรียนปริญญาโท จริงหรือไม่ หรือคุณป้าสะใภ้ผู้ใจดี ส่งให้เรียน(แบบฟรีๆ)  ไม่สนใจ
ไหน ๆ ก็เป็นนางร้ายแล้ว ร้ายซะให้สมบทบาทซะหน่อย เผื่อได้ถ้วย(กาแฟแตก ๆ สักใบ)

17 มีค.54

ขนาดเอาค่าเช่ามากินใช้ ไม่ได้เอาเงินมันมาใช้ มัน2ผัวเมียกับคุณนายแม่ ยังยำเราซะขนาดนี้
ถ้าเราได้เงินมันมา(จริง ๆ ก็ของป๊านั่นแหละ)ใช้ สงสัยมันคงจะกระชาก จิกหัว ใช้งานเหมือนวัวควาย หมูหมากาไก่ ลำเลิกบุญคุณ ต้องทำนั่นทำนี่ ที่มันสั่ง

ตลอดเวลาก็คงจะเป็นคุณนายเยาว(ยาววะมาร) นั่งเลี้ยงลูก สบ๊าย สบาย วาสนามันดี Eคางคกขึ้นวอ
กร่างไปเถอะ ตราบใดที่คนเรายังไม่หมดลมหายใจ สรุปไม่ได้หรอกว่าใครเป็นคนดี คนเลว

บางทีก็เอารองตีน ลูกมัน มาวาง ซ้ายวางธรรมดา ข้างขวา เอาหงายขึ้นเอาพื้นรองเท้า เห็นการ์ตูนใต้รองเท้า วางตะแคงให้เอียง ๆ ประมาณว่า เดินลงมาต้องเห็นฝ่าตีนรองเท้าลูกมัน ยกส้นตีนให้เราดู
แม่เยาว(วะมาร) มึงคิดสร้างสรรค์แบบเฮีย เฮีย จริง ๆ (เลือดกำพืดพ่อแม่มันคงแรง แม่มันก็แย่งผัวเขามา) ยังทำซ้ำรอยเดิม ทั้งที่เห็นว่าไอ้สุชาติ มันมีเมียมาขายของกับข้าว ลูกชาย2คนก็โต๊โต มันยังแย่งเอาลง โห ไอ้ตัวผัวซื้อรองเท้าอย่างแพง ยี่ห้ออะไรนะ เทวินทร์มั้งเห็นกล่อง ให้ พาไปทำผมร้านแพง แหม หลบกันเก่งจริง พอเจอ ให้ไอ้นรก(เรียกตามคุณนายวิภา) ไปหลบในห้องน้ำ ไอ้ตัวผัวถามเมียเก่าว่า "ขอมีทั้ง 2 คนได้มั้ย" ไม่ได้ก็จบ เห็นมันนั่งคุยกับใคร..ในรถกระบะtoyota หงุงหงิงๆ กว่าจะจับได้
จ้างมอเตอร์ไซค์ สารพัด ไม่ทันมัน2ตัว ผัวเมีย(ชายโฉด หญิงชั่ว) หนีไปเช่าบ้านหลายที่ คุณนายแม่ก็สุดแสนจะสงสารลูกชาย ต้องตามกลับมาเพื่อเป็นขวัญและกำลังใจ เมียเก่าก็ประชดด้วยการเอาผัวชาวบ้าน (ถัดไป2ห้อง) มาทำผัว (ชั่ว..คราว..พอเขาเลิกกันก็ยังมาถามเราอีกว่า "เขาเป็นไง สบายดีมั้ย เลิกกันแล้ว จะช่วยทำเรื่องฟ้องร้องให้เอาไหม...เลว..เราไม่ตอบหรอก โหผู้ชาย..แก่ขนาดนี้ เมียก็ผัดกับข้าวงก ๆ ลูกก็เป็นโขยง..แมล่งยังคิดชั่วได้ขนาดนี้อีกเหรอ..น่าเบื่อจริงๆ)

15 มีค.54

คีย์บอร์ด24 แข็ง พิมพ์ไม่ติดเลยอ่ะ

เราลืมไปว่า บ้าน(สภาพโครงสร้าง หลังคาเหล็ก ปูน) ดูแล้วไม่เห็นจะต้องซ่อมอะไร ปากซอยบึงนายพล (ประชาร่วมใจ 43 บ้านเลขที่ 437 มั้ง) ล่าสุดมีคนเช่าหน้าบ้านขายก๋วยเตี๋ยว ขายส้มตำ เช่าบ้านอยู่อาศัยด้วยอีก 2-3 ห้อง

