ศุกร์ 20 กพ.58 .. ถุงพลาสติกห่อผ้าม้วน 24 ม./ ..... กับเศษพลาสติก.. หมามันทิ้งเอามาไว้ที่ข้างเสาไฟ..ติดประตูห้องขายของ.. (ซึ่งเจ้าของบ้านไม่ให้ขายแล้ว.. คือไม่ลงทุนให้ จะให้ไปขายเหล้าบุหรี่ที่สีลม)

ถ้ากูเป็นมะเร็งปอดตาย.. ได้แค่เงินกินใช้ไปวัน ๆ .. ต้องทำงานแลกเงินกินข้าว.. หมา อีดอกทอง หลิน พิมพา สุพรรณโกมุท ไม่ต้องทำอะไร ไม่เคยต้องทำอะไร.. กลับมีเงินกินข้าว มีเงินค่ารถมอเตอร์ไซค์เข้าออกซอยบุญอยู่ทุกวัน.. กูต้องเดิน.. รองเท้าพื้นไม่เหลือแล้ว..ต้องซื้อคู่ใหม่ ADDA สีดำ เบอร์ 5 คนขายบอก เอาเล็กไปก่อน แล้วจะขยายอีก.. เออใช่ มันจะแบะออก คู่ละ 100 บาท ราคาป้าย 145 บาท.. /กูตายคนเดียวส่วนพวกแม่งรอดตาย เสวยทรัพย์สมบัติ.. / ว่าแต่ตอนที่กูไปเฝ้าป๊าที่ รพ.จุฬา.. (ทั้ง ๆ ที่ไม่รู้ว่าพวกแม่งได้คอนโดฯ. บ้านเช่า ที่ดิน รถกระบะ).. / ป๊าใช้โทร.มือถือของกู โทร.หาแม่ant..ถามเรื่องทองในตู้เซฟ.. / เล็กบอก "แม่เอ็งเอาทองของเตี่ยเอ็งไปขายรักษาเตี่ยเอ็งจนหมดแล้ว"... แสดงว่าป๊ายังคิดว่า ในตู้เซฟยังมีทองอยู่อีกหรือ?.... / วันนั้นถามลุงช่าง ทำบ้าน.. "ยายบอก ตู้เซฟของพ่อของแม่ ของเก่าแก่.. ต้องเก็บไว้".. ทั้ง ๆ ในตู้เซฟไม่มีอะไรเลย..โฉนดที่ดิน ห่าเหว เงิน ทองคำ.. พวกมันเอาไปกันจนหมดแล้วเนี่ยอ่ะนะ.. ส่วนกู นังปู "สุวรรณา สุพรรณโกมุท" ได้ค่าเซ็น "ไม่ขอรับมรดก 7,000 " เงินติดก้นบัญชีทหารไทย.. สาขาย่อย ซอยเล็ก กับดอกเบี้ยไม่กี่บาท..