ส่วนซอยไมตรีจิต ป๊าเคยพาเดินไปดูก่อนปลูกบ้านใหม่ มีที่ดินเปล่าอีกแปลงปลูกพืชผัก แต่หลังจากปลูกบ้านแล้วเราก็ไม่รู้ว่าที่ดินผืนนั้นยังอยู่หรือเปล่า แจ๋เคยบอกว่า บ้านที่ปลูกให้เช่ามี 20 หรือ 30 ห้อง ถ้าค่าเช่าเดือนละพันกว่าบาทรวมค่าน้ำค่าไฟ  ถ้ามีคนเช่าเต็มทุกห้อง ก็จะมีค่าเช่าไม่ต่ำกว่าเดือนละ 20,000-30,000 อย่างเก่งก็ซ่อมเล็กน้อย เช่น ไฟฟ้า ประปา ไม่ได้จะต้องปลูกใหม่

ถามว่า ตอนนี้ ค่าเช่าพวกนี้ (ถึงแม้จะมีไม่กี่ห้อง) ใครฮุบไป

คับคล้ายคับคลาว่า มีใครพูดว่า หงี่หยีบอก ที่ดิน 2วา เอาไว้ปลูกตึก
น่าจะหมายถึงที่ดิน มีอีกแปลงริมถนน ปากซอยไมตรีจิตหรือเปล่า
ที่จะเอาไปจำนองเพื่อเอาเงินมาปลูกตึก

17.23 ฝนตกหนัก มะกี้เดินจากประตูน้ำมาถึงร้านเน็ต ลงรถจากสาย 72 (7 บาท)

วันนั้นนั่งกินราดหน้า ที่สีลมคอมเพล็กซ์ (ไม่อร่อย 35-40 บาทมั้ง) น้ำเปล่า ไม่ใช่น้ำซุป ใสโจร๋ง..โปร่งแสง เสียดายตังค์อ่ะ

โทร.ไปถามคุณนายวิภา เขาว่า "ก็เอ็งบอกไม่เอา ไม่อยากได้มรดกไม่ใช่เหรอ"

เครื่องดับ ลืมเลยว่าพิมพ์อะไรไปแล้วบ้าง

ตอนโน้น ที่ป๊าขอให้กู้ร่วม และหลายปีถัดมา ป๊าก็ขาย เราก็ลางาน 1 วันไปเซ็นด้วย มีให้เซ็นใต้ประทับตรายางประมาณว่า รับรองว่าไม่มีผัว..งั้นด้วยเรอะ ป๊าบอกจะให้เงินหมื่นนึง แต่เป็นเดือนกว่าผ่านไป เขาก็ไม่โอนให้ เลยโทรศัพท์ไปบอกว่าไม่ต้องให้แล้วนะ

เอาที่จำได้ก็ ตรอกโรงน้ำแข็ง บ้านเช่าประตูเหล็กบานยืดหด มีมะละกองสุกเสียกองเต็มพื้น (ตอนนั้นป๊าขี่ซาเล้งขายมะละกอ) เมียก็เอาอีโต้ห่อหนังสือพิมพ์จูงลูกเล็ก 2 คนไปราวี (จำได้ว่าพูดว่ากำลังอาบน้ำอยู่ด้วยกัน น่าน..ต้องอย่างน้าน)   ที่หมู่บ้านเศรษฐกิจ   หลายปีก่อนคุณนายบอกว่า ไปเอาเมียทางอีสานอีก นั่งรถไปไกลถึงโน่น...

ถามเล็กแล้วกุ๊งทางแม่เป็นไง "ก็เจ้าชู้เหมือนกัน อาผอเขาไม่อยากทะเลาะด้วย ก็ต่างคนต่างอยู่"

ทำไมหงี่หยีพูด "เคยอยู่บ้านติดแอร์ มาอยู่ที่นี่ได้เหรอ"  (ฟอร์มรึเปล่า เราไม่เคยอยู่บ้านมีห้องติดแอร์)
"เขาทำเขาลงทุนเขาก็ได้ของเขา  แกลงทุนแกก็ได้ของแก"
"แม่แกให้ขายของ" (สรุปทำเป็นพูดจะให้เราขายของอยู่นั่นแหละ ถ้าเป็นเมื่อก่อนก็สวนกระแทกกลับไปแล้วมั้ง)

หงี่หยีคงเข้าใจว่า มันทำตู้น้ำกด แต่เราเข้าใจว่าทำเครื่องกรองน้ำที่เป็นเครื่องทั่วไป

บ้านที่ขายกับข้าวนี้ เคยเห็นเอกสาร 1 แผ่น สีเหลือง ๆ หน่อย เป็นพิมพ์ดีดใส่กระดาษก๊อปปี้ มีลายเซ็นคุณสมศรี สุพรรณโกมุท ยกบ้านนี้ให้นางวิภา สุพรรณโกมุท บ้านที่ดินแดงซื้อต่อจากคุณสมศรี ไว้หลาย ๆ ๆ ๆ ๆ ปี กว่าจะโอนเป็นชื่อของผู้ซื้อ

เคยว่าคุณสมศรี ให้คุณนายวิภาฟัง คุณนายวิภาบอก "อย่าไปว่าเขา ทุกวันนี้ที่เรามีกินมีใช้ได้เรียนหนังสือ เป็นเพราะเขายกที่ขายของให้ ให้นึกถึงบุญคุณของเขาไว้"

วันนั้นคุณนายวิภาพูดใส่โทรศัพท์ตอนที่โทรที่สีลมคอมเพล็กซ์ว่า (พูดเสียงดัง ๆ) "เขารักลูกเขาจะตาย อย่าไปหวังพึ่งมรดกของเขา ไม่มีเงินเขาก็ดูถูก"  (เหรอ ๆ  เออ ๆ รู้แล้วทุกวันนี้ก็เห็นก็ได้ยินเต็ม ๆ จังๆหู แต่คุณหนูหลิน ตอนนี้จบปริญญาโท ทำงานโก้ มีเงินเดือน ไม่มีใครดูถูกแล้วมั้ง backup โคตดีขนาดนี้)

หลายอาทิตย์ก่อนมีจดหมาย เป็นเดือนสิ มีจดหมายจากธนาคารออมสินชื่อแม่วูดดี้ หลายวันต่อมามีจดหมายจากธนาคารออมสินชื่อพ่อวูดดี้ และจดหมายของเจ็กป้อม หลายวันผ่านไป จดหมายของแม่วูดดี้ยังอยู่ในตู้ นานจนลืม ถามวูดดี้ บอก "วู้ดดี้เก็บมาแล้ว" แกะแล้ว เป็นหนี้ 15,000 เป็นลูกหนี้เกรดแย่ ยังค้างชำระหลายงวด คนบ้านนี้ไม่ดูดำดูดี ปล่อยตามยถากรรม

15 มีค.54

หงี่หยีว่า "เงินเขาลงทุนทำเครื่องกรองน้ำ (ตู้) เขาก็ได้เงินของเขา ได้เมียคนนี้น่ะดี มีเงินเก็บ ไม่เหมือนเมียคนนั้น ขอเดือนละ 6 7 พัน    เมียนี้ดี ดวงช่วยให้ผัวมีเงินเก็บเดือนละ 6 7 พัน" (เอางั้นเหรอ ยังไม่พอมั้ง ยังมีค่าเช่า เปอร์เซ็นต์จากการเก็บค่าเช่า ค่ารถ ค่าน้ำมัน ค่าเหนื่อยจากการซื้อของซ่อมบ้าน ฯลฯ)

ภาพกุญแจห้องชั้น 4 กับเก้าอี้แดง

น่าจะครบประมาณนี้ ลบบางภาพไปแล้ว

ภาพกุญแจล็อคประตู ห้องชั้น 4 / 2 ห้อง กับเก้าอี้แดง

เกิดอะไรขึ้นภาพมาไม่ครบ

14 มีค.54

กลับมาจากำแพงฯ ประมาณ 17.30 น. ไปสีลม ไปถามเรื่องสมบัติของป๊าว่าเคลียร์เสร็จหรือยัง
กระดูกป๊าไปที่ไหนในวัดตะพาน

"ไม่รู้เค้า" (หมายถึงถูกชายสุดที่รัก) / "โอเค งั้นเดี๋ยวไปดูเอง"

"สมบัติป๊าเคลียร์เสร็จหรือยัง" / "ไม่มีอะไรเหลือ ขายทองเป็นค่าใช้จ่ายหมดแล้ว เขาให้มึง 2,000 ให้ไอ้วุฒิ 1,000 ให้ไอ้โน่ 1,000 ส่วนที่เหลือเอาไว้สร้างตึก"

"อะไรไม่มีอะไรเหลือให้เลยเหรอ เศษเงิน เศษทอง สักหนวดกุ้งก็ไม่มีเหรอ"
"ทำไมมึงไม่ไปอยู่กับเขาล่ะ"
"ก็สมควรแล้วก็ให้พวกแม่งไป"
"กูไปดู แม่งก็ไล่กู"

"บอกไม่มีใครดู" / "ทำไปยายป้อมได้ตั้งหมื่นนึง" / "ก็มึงไม่ไปเองนี่" / "พวกไอ้นรกพวกนั้นได้ไป 3 แสน 4 แสน มึงอยากได้ทำไมไม่ไปขอเขาคืนมาเองล่ะ" /

"ให้มึงขายของที่นี่"

"ไม่ทำงานอะไร อะไรก็ไม่ทำ หากินเองได้ ทำอย่างนั้นได้เงิน ก็ไม่ต้องมาเอาเงินที่นี่ อะไรก็ใช้เงิน ใช้เงิน"

"ถ้าทำอย่างนั้นได้เงินก็ทำไป"

"เงิน 2,000 อยู่ไหน" / "อยู่ที่ไอป๊อป ทำไมมึงจะเอาตอนนี้เลยเหรอไง"
"ใช่"

"ตกลงที่ดินเป็นชื่อ 2 คนนั้นใช่มั้ย"

"จะได้เงินค่าเช่าที่จะแบ่งให้เท่าไหร่" / "มึงจะเอากี่หมื่น"
"ถ้าขายที่นี่จะขายได้อีกกี่ปี" / "ก็ถ้าไม่มีที่ขายถึงจะได้เงินค่าเช่าที่โน่น"
"ตกลงจะได้เมื่อไหร่แน่" / "รอเอาไว้กินตอนแก่"
"แปลว่าเค้าจะไม่ได้เงินค่าเช่าจนกว่าจะไม่มีที่ขายของที่สีลมนี่ใช่มั้ย"

"แล้วเอาเงินที่ไหนปลูกตึก"
"ก็กู้สิ ปลูกตึก เงินก็ค่อย ๆ ผ่อน" (..น่ารำคาญ ถามอยู่ได้ ไม่อยากพูดด้วย)
(อ้อเอาสมบัติที่ฮุบยึดมาได้ ไปขอกู้เงิน..แน่ใจเหรอว่าแบงค์จะให้กู้ จะ 50 อยู่แล้ว
แล้วที่ดินตรงนั้นน่ะ คู้ซ้าย คู้ขวา ได้เท่าไหร่ มีปัญญาผ่อนเหรอ..เหอเหอ วันนั้นได้ยินมันพูด
จะสร้างโรงงานผลิตเรซิ่น..เอากันเข้าไป)

อีกวัน คุณนายแม่พูดกับยายป้อม (ก็เคยเป็นเมียน้อยผัวเขา แต่ไม่เห็นคุณนายวิภาเรียกไอ้นรกเลยนี่นา)
"เว็บซ้าย เว็บขวา อีกเกือบ 2หมื่น" / "อะไรนะ เว็บไซต์เกือบ 2 หมื่นเหรอ" / "เปล๊า..ไม่มีอะไร" (แล้วก็เลิกพูดเรื่องนี้กับยายป้อมไปเลย)
(วันที่อยู่วัดก็ได้ยินเหมือนกัน ว่าคุณชายป๊อปลูกชายสุดที่รักจะทำเว็บไซต์"

"เสร็จธุระแล้วใช่มั้ย"
"เออ.เสร็จแล้ว ไปล่ะ"

สรุปแล้ว เราก็เป็นแพะรับบาปทั้งขึ้นทั้งล่อง พ่อก็ว่าเราไม่ไปดูแล แต่ที่จริงจะเอาผู้หญิง ส่วนแม่ก็จะเอาแต่ลูกชาย ฮุบที่ดิน 2 แปลง ไปให้เป็นชื่อลูกชายสุดที่รัก 2 คน กลั่นแกล้งให้เราขายของแบบลูกจ้างให้ค่าจ้างวันละ 200 หลอกว่าจะเหลือเก็บฝากธนาคาร หลายปีผ่านไปเงินจะเหลือค่าสักเท่าไหร่กัน

ซ่อษาถามว่า "เป็นไงปูอยู่ได้มั้ย เคยอยู่ห้องแอร์แล้วมาอยู่บ้านนอกอย่างนี้"
"ไอ้ที่เคยอยู่น่ะ ห้องบนดาดฟ้าคร้าบ มีแค่กระเบื้องปูน กับฝ้าเพดาน"

หงี่หยีว่า "ก็แกเสือกย้ายขึ้นไปเอง"
"แม่แกจะให้ไอ้ป๊อปปลูกตึก แล้วจะไปอยู่ด้วย ปลูกผักปลูกหญ้า"

7 กพ.54

ฝากบัตรเอทีเอ็ม ไปเช็คยอด เล็กกลับมาให้พันนึง บอก "โทรไปถามแม่เอ็งว่าโอนเงินให้หรือยัง แม่เอ็งบอกเขาโอนไม่เป็น ให้เอ็งยืมพันนึงก่อน แล้วจะโอนให้ทีหลัง  แม่เอ็งถาม ตกลงเอ็งไม่กลับไปขายของจริง ๆ หรือไง"

โธ่เอ๊ยพันนึงเนี่ยนะ มีเรอะจะให้อีก เขาไม่ได้อยากให้หรอก ยังไงซะก็ต้องเอาเราไปใช้งานขายของ เป็นหมาเฝ้าสมบัติขายของให้ได้อยู่ดี

"ก็รอไปสิ รอให้Iแจ๋กลับมาขายก่อนสิ"

อย่างอื่นมีให้ขายเยอะแยะในชั่วโมงเร่งด่วน ไม่ให้ขาย ยังไงก็จะให้ขายกับข้าว

วันนั้นที่วัด 2 แม่ลูกคุยกัน คุณชายลูกรัก "ที่ดินแดง ให้Iแจ๋ขายน้ำ วันละ 200 น่าจะได้ คอนโดหน้าบ้านตั้ง 400 ห้อง วันละ 400 ไม่น่าจะได้"  ตกลง 2 แม่ลูกนี้เขาจะกงการบงการชีวิตชาวบ้านอย่างไรกันนะ มีแผนอะไรกันอีก สุดที่จะคาดเดา

วันนั้นที่วัด "จะให้ไอ้โน่เลี้ยงล่ะสิ" โอ๊ย ใครจะไปคิด มันยังเรียนไม่จบเลย
แต่คุณนายแม่คงจะหวังให้คุณชายลูกรักเลี้ยง(ให้ตลอดรอดฝั่งล่ะมั้ง)
คุณสมศรีกับคุณสมสุนีย์เดินมาด่าแช่ง "มีสมบัติหาเท่าไหร่ก็ให้ลูกผลาญจนหมด" จะเป็นความจริงหรือไม่ หรือว่าลูกคนไหนจะเป็นคนผลาญสมบัติ อันนี้ตอบไม่ได้ แต่ขอไม่ใช่เป็นเราก็แล้วกัน

หวังว่าบริษัทคงจะโทร.มาบอกว่า15ให้รีบไปรับเช็ค คงไมคิดจะอยู่ทีดินแดงแล้วล่ะ
เจ้าของบ้านยังไงก็ไม่ให้เราอยู่ดีดีหรอก จะต้องยำเราให้ได้

วันนั้น คุณชายลูกรักได้ยินเสียงคนอยู่ในห้องชั้น4 รีบ "วิ่ง" ขึ้นมาเคาะประตู (ไอ้เราก็อยู่ดาดฟ้าได้ยิน เสียงเคาะประตูถี่ยิบ)
คุณหนูหลินพิมพา เปิดประตูออกมา คุณพี่ชาย(ที่แสนดี)ถาม "กลับมาแล้วเหรอ กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่" (สงสัยมันคงได้ยินเสียงเราเดินขึ้นมา แล้วคิดว่าเรางัดประตูเข้าไปล่ะมั้ง ไอ้ทุเรศ)

เออ..แต่วันนึงเราเคาะประตูดัง ๆ ถี่ๆ เพื่อที่จะบอกว่า "โซ่ยเจ็กเขามาป้วนเปี้ยนแถวนี้ ระวังอย่าออกไป" คุณหนูหลินพิมพา เขาอยู่ในห้องไม่ยอมเปิดประตู เคาะหลายนาที เขาก็ไม่ยอมเปิด เราก็เลยขึ้นดาดฟ้าไป ชั่งเขาเถอะ

2 กพ.54

ลืมไป...
"2 คนนั่น ไล่หลานในไส้แท้ๆ ออกจากบ้านทันที ให้เก็บเสื้อผ้าออกจากบ้านเดี๋ยวนั้น ตอนเด็ก ๆ มันก็ไม่รู้จะทำยังไง ตอนนี้โตแล้วก็ต้องช่วยเหลือตัวเอง เขาหนีมา แม่เอ็งก็ให้ไปเช่าห้องเช่าแถวนั้น เอาเสื้อผ้าไว้นอกบ้าน เพราะ 2 คนนั่นจะเข้าบ้านแม่เอ็ง จะเข้าไปค้นบ้านดูว่ามีไอ้หลินอยู่หรือเปล่า"

"ไม่รู้หมาตัวไหนเอาเรื่องนี้ไปฟ้อง 2อานั่น ว่าไอ้หลินอยู่บ้านนี้"

"บ้านหลังแบงค์ที่กงเอ็งยกให้เตี่ยเอ็ง 2 อานั่นก็จะมาทวงเอาคืน พ่อเอ็งขายไปแล้ว ไม่งั้นคงฟ้องเอาคืนวุ่นวายแน่"

"บ้านหลังแบงค์ตอนนั้นเมียน้อยคนนึง เขาก็หลอกให้พ่อเอ็งขาย แม่เอ็งไปทันพอดีเลยไม่ได้ขาย แต่ตอนสุุดท้ายก็ขายแล้วไปซื้อที่หนองจอก"

"กูก็รู้เท่าที่แม่เอ็งเล่าให้ฟัง รายอื่น ๆ ก็ไม่รู้หรอก เมียเป็นร้อยละมั้ง"

(เออคงใช่ นี่ยังไม่นับรวมกับผู้หญิงหลังซอยโน้นอีกคน แล้วก็เลิกกันไป ผัวเขาก็ตรอมใจตายไปแล้ว ไอ้
เราก็ไม่รู้ ดั๊นไปซื้อข้าวผัดร้านเขา Ipop บอกไปซื้อได้ยังไง นั่นน่ะเขา..กับป๊าอยู่ ไม่่รู้เหรอ..เออ ไม่รู้อ่ะ)

"เขาขอเด็กมาเลี้ยงจาก รพ.จุฬา คนแรกคุณแหม่มกับอีกคนน้องมุก ลือกันว่าเด็กคนหลังนี่ตอนนี้เป็นโรคร้ายไปแล้ว เพราะใจแตก ทาง รพ.เขาเอาเรื่องอยู่ ไม่รู้เรื่องไปถึงไหนแล้ว (เคยได้ยินโซ่ยเจ็กบอก โซ่ยโกวเอาไม้ขีดจี้หรือเอาธูปจี้เด็ก ไม่ได้เลี้ยงอย่างคุณหนูคุณนายเหมือนคุณหนูแหม่ม ที่ให้Iหลินยกกระเป๋านักเรียนให้ เป็นคนรับใช้ให้ทุกอย่าง)

ซาโกว "ชั้นเองก็ไม่ค่อยมีตังค์  เงินที่อยู่ในบัญชีก็ของโซ่ยโกวด้วย เขาต้องเซ็นอนุญาต ฉันถึงไปเบิกเงินได้" / "อืมใช่ สาวโสด 2 คน ก็ต้องเก็บเงินไว้ใช้ ถูกต้องแล้ว"

"ตอนนั้นชั้นผ่าท้อง พ่อเธอเขาก็มาเยี่ยมชั้น 2 ครั้ง" / "เค้าต้องขอบคุณซาโกวที่ช่วยค่ารักษาพยาบาลป๊าแสนกว่าบาทตอนโน้นด้วย"